zasadnicze+instytucje+prawa+mi%C4%99dzynarodowego

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Fiodora Fiodorewicza Martensa z Uniwersytetu w Saint Petersburgu , pochodzi wydania dwutomowego podręcznika „ Prawa Narodów Cywilizowanych „ ze zbiorów traktatów Rosji Carskiej w 15 tomach.Klauzula Martensa ma związek z wojną.Wyprowadzić z niej można następujący wniosek , że.wojujący nie mają swobody w zakresie środków prowadzenia wojny.W tych przypadkach , kiedy brak jest stosownych regulacji międzynarodowych , traktatowych , zwyczajowych , kiedy dany sposób walki byłby nieregulowany , to powinni stosując się do nich , kierować się zasadami humanitaryzmu i zasadami sumienia publicznego.„Zanim bardziej wyczerpujący kodeks praw wojennych będzie mógł być ułożony , wysokie umawiające się strony uznają za właściwe skonstatować , że w wypadkach nieobjętych przepisami niniejszej konwencji , ludność i strony wojujące pozostają pod ochroną i panowaniem zasad prawa narodów , wypływających ze zwyczajów stanowionych między cywilizowanymi narodami , z zasad ludzkości i wymagań sumienia publicznego”./ Martens /Ochrona ofiar wojny - jest jednym z istotnych elementów międzynarodowego prawa konfliktów.Prawo Genewskie - które właśnie w osiągnięciach Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, a zwłaszcza Komitetu Czerwonego Krzyża (składającej się wyłącznie z obywateli Szwajcarii).To jest pierwsza Konwencja w Genewie w 1864 roku, gdzie przez kilkadziesiąt lat nic się nie wydarzyło - mamy znacznie rozbudowaną konwencję o polepszeniu losów rannych i chorych z 1906 roku, a w 1929 dochodzi do przyjęcia dwóch Konwencji o polepszeniu losów rannych w wojnie lądowej, które były szerszą wersją tych wcześniejszych Konwencji o traktowaniu jeńców wojennych.I mamy okres II wojny światowej, kiedy życie ludzkie - zwłaszcza pogarda dla życia ludzkiego osiągnęła poziom niespotykany w dotychczasowej historii ludzkości.Po zakończeniu II wojnie światowej dochodzi do kolejnej konferencji w Genewie, której rezultatem jest szereg konwencji:lKonwencja I o polepszeniu losów rannych i chorych w wojnie lądowejllKonwencja II o polepszeniu losów rannych, chorych i rozbitków w wojnie morskiejllKonwencje III o traktowaniu jeńców wojennychllKonwencje IV zupełnie nowa, będąca wynikiem tych tragicznych doświadczeń, jakich doznała ludność cywilna w czasie II wojny światowej - konwencja o polepszeniu ludności cywilnej w czasie wojnylTe cztery konwencje z 12 sierpnia 1949 r zostały uzupełnione dwoma protokołami dodatkowymi z 10 czerwca 1977 r.lPierwszy protokół dodatkowy do konwencji genewskiej o ochronie ofiar wojny z 12 sierpnia 1949 r dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnychllDrugi protokół do konwencji z 1949 r.dotyczący ochrony ofiar nie międzynarodowych konfliktów zbrojnychlPodmioty prawa międzynarodowego - klasyczna doktryna przyjęła, że jednostka nie jest podmiotem tego prawa, lecz państwo - zwłaszcza Stolica Apostolska.Jednostka mogłaby być uznana za podmiot tego prawa, gdyby miała uprawnienia i obowiązki wynikające bezpośrednio z prawa międzynarodowego, jednak z reguły jednostka takich uprawnień nie posiada.Czyli strona w zasadzie nie jest podmiotem, ale jeżeli państwa czy strony tak postanowiły w traktacie to jest to możliwe.Jak pokazuje historia rozwoju prawa międzynarodowego, zwłaszcza wiek XX w niektórych przypadkach jednostki uzyskiwały międzynarodową zdolność do działań prawnych.Np.działalność środkowo-amerykańskiego Trybunału Sprawiedliwości, który był pierwszym sądem działającym co prawda w skali regionalnej, do którego jurysdykcji należało rozpatrywanie spraw wnoszonych przez osoby fizyczne.Drugim przykładem jest działalność górnośląskiego trybunału Arbitrażowego w latach 22-37, który był właściwy dla rozpatrywanie petycji wnoszonych przez mniejszość niemiecką.Zatem podmiotami prawa międzynarodowego są te podmioty występujące w stosunkach międzynarodowych, których postępowanie reguluje bezpośrednio prawo międzynarodowe, zaś podmiotowość ta oznacza zdolność nabywania praw i zaciągania bezpośrednio zobowiązań międzynarodowych.Podmiotowi temu przysługuje zdolność procesowa przed trybunałami międzynarodowymi, przysługują mu także przywileje, immunitety, ale także ponosi odpowiedzialność za naruszenie prawa międzynarodowego.Skargi anonimowe nie są rozpatrywane, nie rozpatruje się tych skarg jeżeli nie będzie wyczerpana droga postępowania sądowego wewnętrznego - jest to warunek wniesienia skutecznie skargi.W przypadkach ochrony praw człowieka, podmiotowość ta ma charakter pośredni i ograniczony.Ograniczona - ponieważ dotyczy sfery wykonania, ochrony podstawowych wolności człowieka, zaś pośrednia - gdy dane państwo nie jest stroną traktatu, konwencji to taka skarga przez Trybunał w Strasburgu również nie będzie rozpatrzona.Problem podmiotowości jednostki na gruncie europejskiego prawa wspólnotowego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki