Wolski Marcin 13 gabinet

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- turedaktor Adam zaśmiał się głośno, ale pozostałym jakoś nie było do śmiechu.- Zupełnie nie wiem, co myśleć o aktualnej sytuacji - wzdychała tak zazwyczaj dobrzepoinformowana Oliwia Mazut.- Sprawa Gusiewicza została wyciszona.Jego żonę odcięto odświata.Dostała z AB W zakaz udzielania jakichkolwiek wywiadów.Moi informatorzyw policji twierdzą, że służby kogoś szukają, ale nie wiedzą, kogo.- Podejrzewam, kogo - sapnął Turban - ale też nie mogę o tym mówić.- Ttty? - zdziwił się Pysznik.- Przyj aj aciołom nie powiesz?-Nie będziemy rozmawiać o ludziach, których oficjalnie nie ma.A w dodatku po razpierwszy od dwudziestu lat sytuacja w tym kraju zrobiła się kompletnie nieprzewidywalna.Zaciekawiło ich to jeszcze bardziej, ale Turban w tym momencie zanurkował.*Kolejny telefon do Brygidy Eryk wykonał z parkingu w pobliżu Berna, wykorzystującmoment, gdy jego pasażerka udała się do toalety.- Nie ma mowy, żebym dziś przyleciał - powiedział ze smutkiem w głosie.- Może udami się we wtorek albo w środę.- A co zostało z prac w ogródku, gracowainie? - zapytała z przekąsem, jakby domyślałasię charakteru jego usług.- Nic z tych rzeczy.Elwira prosi mnie o koleżeńską przysługę.-Elwira! Nie wiedziałam, że jesteście po imieniu.Szybki jesteś!Nie potrafił się zorientować, czy w jej słowach brzmi podziw, czy odrobina zazdrości, takczy owak zrobiło mu się przyjemniej na duchu.Wrócił do podstawowego tematu,wspominając o ochroniarzu, który miał pilnować Czerwonki, ale nie upilnował.- Pani Ptasio twierdzi, że w Argusie muszą mieć jego dane.- Zaraz tam pędzę!- Spokojnie.Myślisz, że Argus działa w niedzielę?-Masz rację - zmartwiła się.- Wynika z tego, że będę miała pracowity poniedziałek:jasnowidz, ochroniarz.I wszystko bez ciebie.- Ja też tęsknię za tobą - wyznał impulsywnie.- A czyja powiedziałam, że tęsknię? - zakończyła rozmowę Brygida.*Tymczasem kolejne godziny upływały, a Grzegorz Detyna daremnie próbował wydostaćsię z aresztu.Bez rezultatu.Zresztą jego sytuacja jeszcze bardziej się skomplikowała.Najpierw siedział w pojedynczym pomieszczeniu.Aliści zamiast czekać na szczęśliwezakończenie, non stop domagał się rozmowy z komendantem, potem ze swoim adwokatem,a na koniec z urzędującym szefem MSW.Miało to tylko ten skutek, że trafił do zbiorowejceli.- Nie wiecie, kim jestem - wołał, idąc korytarzem.- Drogo mi za to zapłacicie!- Tylko bez pogróżek.A co do waszej tożsamości, sprawdzamy ją - odpowiadał klawisz.- Rzeczywiście, jedno jest pewne: nie jesteście poszukiwanym gwałcicielem Lepieszką.- Wszystkie moje dokumenty są w samochodzie za lasem.- Bardzo ładne tłumaczenie.Tyle że nasi ludzie nie znalezli tam żadnego samochodu.- Jak to? Tam musiało stać moje nowiuteńkie audi.- Ani śladu.Nawet kłamać trzeba umieć, obywatelu.-No to może ktoś je ukradł.Rany boskie, w bagażniku był mój laptop.Zaraz.Podamwam numer rejestracyjny.- Kolega zajmujący się kradzieżami wozów przyjdzie do pracy w poniedziałek.-Jezus Maria! Mam tu siedzieć do poniedziałku? Przecież widać, że zaszła ewidentnapomyłka.-To wyjaśnimy - przyjaznym pchnięciem wprowadził go do zbiorowej celi.Miejscewyglądało nieprzyjemnie.Siedziało tu kilku ponurych facetów, jakich dotąd Detyna widywałjedynie w listach gończych: morderca teściowej, dwóch złodziejaszków, bandziorprzywieziony po rozróbie z dyskoteki i atletyczny alfons.Na ich widok Grzechu poniechałgłośnego domagania się swoich praw i powoływania na immunitet.Wiedział aż za dobrze, żegdyby kryminaliści zorientowali się, kim jest, miałby przechlapane.Kiedy wchodził do celi, dyskotekowy chuligan rzucił mu pod nogi ręcznik.Zwiadomobyczajów więziennych wytarł w niego buty (pepegi pozbawione sznurówek).Niechętnie dalimu miejsce na pryczy opodal kibla.Ciągle żywił nadzieję, że lada moment koszmar się skończy.Ale godziny mijały, a ontkwił między przedstawicielami świata przestępczego.Z wolna zaczęły kiełkować w nimpodejrzenia, że padł ofiarą jakiejś koszmarnej prowokacji i z woli Ronka zostanie tu nadłużej.Zbliżający się wieczór napawał go niekłamaną trwogą, tym bardziej żewspółwięzniowie, w miarę jak za oknem ciemniało, spoglądali na niego coraz łakomiej.Dopieroż byłyby tytuły w Super Excesie : �Były wicepremier przecwelony w areszcie weWrocławku!*W Bazylei śmierdziało.Trochę za sprawą Renu, który w ostatnich dniach wylał, a trochęz powodu awarii systemów oczyszczających w miejscowych zakładach chemicznych Sandoslub Ciba Geigy.Okazało się, że panna Ptasio miała tu małą, przytulną garsonierę naSommergasse nieopodal Kanenfeld Platz.Przynajmniej do niej fetor nie docierał,a przeciwnie, po zamknięciu okien unosił się tam dyskretny zapach kobiecości.W garsonierzestał tylko jeden tapczan i Miziak zastanawiał się, czy znów stanie się on areną erotycznychharców, na które, co tu kryć, utracił już ochotę.Myślał o Brygidzie.Myślał tak intensywnie,że wcale nie zdziwiłby się, gdyby jej fantom wszedł nagle do pokoju.Nic dziwnego, że tylkojednym uchem słuchał Elwiry przedstawiającej swój plan.-Nie będę bezpieczna, jeśli nie załatwię Birda.Nie wiem, czy się orientujesz, że tenptaszek czuje się bezpiecznie tylko w Szwajcarii.Na obszarze Unii jest ścigany europejskimnakazem aresztowania.- Tu jednak nakaz nie obowiązuje.-Niestety.Wystarczy jednak, że ten aferzysta przekroczy granicę i znajdzie się pozaRepubliką Helwecką.Wtedy każdy może go capnąć.- Nie przypuszczam, by Bird okazał się takim idiotą i wiedząc już, z kim ma doczynienia, dał się schwytać jak dziecko w zasadzkę - zauważył Miziak.- Wszystko jest kwestią przynęty - odparła piękna agentka.Z automatu ulicznego koło dworca zadzwoniła do szwajcarskiego biznesmena.- Widzę, że żyjesz, suko! - warknął na powitanie - ale długo nie pożyjesz!- To się jeszcze okaże.Na razie zamierzam panu zaproponować korzystny interes.- Interes?- Tak jest.Moja wolność i umorzenie długów w zamian za szamana.- Wie pani, gdzie on jest? - ton gwałtownie się zmienił.Zrobił się prawie uprzejmy.- Będę to wiedzieć w ciągu najbliższych dwudziestu czterech godzin i wtedy zadzwoniędo pana.A przy okazji: jak nóżka?-Nie najgorzej.Kula nie uszkodziła kości ani tętnicy.- Starałam się.-A pani, jak słyszę, nie przeziębiła się podczas zimnej kąpieli? - dla odmiany w jegogłosie zabrzmiała szczera troska.-Absolutnie nie! Jako młoda miłośniczka sportu przez pewien czas należałam do klubumorsów.A więc proszę przyjechać do Bazylei w poniedziałek rano.Zadzwonię do pana nakomórkę.Rozstali się nieomal w przyjazni.*Im bliżej było ciszy nocnej i wyłączenia świateł, Detyna odczuwał narastającą trwogę.Wszelkie nadzieje na to, że koszmar się skończy i do prowincjonalnych imbecyli dotrze fakt,że on to on, rozwiały się.Nie udało mu się nawet uzyskać pojedynczej celi, mimo że błagał0 nią usilnie. Gdyby regulamin na to zezwalał, przenieślibyśmy was do pomieszczenia dla kobiet -powiedział klawisz.Propozycja wydawała się atrakcyjna, ale tylko w pierwszej chwili [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki