001. Robert Jordan Koło Czasu t1 cz1 Oko wiata

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Jak dym.Egwene pisnęła.Mat skrzywił się z rozdrażnieniem. Mówiłaś, że tu nam się nic nie stanie! Twierdziłaś, że trolloki tu nie wejdą.Cóżwięc mieliśmy myśleć? Najwyrazniej w ogóle nie myśleliście powiedziała lodowatym tonem Moiraine,na powrót opanowana. Każdy, kto choć odrobinę myśli, strzeże się miejsca, do któ-rego trolloki boją się wejść. To sprawka Mata wtrąciła Nynaeve z pełnym przekonaniem. On zawsze na-mawia do złego i wtedy wszyscy w jego otoczeniu tracą tę odrobinę rozsądku, z jaką sięurodzili.Moiraine przytaknęła, ale nie spuszczała wzroku z Randa i jego dwóch kolegów. Pod koniec Wojen z Trollokami obozowała w tych ruinach armia, trolloki, Sprzy-mierzeńcy Ciemności, Myrddraale, Władcy Strachu, w sumie były ich tysiące.Ponieważnie wracali, przysłano zwiadowców, którzy znalezli porzuconą broń, fragmenty zbroii bryzgi krwi dookoła.A na ścianach w języku trolloków nagryzmolone było wezwa-nie do Czarnego, aby przyszedł im z pomocą w ich ostatniej godzinie.Ludzie, którzy tuprzyszli pózniej, nie znalezli ani śladów krwi ani tych napisów.Zostały zatarte.Półlu-dzie i trolloki pamiętają wszystko do dziś i to ich trzyma z dala od tego miejsca. I wy wybraliście to miasto na naszą kryjówkę? spytał Rand, nie dowierzającwłasnym uszom. Przecież bezpieczniej byłoby uciekać przed trollokami.255 Gdybyście tu nie wpadli w takim pędzie powiedziała cierpliwie Moiraine wiedzielibyście, że nałożyłam pas ochronny na ten dom.Myrddraale nawet by niewiedziały o tych umocnieniach, bo oni się zatrzymują przed innym rodzajem zła, ale to,co zamieszkuje Shadar Logoth nigdy tego nie przekroczy, ani nawet tu nie podejdzie.Rankiem bezpiecznie stąd odjedziemy, te stworzenia nie wytrzymują światła słoneczne-go.Będą się ukrywały głęboko w ziemi. Shadar Logoth? spytała lękliwie Egwene. Myślałam, że nazywałaś to miastoAridhol. Kiedyś nazywało się Aridhol odparła Moiraine należało do jednego z Dziesię-ciu Narodów zamieszkujących ziemie Drugiego Przymierza, ziemie, które opierały sięCzarnemu od pierwszych dni po Pęknięciu Zwiata.W czasach, gdy �orin al Toren alBan był królem Manetheren, królem Aridhol był Balwen Mayel, Balwen %7łelazna Dłoń.W okresie największej rozpaczy podczas Wojen z Trollokami, kiedy wydawało się, żeOjciec Kłamstw musi zwyciężyć, na dwór Balwena przybył mężczyzna zwący się Mor-deth. Ten sam człowiek? krzyknął Rand. Nie może być! dodał Mat.Moiraine uciszyła ich jednym spojrzeniem.W pokoju nie słychać było nic prócz gło-su Aes Sedai. Mordeth stał się na długi czas zausznikiem królewskim i wkrótce odpowiadał je-dynie przed Królem.Pewnego razu wyszeptał trujące kłamstwa do ucha Balwena i Ari-dhol zaczęło się zmieniać, zbezczelniało, zhardziało.Powiadano, że niektórzy ludziewoleli spotykać trolloki zamiast mieszkańców Aridholu.Zwycięstwo Zwiatłości jestwszystkim.Taki był okrzyk wojenny, jakiego nauczył ich Mordeth, i ludzie stamtąd wy-krzykiwali go, gdy swymi uczynkami wyrzekali się Zwiatłości.Historia ta jest zbyt długa i zbyt ponura, by ją opowiedzieć w całości, nawet w TarValon znana jest tylko we fragmentach.Jak syn �orina, Caar, przybył w celu odbi-cia Aridholu dla Drugiego Przymierza, a Balwen siedział na swym tronie jako wyschłaskorupa z szaleństwem w oczach, śmiał się do Mordetha i wydawał rozkaz zabicia Ca-ara i ambasadorów jako Sprzymierzeńców Ciemności.Jak Księcia Caara zaczęto nazy-wać Caarem Jednorękim.Jak uciekł z lochów Aridholu aż do Ziem Granicznych z nie-ludzkimi skrytobójcami Mordetha na karku.Jak tam spotkał Rheę, która go nie zna-ła, więc ją poślubił i wprządł nić do Wzoru, co doprowadziło do jego śmierci na jej rę-kach i jej śmierci zadanej własną ręką na jego grobie i o upadku Alethloriela.Jak armieManetheren przybyły pomścić Caara i zastały pustkę zamiast bram Aridholu, a za mu-rami żadnej ludzkiej istoty, jeno coś gorszego od śmierci.Wrogiem Aridholu był samAridhol.Podejrzliwość i nienawiść zrodziła coś, co się żywiło tym, co oni tam stworzy-li, coś zamkniętego w skalnym podłożu, na którym spoczywa miasto.Mashadar wciąż256czeka i głoduje.Ludzie przestali rozmawiać o Aridhol.Nazwali je Shadar Logoth, Miej-sce, w Którym Czeka Cień, albo jeszcze prościej: Oczekiwanie Cienia.Sam Mordeth nie został pożarty przez Mashadara, ale wpadł w jego sidła i równieżczeka od stuleci w tych murach.Inni też go widzieli.Niektórzy doświadczyli jego wpły-wu, przyjmując dary, które odbierają rozum i kalają ducha.Skaza rośnie i maleje, dopó-ki nie zapanuje nad resztą i nie zabije.Kiedy mu się uda przekonać kogoś, by towarzy-szył mu za te mury, które są granicami władzy Mashadar, to będzie mógł pożreć duszętakiej osoby.Mordeth odejdzie stąd wówczas w ciele takiego człowieka, aby znów sze-rzyć swe zło po świecie. Skarb wymamrotał Perrin, kiedy przestała mówić. Chciał, abyśmy pomogli mu go zanieść do koni. Jego twarz przybrała dziki wy-raz. Założę się, że musiały czekać gdzieś poza miastem.Rand zadygotał. Ale teraz już nam nic nie grozi, prawda? upewniał się Mat. Niczego nam niedał i nie dotykał nas.Jesteśmy bezpieczni dzięki twemu pasowi ochronnemu. Naprawdę nic nam nie grozi uspokoiła go Moiraine. Ani on, ani żadenz mieszkańców tego miasta nie przekroczą linii ochronnej.A poza tym muszą się kryćprzed światłem słonecznym, więc możemy stąd bezpiecznie wyjechać za dnia.A terazpostarajcie się zasnąć.Pas ochronny będzie nas strzegł, dopóki nie powróci Lan. Wyszedł już dawno temu.Nynaeve z niepokojem wyjrzała na zewnątrz.Zapadł już całkowity mrok. Lanowi nic się nie stanie zapewniła ją Moiraine i mówiąc to, rozkładała swekoce obok ogniska. Jeszcze w kolebce ślubował walczyć z Czarnym, a w jego dziecin-nych dłoniach umieszczono wówczas miecz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki