osobowo%c2%9c%e6

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ukształtowanie się pojęcia ja ma ważne konsekwencje regulacyjne.Stanowi ono przesłankę, na której formuje się ocena własnych możliwości podmiotu przy realizacji różnych celów.Oceny samego siebie (własnej osoby) podlegają uogólnieniu, czyli powstaje ogólna ocena swoich możliwości - samoocena.Samoocena jest wprawdzie zróżnicowana - człowiekocenia siebie różnie w różnych sferach, ale ogólna samoocena decyduje o tym jak człowiek zachowa się w sytuacjach nowych.Samoocena formuje się na podstawie danych pochodzących z dwóch źródeł:własne doświadczenia jednostki, dzięki czemu przekonuje się ona, na co ją stać, jaka jest jej pozycja społeczna, jakich może się spodziewać reakcji otoczenia,opinie innych ludzi, z którymi jednostka zetknęła się (szcvzxe4gólnie duże znaczenie mają opinie osób ważnych w życiu jednostki, a także opinie środowiska, w którym jednostka żyje)Fakt, że samoocena formuje się na podstawie danych pochodzących z dwóch różnych źródeł bywa także przyczyną wewnętrznej rozbieżności w ocenie siebie samego.Rozbieżność ta występuje wtedy, gdy dane z tych 2 źródeł nie są zgodne.Pojęcie własnego ja - powstaje w rezultacie uogólnienia doświadczeń dotyczących własnej osoby.Wśród tych doświadczeń wielką rolę odgrywają te, które formują poczucie własnej wartości.Pierwotnym ich źródłem są rodzice - to oni oceniają dziecko, pod wpływem ich stosunku do dziecka wytwarza się u niego przeświadczenie o własnej ważności.Podstawową konsekwencją doświadczania ważności jest wytworzenie przeświadczenia o swojej ważności i nastawienie na otrzymywanie potwierdzenia tego przeświadczenia od innych i od siebie samego - tworzy się więc coś, co można określić jako poczucie własnej wartości.lKoncepcja człowieka w ujęciu psychoanalizy Z.Freuda i psychologii humanistycznej.lZ.FREUDFreud kładł wielki nacisk na wczesne doświadczenia, będąc przekonany, że wszystkie podwaliny osobowości człowieka dojrzałego (a także anomalii psychicznych) mają swoje podłoże w dzieciństwie.Wyróżnił 5 stadiów rozwoju psychoseksualnego:Stadium oralne - zasadnicze źródło stymulacji (usta) oraz kontaktu z otoczeniemStadium analne - główne źródło gratyfikacjiStadium falliczne - eksploracja i stymulacja właqsnego ciałaStadium latencji - w tym stadium seksualność „schodzi do podziemia”Stadium genitalne - w tym stadium (okres dojrzewania) jednostka przechodzi od autoerotyzmu do stymulacji poprzez kontakt z narządami płciowymi innych osóbDzieci pokonując te stadia, uczą się identyfikacji z właściwą rolą seksualną, rozwija się u nich sumienie (superego).Podstawą tych stadiów są instynktowne popędy biologiczne oraz interakcja z rodzicami.Według teorii Freuda, wszelkie zachowania są (nieświadomie) aktywizowane przez dwa podstawowe popędy: Eros - instynkt seksualny czyli instynkt życia; Tanatos - instynkt agresywny, czyli instynkt śmierci.Energia która stanowi podłoże Erosa nosi nazwę libido.Według Freuda osobowość składa się z 3 części:ID - magazyn podstawowych popędów; id działa w sposób irracjonalnySUPEREGO - czyli tzw.sumienie, rozwija się gdy dziecko internalizuje zakazy rodziców i innych dorosłych dotyczące pewnych rodzajów działań.SE obejmuje także ja idealne - gdy dziecko internalizuje poglądy innych dotyczące tego , jakiego rodzaju osobą powinno się stać.SE bardzo częstojest w konflikcie z ID, reprezentujący dążenie do przetrwania.EGO - które pełni funkcję arbitra i dokonuje oceny rzeczywistości.Ego często czyni użytek z nieświadomych mechanizmów obronnych, których nadużywanie powoduje nerwicę.Nawet poważne zaburzenia zachowania uważa się za przejaw procesów nieświadomych, ponieważ zgodnie z zasadą determinizmu psychicznego, każde zachowanie bez względu na jak bardzo irracjonalne mogłoby się wydawać ma swoje przyczyny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki