Pedagogika specjalna praca zbiorowa red. Dykcik Władysław, wyd II, poszerzone i uaktualnione, 2001

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podstawą są tu badania interdyscyplinarne, mające na celuopracowanie diagnozy badanej rzeczywistości, a także wyjaśnienie zjawisk i problemów dotyczących osóbdorosłych niepełnosprawnych, dostarczenie danych dla prognoz oraz wdrożenie ich wyników do praktykirewalidacyjnej (resocjalizacyjnej).Wyrównywanie szans życiowych osób niepełnosprawnych związane jest zdoskonaleniem klasyfikacji niepełnosprawności i określeniem lokalizacji ośrodków niepełnosprawności w krajuprzy uwzględnieniu struktury, natężenia, grup wiekowych, poziomu wykształcenia, możliwości znalezieniapracy.Dotychczasowy podział na osoby upośledzone umysłowo, z uszkodzeniami wzroku, słuchu, przewleklechore i niedostosowane społecznie wydaje się już nieodpowiedni w stosunku do potrzeb edukacyjnych.Teoriaedukacji specjalnej stoi obecnie przed trudnym zadaniem podziału jednostek i zespołów chorobowych (jest ichokoło 990) według kryteriów pozwalających wyłonić szerokie grupy niepełnosprawności, dla których rewalidacji(resocjalizacji) można byłoby przygotować kadry pedagogów i andragogów specjalnych.Wartościowa wydaje sięw tym względzie propozycja Zwiatowej Organizacji Zdrowia (WHO) i przyjęta próba klasyfikacji niepełno-sprawności.Informacje na ten temat zawiera tabela l.tabela 1.międzynarodowa klasyfikacja niepełnosprawności wg światowej organizacji zdrowiaNiepełnosprawnośćPrzyczyny: Choroba, wrodzone dolegliwości lub zewnętrzne uszkodzenia (wypadki)2.Ograniczenia funkcjonalne3.Szkody społeczne,Następstwa osobiste: Następstwa rodzinne: Następstwa społeczne:,- uprawnienia do opieki społecznejOgraniczenia: - wymaganie opieki(ubezpieczenia)- niezależności - osłabione kontakty- zmniejszenie możliwości- ruchliwości interpersonalneprodukcyjnych- aktywności w czasie - obciążenia gospodarcze iwolnym inne- integracji społecznej- osłabienie kontaktów społecznych itp.- możliwości zawodowychi innych�� yródło: Die Rchabilitation Behindertcr.Wegweiserfiir Arzte.Koln 1984, s.BI, 15.200Omawiając zagadnienie metodologii badań nad edukacją osób niepełnosprawnych, A.Hulek stwierdza m.in., że oich cechach osobowościowych i zachowaniu można wnioskować na podstawie:- badań porównawczych nad osobami z różnym rodzajem upośledzenia,- badań nad osobami z różnym rodzajem upośledzenia i pełnosprawnymi,- rzeczywistej reprezentatywnej grupy badanych, a nie tylko tych, które znalazły się w zakładach i szkołachW badaniach empirycznych warto rozwijać koncepcję ustawicznej edukacji integracyjnej uwzględniającejkonstruowanie dla osób dorosłych niepełnosprawnych indywidualnych toków kształcenia, realizowanych pod-czas kontaktów społecznych z osobami pełnosprawnymi.Ważne jest opracowanie procedur postępowaniaandragogicznego, sprzyjających integracji funkcjonalnej poprzez oddziaływanie na osoby pełno- i niepełno-sprawne.Dzięki nim u tych ostatnich dla przykładu wystąpić może przyjęcie odpowiedniej postawy wobec swojejsprawności powiązanej z prawidłową samooceną oraz uczenie się zachowań asertywnych w toku kontaktów inter-personalnych.Pilna i konieczna jest też edukacja dla osób pełnosprawnych w duchu tolerancji dla tego, coodmienne (walka za szkodliwymi stereotypami, etykietyzacją").W związku z proponowaniem przez instytucje i osoby prawne różnego rodzaju odpłatnych ofert dla osóbdorosłych niepełnosprawnych niezbędne staje się prowadzenie badań wartościujących jakość realizowanych zajęćdydaktycznych w ramach procedury akredytacyjnej.W badaniach andragogicznych interesujące jest wykorzystanie koncepcji rozwoju człowieka w ciągu całegożycia (lifespan) zakładającej, że zmiany rozwojowe człowieka dorosłego są co najmniej równe tym, którezachodzą w okresie dzieciństwa (Tyszkowa 1988, s.45).Podstawowe wydarzenia życiowe zachodzące w okresiedorosłości - podjęcie pracy, zawarcie małżeństwa, urodzenie dzieci, usamodzielnienie dzieci i opuszczenie przeznie domu, przejście na emeryturę, śmierć bliskich i in.- są co najmniej tej samej rangi, co analogiczne wydarzeniaistotne dla rozwoju dzieci i młodzieży.Edukacja dorosłych, wzmacniając efekty socjalizacji, zawiera elementy stymulowania indywidualnego, rozwojuw ciągu życia; w jego toku występują niepowtarzalne zdarzenia, w tym indywidualnie i podmiotowo defi-niowane wydarzenia krytyczne.Wydarzenia te, naruszając pewien układ względnej równowagi jednostki ze sobąi otoczeniem, wywołują konieczność reorientacji dotychczasowych struktur (strategii) warunkujących za-chowanie.Sygnalizowane tutaj koncepcje krytycznych wydarzeń życiowych oraz inne, np.koncepcja pola sił",spostrzegania społecznego i ról społecznych, empatii i postaw prospołecznych, stanowić mogą cenną podstawę doorganizowania opieki oraz pracy rewalidacyjnej i resocjalizacyjnej z osobami dorosłymi.201 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki