§ Leonard Inkarnacja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Good bye,Sydney! wołają machając rękami.Sue, Peggy, Jane, Barbara, Irena, Betty, Annę, Rosie czyjak im tam, fajno było! Will be back again, tylko poczekajcie! W zalakowanych żółtychkopertach, spoczywających w sejfie flagowego okrętu tej armady, które wolno będzieotworzyć na pełnym morzu, zamknięte są ich losy.Dla jednych bardziej, dla innych mniejszczęśliwie jak na loterii, ale tutaj, w Woolloomooloo Bay, nic się przez to nie zmieni.Nazwolnione przez nich miejsce wpłyną okręty, które wrócą z wielkiej bitwy morskiej, a ichzałogi, gdy tylko jako tako dojdą do siebie, ruszą hurmem do knajp Kings Crossu, włóczyć siębędą z Sue, Peggy, Jane, Barbara, Irenę, Betty, Annę, Rosie czy jak im tam po cienistychzakamarkach Rushcutters Bay Parku, podczas gdy życie w mieście toczyć się będzie jakkażdego dnia.Ale nie dla komandora Kennetha Walia.Jeszcze dzisiaj grozny Władca tej twierdzy wezwiego do siebie i powie: Mam reumatyzm, wie pan.Kiedy zanosi się na zmianę pogody, towiadomo.Ten upał nie będzie trwał wiecznie, prawda, komandorze?. I spojrzy swoiminiebieskimi oczami prosto w jego duszę.Można być czystym jak łza, zasłonić się ciemnymi okularami, ścianą z żelbetu nic to nieda, bo jego oczy widzą człowieka takim, jakim Bóg go stworzył.Nagim.Ten zapiekłyQueenslander ma sposoby na ludzi.Radzi sobie z każdym jak spowiednik.Nie wiadomo, kimbyli jego przodkowie: rzezimiechami z osirm-nastowiecznego Soho, dla których pętla z OldBailey byłaby nadmiarem łaski, zwykłymi nieszczęśnikami, których łapano tuzinami naciemnych ulicach i zakutych w dyby wysyłano na koniec świata, nieprawym miotemwielkiego pana, którego kochankę biedną służebnicę we dworze gdy tylko spostrzeżonojej brzuch, podrzucano chyłkiem na podnoszącą żagle fregatę kapitana Philipsa w każdymrazie są w nim cząstki, z jakich lepi się prawdziwych mężczyzn, uszlachcone australijskimsłońcem i ciężką pracą.Pogoda będzie taka jak teraz.Wokół owalnego stołu odpraw sztabu czterdzieści skupionych twarzy, w ciszę, jaka zapadnie po mowie władcy o łamaniu wkościach (co nie będzie miało nic wspólnego z reumatyzmem! słowa władcy trzeba czytaćinaczej.Zmiana tak, lecz nie pogody), wedrze się bzykanie muchy małej, tutejszejodmiany tego upartego owada która przemknie się przez nie domknięte drzwi siatkowe idawaj w te pędy za śmigłami wentylatora.Nie dość efektów dzwiękowych, bo raptem ni stąd,ni zowąd rozlegną się dzwięki melodii.Na sali konsternacja: posiedzenie sztabu przy muzyce coś na pierwszą stronę gazet.Tanecznej.Co to może być? pytają zasłuchanioficerowie.Coś zupełnie nieznanego, ale niezłego.Co to za utwór?,,Obudz się, Kenn! woła na całą salę Buldożer. To �Rosamunda�, nie poznajesz?Początek listopada pełnia wiosny.Gorącej w tym roku.Najbardziej upalnej w stuleciu.Białe kwiaty akacji opadły juz, zrobiły miejsce niebieskim dżakarandom.Przecinającymrozłożystymi koronami ziemię niczyją pomiędzy kompleksem zabudowań bazy a zatoką.Gdysię patrzy z okna gabinetu, wzrok zahacza o zielony skrawek cypla Mrs Macquairies,przeskakuje manewrujące okręty wojenne i wybiega w mglistobłękitne pustkowie oceanu.Ważne i zagadkowe sprawy się tam rozgrywają.Niemiecka amunicja wyprodukowana niedawno. Rosamunda.Tokio.Wall, kiedyzosta�3 ��m, szu��b3 zwi��zk��między tymi rzeczami.Mikę��onał spory ��ł roboty.Wiele w��upłał z tych blaszek.Na przykład to o czasie ich produkcji: me wcześniej niż wostatnim półroczu.Oznacza to, że wyszły z fabryk gdzieś w marcu i zostałyprzetransportowane na tę półkulę.Czym? Jak?Niemieckie u-booty grasowały już na Pacyfiku.Operując z baz zdobytych przezJapończyków zapuszczały się pod Samoa, Tahiti, zanotowano zatopienie nawet w pobliżuWysp Wielkanocnych.Ale to zamierzchła przeszłość.Na południowym Pacyfiku Japoniaobecnie nie ma baz, a z azjatyckich za daleko.Nie ma także okrętu, który by bez zaopatrzeniapo drodze w paliwo i żywność z nawodnego okrętu macierzystego mógł osiągnąć tewody.Nie ma okrętu, który uszedłby oczom nadzoru powietrznego sprzymierzonych.Aninawodnego, ani podwodnego.Ale pociski niemieckie kalibru 9 milimetrów do esesowskiegoszmajsera MP-40 i oficerskiego parabellum 08, którymi się strzela do białych ludzi, są.Oddział radiolokacji Garden Island już zawarł znajomość z Rosamundą.Po raz pierwszyprzed miesiącem.I wtedy, i teraz z anteny kierunkowej, ponieważ stacje na zachód od Perth ina wschód od Fidżi sygnału nie łapią.Nadawanie odbywa się dwa razy dziennie: o ósmej iosiemnastej czasu wschodnioaustralijskiego, zawsze o tej samej porze.Kilka tonów pauza kilka tonów powtarzanych dwukrotnie.To szyfr!Wall podszedł do dużego globusu stojącego obok biurka.Bardzo dekoracyjna rzecz tenglobus.Poprzednik Walia w tym pomieszczeniu, komandor porucznik Gavin Long, przejął gopo admirale amerykańskim, który zajmował ten gabinet w dniach, kiedy Japończycyszykowali się do skoku przez Wielką Rafę Koralową.A więc Tokio, pomyślał Wall i powiódłpalcem po górnej półkuli.Jest! Następnie umiejscowił Perth oraz stolicę archipelagu Fidżi,Suvę, i odczytał południki: sto piętnasty dla największego miasta na zachodzie Australii; stoosiemdziesiąty dla małej dziury na oceanie, sklepanej z tykw bambusowych.Uf! sapnął.Cztery tysiące mil z okładem! Szmat świata, gdzie jakiś drań igła w stogusiana, pyłek w kosmosie nasłuchuje Rosamundy.Nasłuchuje i co? Kiedy zaś złapiesygnał, a jest kulturalnym facetem, to chyba podziękuje nadawcy za fatygę, dokończył myśl.A wówczas.Tego nie dopowiedział, co innego pochłonęło jego uwagę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki