Ellen G. White Życie Jezusa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zanim zdjął z siebie koronę orazkrólewską szatę i zstąpił z tronu, aby swoją boskością okryć człowieczeństwo,zdawał sobie sprawę z każdego bólu, który miał przeniknąć Jego serce, wie-dział o każdej oczekującej Go zniewadze i każdym niedostatku.Widział każdyszczegół drogi rozpoczynającej się od żłobu w stajni i kończącej na Golgocie.Znał udrękę, której miał doświadczyć, i mimo to powiedział: Oto przychodzę;w zwoju księgi napisano o mnie: Pragnę czynić wolę twoją, Boże mój, a zakontwój jest we wnętrzu moim (Ps.40,8.9).Jezus zawsze miał przed oczami rezultat swojej misji.Jego ziemskiemu,tak pełnemu znoju i ofiarności życiu, towarzyszyła otucha, że cały ten ogrompracy nie pójdzie na marne.Oddając swe życie za życie ludzi, miał ponowniewprowadzić świat na drogę posłuszeństwa wobec Boga.Chociaż najpierw mu-siał przejść chrzest krwi, choć grzechy całego świata miały przygnieść Jegoniewinną duszę i choć spoczął na Nim cień olbrzymiej niedoli, to jednak wie-dząc o przyszłej radości wybrał mękę krzyża i hańbę.Wybrani towarzysze Jego służby nie przeczuwali jeszcze tego, co miało spo-tkać ich Mistrza, ale zbliżał się już czas, gdy będą musieli patrzeć na Jego mękę.Tego, którego kochali i któremu ufali, mieli najpierw ujrzeć w rękach Jego wro-gów, a potem wiszącego na krzyżu Golgoty.Wkrótce miał ich zostawić samychwobec świata bez oparcia w Jego widzialnej obecności.Wiedział, jaka gorzkanienawiść i niewiara będą ich prześladować, i pragnął przygotować ich do tej próby.Jezus i Jego uczniowie przyszli teraz do jednego z miast Cezarei Filipo-wej.Znajdowali się poza granicami Galilei na ziemiach, na których przeważałobałwochwalstwo.Tu nie sięgały już wpływy judaizmu i znalezli się w bliskimkontakcie z pogańskimi wierzeniami.Dookoła szerzyły się zabobony, tak po-wszechne w całym ówczesnym świecie.Jezus pragnął, aby w ten sposób zrozu-nadzieja.pl296 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSAmieli swoją odpowiedzialność wobec pogan.Podczas pobytu w tych okolicachJezus starał się mniej nauczać ludzi, by bardziej poświęcić się swym uczniom.Zamierzał powiedzieć im o cierpieniach, które Go czekają, ale przedtemmodlił się na osobności, prosząc, aby ich serca były przygotowane na przyjęcieJego słów.Gdy wrócił do nich potem, nie od razu opowiedział im o tym, czympragnął podzielić się z nimi.Zanim to uczynił, dał im okazję, by wyznali swąwiarę w Niego, aby byli silniejsi wobec nadchodzących doświadczeń.Zapytałich: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?Uczniowie ze smutkiem zmuszeni byli przyznać, że Izraelici nie rozpozna-li w Nim Mesjasza.Niektórzy z nich, widząc czynione przez Niego cuda, rze-czywiście uznali Go za Syna Dawida, a nakarmiony w Betsaidzie tłum pragnąłogłosić Go królem Izraela.Było wielu takich, którzy byli gotowi przyjąć Gojako proroka, ale nie wierzono, że to On jest Mesjaszem.Wówczas Jezus zadał drugie pytanie, dotyczące samych uczniów: A wy za ko-go mnie uważacie?.Piotr odpowiedział: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego.Piotr od początku wierzył, że Jezus jest Mesjaszem.Wielu z tych, którzynawrócili się dzięki nauce Jana Chrzciciela, a pózniej przyjęli Chrystusa, zaczęłowątpić w misję Jana po jego uwięzieniu i śmierci, a teraz zaś wątpili w to, żeJezus jest tak długo przez nich wyczekiwanym Mesjaszem.Wielu uczniów, któ-rzy oczekiwali, że Jezus zasiądzie na tronie Dawida, odstąpiło od Niego, gdyprzekonali się, że nie ma takiego zamiaru.Lecz Piotr i jego towarzysze wytrwaliw swej wierności.Chwiejna postawa tych, co wychwalali wczoraj i potępialidziś, nie zburzyła wiary prawdziwych naśladowców Zbawiciela.Piotr oświad-czył: Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego.Nie oczekiwał ukoronowaniaswego Pana z królewskimi honorami, lecz przyjmował Go w Jego poniżeniu.Piotr wyraził wiarę wszystkich uczniów.Niemniej jednak oni wciąż bylidalecy od zrozumienia misji Chrystusa.Chociaż opozycja i fałszerstwa kapła-nów i przywódców nie mogły ich odwrócić od Chrystusa, to jednak pogrążałyich w rozterce.Nie umieli wyraznie dostrzec swojej drogi.Wpływ wcześniej-szych nauk, rabinackie wychowanie i siła tradycji wciąż jeszcze zaciemniałyim prawdę.Od czasu do czasu cenne promienie światła płynące od Jezusaoświetlały ich, ale jeszcze często zachowywali się jak ludzie błądzący pośródciemności.Lecz tego dnia, zanim mieli stanąć twarzą twarz z wielką próbąswej wiary, Duch Zwięty spoczął na nich swoją mocą.Na krótki czas oczy ichodwróciły się od rzeczy widzialnych , aby ujrzeć rzeczy niewidzialne (II Kor.4,18), i wówczas za człowieczeństwem Jezusa dostrzegli chwałę Syna Bożego.Jezus odpowiedział Piotrowi słowami: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synuJonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki