b20

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dodatek: o szanowaniu własności cudzej (38-40).311 Uczyniłem przymierze z oczyma swymi, abym ani pomyślał o pannie.2 Bo co by za część we mnie miał Bóg z wierzchu, a dziedzictwo Wszechmocny z wysokości? -3 Czy nie jest zatracenie dla przestępcy, a odrzucenie dla czyniących nieprawość?4 Czyż on nie upatruje dróg moich i nie liczy wszystkich kroków moich?5 Jeśli chodziłem w marności i spieszyła się do oszustwa noga moja,6 niech mię zważy na wadze sprawiedliwej i niech pozna Bóg prostotę moją.7 Jeśli krok mój ustąpił z drogi i jeśli za oczyma mymi chodziło serce moje, i jeśli do rąk moich przylgnęła zmaza, niechaj sieję, a inny niechaj je,8 i ród mój niech będzie wykorzeniony.-9 Jeśli zwiedzione zostało serce moje dla niewiasty i jeśli czyhałem u drzwi przyjaciela mego,10 niech będzie żona moja nierządnicą innego, i niech się inni nad nią schylają;11 albowiem to jest wielki grzech i nieprawość największa,12 jest to ogień, który aż do zguby pożera i wszystkie odrośle wykorzenia.-13 Jeśli wzbraniałem się dać sądzić ze sługą moim albo ze służebnicą gdy się prawowali ze mną;14 bo co bym czynił, gdy Bóg na sąd powstanie? a gdy spyta, co mu odpowiem?15 Czyż mnie nie uczynił w łonie ten, który i jego urobił i sam jeden w żywocie mnie utworzył? -16 Jeśli odmówiłem ubogim, czego pragnęli,17 i oczom wdowy kazałem czekać ; jeśli jadałem mój kąsek sam,18 a nie jadł z niego sierota (bo od dzieciństwa mego rosło ze mną użalenie i z ży wota matki mojej wyszło ze mną);19 jeśli gardziłem ginącym, przeto że nie miał sukni, i ubogim bez odzienia;20 jeśli mi nie błogosławiły boki jego, i wełną owiec moich się nie zagrzał;21 jeśli podniosłem na sierotę rękę moją, gdym widział, że byłem wyższy w bramie:22 niech odpadnie ramię moje od stawu swego, a ręka moja niech się połamie z kośćmi swymi.23 Zawsze bowiem, jak fal wezbranych nade mną, bałem się Boga i nie mogłem znosić ciężaru Jego.-24 Czy uważałem złoto za siłę moją, a szczeremu złotu rzekłem:25 Nadziejo moja? Czy się cieszyłem dla wielu bogactw moich, i że bardzo wiele znalazła ręka moja?-26 Czy patrząc na słońce świecące i na księżyc jasno idący,27 radowałem się w skrytości serca mego, i całowałem rękę moją usty mymi :28 to, co jest nieprawością największą i zaparciem się Boga najwyższego? -29 Czy się radowałem z upadku tego, który mię nie nawidził, i weseliłem się, że go nie szczęście spotkało?30 Bo nie pozwalałem gardłu memu grzeszyć, żądając w przekleństwie życia jego.-31 Jeśli nie mówili mężowie przybytku mego: Kto by dał, abyśmy się nasycili mięsem jego?32 Przed domem nie stał przychodzień, drzwi moje dla podróżnego otwarte były.33 Czy zakrywałem grzech mój jak człowiek i kryłem w zanadrzu moim nieprawość moją,34 jeślim się uląkł zgrai wielkiej i ustraszyła mię wzgarda bliskich, a nie milczałem raczej i nie wychodziłem ze drzwi? -35 Kto by mi dał kogoś, co by mnie wysłuchał, aby pragnienie moje słyszał Wszechmogący, i księgę napisał ten, który sądzi,36 abym ją nosił na ramieniu swoim i włożył ją na siebie jak wieniec.37 Na każdym kroku moim będę ją czytał i jako księciu ją ofiaruję.-38 Jeśli przeciwko mnie ziemia moja woła, a z nią zagony jej płaczą;39 jeślim owoce jej jadł bez pieniędzy i trapiłem duszę oraczów jej :40 zamiast pszenicy niech mi się rodzi oset, a miasto jęczmienia ciernie." Skończyły się słowa Joba.CZĘŚC II (32,1 - 37,24)Mowy Eliu.1.PIERWSZA MOWA ELIU (32,1- 33,33).a) WSTĘP (32,1-22).Ehu, który dotychczas milczał, rozgniewany na Joba i jego przyjaciół zabiera głos (1-6a): Milczał aż dotąd jako młodszy, spodziewając się, że starsi okażą swą mądrość (6b-7) ; jednak się oszukał, bo nie wiek, lecz tchnienie Boże daje mądrość (8-13).Eliu przychodzi z nowymi dowodami, bo dowody jego poprzedników zawiodły (14-15).Musi zaś mówić, bo pełen jest myśli (16-20).Nie będzie miał jednak żadnego względu na osoby (21-22).321 I zaprzestali ci trzej mężowie odpowiadać Jobowi, że się uważał za sprawiedliwego.2 I obruszył się, i rozgniewał się bardzo Eliu, syn Barachela, Buzytczyk, z rodu Rama, a rozgniewał się na Joba, przeto że oświadczył przed Bogiem, że jest sprawiedliwy.3 A na przyjaciół jego rozgniewał się dlatego, że nie znaleźli słusznej odpowiedzi, ale tylko potępiali Joba.4 Eliu tedy czekał, dopóki Job mówił, przeto iż starsi byli ci, którzy mówili.5 A gdy obaczył, że ci trzej odpowiedzieć nie mogli, rozgniewał się bardzo [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki