A wlasnie ze tak Justyna Szymanska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Czego chcesz, kobieto? Ostrzec go chciałem przedniebezpieczeństwem - odparował Zenon.- Uch.stare to, a durne! - Alina wywróciła ocza�mi w kierunku męża i przepraszająco uśmiechnęła siędo gościa.- Siadaj sobie - delikatnie pchnęła go w kie�runku sofy - a ja zrobię coś do picia.Co chcesz, kawkę,herbatkę.?-.płaszczyk - dorzucił Zenon złośliwie.- Tata, ja cię proszę, ty się uspokój - ostrzegła Alina,a wychodząc z pokoju, odwróciła się jeszcze w kierunkumęża i pogroziła mu palcem.- I co tam, Grzesiu, u ciebie? - zapytała niedługo potem,moszcząc się w fotelu i uśmiechając z sympatią.- Dziękuję, wszystko dobrze - odparł Grzesiek i równieżsię uśmiechnął.- Tak się tylko zastanawiam.- Urwałi pytająco spojrzał na państwa Krawczyków.- Zmiało Grzesiu, śmiało - zachęciła go Alina.- Co to za sprawa, że Jolka nie może się dowiedzieć?- A tak.- Alina nerwowo zaplotła i rozplotła dłonie.- No więc Grzesiu drogi.My cię bardzo lubimy i ten.- Tu urwała, zmarszczyła czoło i w napięciu przygryzładolną wargę.- Dziękuję i z wzajemnością - odparł Grzesiek uprzej�mie.- A może po koniaczku? - zaproponowała Alina i nieczekając na odpowiedz, poderwała się ze swojego miejscai doskoczyła do barku.- Wypijemy sobie lampeczkę i zaraznam się lepiej będzie rozmawiało - wyjaśniła, rozlewającdo kieliszków dębowy trunek.- W takim razie państwa zdrowie.- Grzesiek podniósłkieliszek.- A nie, nie - zaprzeczyła gwałtownie pani domu- twoje zdrowie Grzesiu, twoje i Joli, żebyście nam33razem żyli długo i szczęśliwie - wygłosiła dobitniez sugestywnym uśmiechem.- Prawda tata? - Przeniosławzrok na męża.- Kobieto - burknął Zenon - takie toasty to na weselesobie zachowaj!- A właśnie, skoro już o weselu mowa.- Alina szyb�ciutko wykorzystała sytuację i pomyślała, że choć raz tenjej na coś się przydał - to.czy wy.znaczy ty i Jola,czy wy się będziecie pobierać? - wyrzuciła, co jej leżałona sercu, a następnie wychyliła zawartość kieliszka.- No.tak.Sądzę, że tak - odparł Grzesiek.- Chybaże państwo.- Niepewnie spojrzał na rodziców Jolki.- Nie, nie, my nie mamy nic przeciwko! My to byśmyjuż bardzo chcieli, żeby Jola wyszła za mąż, miała wnuki.prawda tata?- Chyba dzieci - mruknął Zenon.- Co dzieci? - nie zrozumiała Alina.- Najpierw się ma dzieci, potem wnuki, kobieto - po�wiedział Zenon dobitnie.- A co ty mi, tata, takie oczywiste oczywistości tłu�maczysz? - obruszyła się Alina i popatrzyła na niego jakna wariata, a następnie przeniosła wzrok na Grześka.-To jeszcze raz na zdrowie".- Napełniła kieliszki konia�kiem.- Zaraz, zaraz - zreflektowała się - ale kiedy?- Co kiedy?! - zapytał Zenon, krytycznym okiem spo�glądając na zaczerwienione z emocji i procentów obliczemałżonki.- Kiedy się jej oświadczysz?! - Alina świdrująco po�patrzyła na Grześka.- Bo planować to różne rzeczy sobiemożna.- No skoro przyciska mnie pani do muru to.- zaśmiałsię Grzesiek -.to coś państwu zdradzę.Tylko ani sło�wa Joli.Przynajmniej do czasu.- Nachylił się poufalew stronę przyszłych teściów i wyszeptał coś z wielcetajemniczą miną.34Klara opadła ciężko na kanapę, przykryła się wełnianympledem w kratkę i sięgnęła po pilota od telewizora.Przezchwilę skakała po kanałach, by ostatecznie stwierdzić,że nie ma absolutnie nic ciekawego do oglądania.Alewłaściwie czego się spodziewała? Za dwa dni sylwesteri ludzie są zajęci przygotowaniami.Kto normalny oglądaw tym czasie telewizję?- Nikt normalny! - odpowiedziała głośno sama sobie.- Tylko ja! Tylko ja mam takiego pecha! - wydukała płacz�liwie i szczelnie owinięta kocem poczłapała do kuchni,by zrobić herbatę z cytryną.W kuchni było zimno i nie�przyjemnie.Z nieszczelnego kranu kapała woda.Miarowydzwięk uderzających o zlew kropel skojarzył się Klarzez chińskimi torturami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki