Feehan Christine Karpaty 04 Mroczna magia(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wyciągnął do niejrękę.Splotła palce z jego palcami i ruszyła za nim krętymi schodami.Wolała nie myśleć o tym,czym kierował się Julian, decydując się na rozstanie z domem, który od dwustu lat należał doniego.Przecież chyba nie znaczyło to, że chciał rozstać się z życiem? Czy nawet jego bratblizniak nie zdołał go odwieść od tego? Przełknęła z trudem ślinę, przypominając sobie, jakniewiele brakowało, żeby straciła Gregoriego.Gdzie jest życiowa partnerka Juliana? Czy wogóle istnieje? Mężczyzni ich rasy mieli niewiele kobiet do wyboru.- Chcę, żebyś została tutaj, przy schodach, a ja się rozejrzę - rozkazał Gregori.Powiedziałto miękko, swoim hipnotyzującym głosem, ale mimo wszystko był to rozkaz.- Skoro to prezent od Juliana, nie musimy się obawiać, że wpadniemy w pułapkę -zauważyła, lekko poirytowana.- Jesteś zdecydowanie zbyt ufna, bebe.- Gregori uniósł głowę i zmierzył ją wzrokiem.-Od dawna powinnaś wiedzieć, że należy polegać tylko na sobie, zawierzać tylko własnymzmysłom, a nigdy czyimś.Dzięki temu nasz gatunek przetrwał.- Musimy sobie nawzajem ufać, Gregori - zaprotestowała.- Często jesteśmy zmuszeni do polowania na własnych braci.Z tego właśnie powodu nasimężczyzni raczej nie decydują się na wymianę krwi między sobą, nawet dla ratowania życia.Aatwiej byłoby ich namierzyć, gdyby przemienili się w wampiry.Nie zapominaj też, żewampiry są największymi oszustami na świecie.Nie, ch�rie, nie wolno ufać żadnemu z nas,jeśli nie ma życiowej partnerki.- Jakież straszne musiało być twoje życie.- Egzystencja - poprawił ją.- To żadne życie, kiedy twój lud się od ciebie izoluje i cięunika, chociaż tak bardzo ciebie potrzebuje.Gdy potrzebna była moja krew, dzieliłem się nią,ale niewielu chciało się wymienić krwią ze mną.Jak zwykle, jego głos nie wyrażał żalu ani żadnych innych emocji.Gregori nie użalał się nadsobą.Akceptował swój sposób życia.Nigdy nie zaufa nikomu do końca.Przygryzła wargę.Czytakże jej? Czy Gregori na zawsze pozostanie dla niej w pewnej mierze niedostępny? Była młodai niedoświadczona.Czemuż nie jest jedną ze starożytnych, czemu nie ma takiej mocy, żebywspierać go tak, jak na to zasługuje.Przesuwał się po podziemnej komnacie, nie dotykając podłogi.Badał ściany centymetr pocentymetrze.Były w nich dwa otwory - jeden prowadził do sekretnego pomieszczenia,ukrytego w grubych ścianach, drugi - do cementowego tunelu z rurami, gromadzącego wodę.- Tunel najprawdopodobniej ma ujście.- Doskonała kryjówka - stwierdziła.- Czy na podwórze?- Raczej nie, Savannah.- Pokręcił głową.- Julian na pewno chciał szczelnie odgrodzićsię od innych domów i od ludzi.- Nie mógł pojąć, dlaczego Julian w ogóle chciał przebywać wmieście.Julian Savage, którego znał, był samotnikiem, takim jak on.Wybierał ustronnemiejsca, położone wysoko w górach.Bezludne.- Więc może to pułapka? - spytała z lekką ironią.- Nie sądzę.Chyba spaliłbym się ze wstydu, gdyby się okazało, że masz rację -powiedział, starając się zachować obojętny wyraz twarzy.Uniosła brwi.- Nie, jednak to nie pułapka.- Powiódł ręką po gładkiej ścianie, graniczącej zpodwórzem.Ukryte drzwi rozsunęły się bezszelestnie, ukazując pomieszczenie na tyle duże, żemogły się w nim ukryć dwie osoby.Wnętrze zdobiły przepięknie wyryte pradawne inskrypcje.Julian Savage niewątpliwie był artystą.Barwne reliefy przyciągały wzrok i dawały ukojenie.Savannah słabo znała pradawny język, ale wiedziała, że wyryte na ścianach znaki byłyzaklęciami ochronnymi i symbolami uzdrawiającymi.Całe wnętrze tchnęło spokojem: Byłosanktuarium.Gregori patrzył na reliefy z beznamiętną twarzą, ale jego oczy straciły zimny połysk.Jednak największa niespodzianka czekała na nich, ukryta pod białą cienką tkaniną.Gregoriuniósł rękę i materiał zsunął się na bok [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki