ewa+krakowiak+ +praca+magisterska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.(J.Błeszyński 2001, s. 33).Podstawowe zasady prowadzenia zajęć według R. Labana są następujące:lkażdy ćwiczący wykonuje zadania ruchowe na swój sposób (pokaz wykonania zadania jest zbędny),llzajęcia są prowadzone w luźno ustawionej grupie, a pozycja wyjściowa do ćwiczeń jest dowolna dla każdego dziecka,llelementami towarzyszącymi wykonywaniu zadań ruchowych, może być rytm i muzyka,lltematyka zadań ruchowych wywodzi się z pięciu zasadniczych tematów:llwyczucie własnego ciała,llwyczucie ciężaru czasu,llwyczucie przestrzenilldoskonalenie płynności ruchów i wyczucie ciężaru ciała w przestrzeni i czasie,lladaptacja ruchów własnych do ruchów partnera i grupy.lSchemat budowy lekcji nie istnieje, przy konstruowaniu toku lekcji obowiązują trzy zasady:lZasada wszechstronności,llZasada naprzemienności wysiłku i rozluźnienia,llZasada stopniowania trudności,lW tej koncepcji wychowania fizycznego ćwiczenia gimnastyczne mają charakter dowolny.Każde dziecko ćwiczy to, na co ma ochotę i na co je stać.Liczy wyłącznie na siebie, ponieważ nikt mu niczego nie narzuca, ale i nikt mu nie pomaga.To bogactwo form ruchowych oraz sposobów organizacji zajęć stwarza dzieciom możliwości twórczego działania.Sprzyja temu atmosfera towarzysząca zajęciom: swoboda, humor, śmiech (W.Gniewkowski 1983, s. 275; 1998, s. 31)Podobnie jak R. Laban, ukierunkował swą gimnastykę K. Orff, który również preferował ruch twórczy, samo wyrażanie się przy pomocy ruchu i muzyki, co najbardziej odpowiada psychice i motoryce dziecka.Jest on zdania, że „fantazje i przygody rozwijać należy we wczesnym wieku.Wszystko, co w dziecku zostaje obudzone i rozwinięte, pozostanie mu przez całe życie”.U podstaw metody K. Orffa legły trzy zintegrowane czynniki: słowo, ruch i muzyka.Metoda ta ma zastosowanie w stymulowaniu rozwoju muzycznego w sposób twórczy.Realizowana jest w różnych formach ekspresji ruchu oraz grze na instrumentach, korzystając z pomysłów zabaw twórczych, ruchowych i integracyjnych.Materiałem do pracy z dziećmi są między innymi piosenki, powiedzenia, porzekadła i wyliczanki, które posiadają rytm Podczas słuchania, śpiewania i wykonywania piosenek dzieci wykorzystują instrumenty perkusyjne i nie melodyczne, ale także tupią, klaszczą, stukają, wykonują proste tańce rytmiczna.Można tez wprowadzić ćwiczenia logorytmiczne polegające na rytmizowaniu słów i zdań poprzez rytmiczne mówienie tekstów piosenek, improwizowaniu rytmu do określonego tekstu i odwrotnie.Ćwiczenia te pomagają dzieciom zorganizować ruch i rozwijają małą i dużą motorykę (J.Popławska, B. Sierpińska 2001, s. 51).Daje to wielkie możliwości wyeksponowania tego co osobiste, własne, oryginalne, a to właśnie wywołuje radość twórczego działania i odpowiada jak najbardziej postulatom pedagogiki aktywnej.Znaczenie ruchu dla psychomotorycznego rozwoju dziecka jest ogromne.Nabywanie sprawności fizycznej, w tym zdolności manipulacji przedmiotami, związane jest z poziomem dojrzałości fizjologicznej i psychicznej dziecka, ponieważ z chwilą, kiedy „spostrzeże” ono przedmiot musi go właściwie rozpoznać, wyobrazić sobie działanie celowe, odpowiednio do percepcji bodźca wzrokowego, zapamiętać ruchy odpowiadające zamierzonemu celowi działania, zaktywizować odpowiednie partie kory mózgowej, zaangażować właściwe grupy mięśniowe.Przy opóźnionym rozwoju aktywności ruchowej dziecka jego organizm rozwija się nierównomiernie, co powoduje niepełne przygotowanie organizmu do zadań ruchowych.Zmniejszona aktywność ruchowa nie stymuluje w sposób prawidłowy przebiegu rozwoju fizycznego.Dla stymulacji rozwoju ruchowego i usprawnienia dziecka duże znaczenie ma właśnie muzyka i ruch.Znakomity francuski muzykolog i pedagog, a przede wszystkim twórca wspaniałej metody ruchu, Jagues Dalcroze powiedział „Trzeba przede wszystkim ustalić szybkie porozumienie między mózgiem, który coś zamierza, analizuje, a ciałem, które rozkaz wykonuje.Porozumienia te zależą od prawidłowego funkcjonowania systemu nerwowego.Antagonizmy pewnych mięśni spowodowane przez zbyt różne wydawanie przez ośrodki mózgowe rozkazu, świadomość stałego oporu w systemie mięśniowym, bezładu w systemie nerwowym, powoduje bezwład mózgowy, brak zaufania do własnych sił, brak możliwości koncentracji, a w konsekwencji lęk przed samym sobą” (B.Janosz 1993, s. 16).Według Dalcroze`a dążenie do zharmonizowania mózgu i ciała przede wszystkim w ruchu ma wielką wartość rehabilitacyjną min:lwzruszenie muzyczne nie jest wyłącznie wzruszeniem intelektualnym, oddziałuje ono na zmysły, wprawia w wibracje cały organizm,llz trzech elementów muzyki: dźwięku, rytmu i dynamiki, dwa ostatnie mają swój najdoskonalszy odpowiednik w ruchu ciała,llz możliwości opanowania trudności fizycznych i psychicznych wyzwala się radość, która jest nowym bodźcem do rozwoju,llmuzyka przenika bariery intelektualne, emocjonalne, charakterologiczne i motoryczne.lUtwór muzyczny jest syntezą wielu elementów (rytmu, metrum, tempa, melodii, harmonii, dynamiki, agogiki, artykulacji, frazowania, kolorystyki dźwiękowej, struktury formalnej.Każdy z tych elementów ma w utworze swoją funkcję.Muzyka poprzez metrum, tempo, ruch wydaje dzieciom „polecenia”, których nie trzeba rozumieć drogą pojęciową, tłumaczyć dziecku co i jak ma robić, kiedy i w jaki sposób reagować.Poza tym potrzeba zgodności ruchu z muzyką jest tak duża, że dzieci wykazujące skłonności do ruchów mimowolnych, dzieci nadpobudliwe czynią ogromne wysiłki, aby wiernie odtworzyć rytm muzyki.Muzyka i rytmika mają znaczenie w stymulowaniu rozwoju motorycznego.Rozwój motoryczny polega bowiem na kontroli ruchów mięśni, które z chwilą urodzenia, a nawet jeszcze nieco później, są przypadkowe stopniowo ale w miarę jak rozwija się u dziecka kontrola nad mechanizmem mięśniowym, pierwotny wpływ ruchów przypadkowych ustępuje ruchom specyficznym i prawidłowym.Wzrokowe reakcje przekształcają się w sprawności motoryczne, które będą użyteczne przez całe życie.Poprzez odpowiednie układanie ćwiczeń rytmicznych i metrycznych, a także pobudzających i hamujących, można osiągnąć wysoki stopień uporządkowania koordynacji wzrokowo - ruchowej, a także słuchowej, a w rezultacie sprawności ogólnej (B.Janosz 1993, s. 19).Oddziaływanie terapeutyczne muzyki na człowieka badano i obserwowano na przestrzeni tysiąclecia.System metod terapeutycznych został opracowany na podłożu różnych koncepcji psychologicznych: psychoanalizy, teorii uczenia się (tzw.psychoterapia behawioralna), psychoterapii humanistycznej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki