Felicitas D. Goodman Egzorcyzmy Anneliese Michel

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak naprawdę głupiorobimy nie korzystając z niej w obu przypadkach i przy spotkaniach z osobami,które są lub mogą byd opętane 49.Jak pisze z kolei ks.M.La Grua, awersja wobec sacrum nie jestzauważana zawsze, nawet w przypadkach dowiedzionych, ale jest bardzo częstai ma swoją precyzyjną tonację, która ją, odróżnia od innej awersji do sacrum iod wstrętu wobec modlitwy, jakie zauważamy u niektórych osóbhisterycznych 50.Osoba opętana reaguje np.nie na zwykłą wodę, ale tylko nawodę święconą, nawet jeśli ukryje się przed nią fakt, że woda jest święcona(wiedza paranormalna).Osoba histeryczna reaguje na zwykłą wodę, jeśli tylkozasugeruje się jej, że jest to woda święcona, a nie reaguje na święconą, jeślitylko zasugeruje się jej, że jest to zwykła woda51.Wszystko to występowało uAnneliese Michel.Rodzi się pytanie: czy woda święcona , dlatego działa, że jako symbolrealistyczny partycypuje w uniwersalnym archetypie świętej wody ,49M.Green, Wierzę w klęskę szatana.Warszawa 1992, s.137-138.50M.La Grua, dz.cyt., s.150.51Por.A.Posacki SJ, Niebezpieczeostwa okultyzmu, Kraków 1997, s.90.Istnieje tez pozytywna reakcjauasacrum u opętanych, która rośnie, gdy opętanie się cofa.Wówczas np.działanie wody święconej może bydodczuwane dobroczynnie (por.A.Rodewyk, dz.cyt., s.112).19powszechnie przyjętym w niezliczonych tradycjach symboliki akwatycznej?52 Amoże chodzi tu o świętą wodę sakramentu chrztu, w który Chrystus nakazałinicjowad aż po kraoce ziemi (Mt 28,19; Mk 16,16)? Czy realistyczna i konkretnasymbolika sakramentów i sakramentaliów rzuca światło na uniwersalnearchetypy i inicjacje, czy może odwrotnie? Zostawmy otwarte te pytania dlareligijnych badao porównawczych (tak jak czyni to prof.Goodman), wracając doproblemu samego szatana oraz opętania, tego najwyższego stopnia ingerencjidemonicznej, według wiary Kościoła53.WIARA KOZCIOAADokument Kongregacji Nauki Wiary z 1975 roku (Fede christiana edemonologia)54 określa istnienie diabła i demonów jako fakt dogmatyczny , awięc nie jako dogmat.Istnienie szatana i innych złych duchów nie jestzdogmatyzowane we właściwym, bezpośrednim sensie, bo właściwy dogmatjest darem Bożym i ma charakter zbawczy oraz twórczy.Szatan nie ma tychwłaściwości pozytywnych.Wierzymy zbawczo w Boga, a nie wierzymy (przy-najmniej w tym samym sensie słowa wierzyd ) w szatana.Niemniej istnienieszatana i innych demonów jest faktem dogmatycznym w sensie prostejinformacji z objawienia oraz pewności poznania teologicznego55.Należy przypomnied w tym kontekście główne zasady katolickiejdemonologii:1) Realistyczne i osobowe istnienie Szatana i demonów nie stanowidogmatu wiary w ścisłym sensie tego słowa (nie było definiowane,gdyż było oczywiste, jako doświadczenie wiary).2) Jest ono jednak na tyle obecne w Piśmie Zwiętym i w przepowiadaniuKościoła, że nie można mu zaprzeczyd bez obawy naruszenia całościprzekazu objawionego.3) Osobowe istnienie szatana zostaje przez współczesne MagisteriumKościoła potwierdzone i zachowane56.Współczesnym potwierdzeniem odwiecznej i niezmiennej wiary Kościołajest wydanie (z upoważnienia Jana Pawła II) nowego Rytuału Egzorcyzmów(Rytuał Rzymski) w 1999 roku.W teologicznym Wstępie pisze się tam W ciągucałej historii zbawienia występują dobrzy aniołowie, którzy pełnią Boży plan,52Por.M.Eliade, Sacrum, mit, historia, Warszawa 1993, s.140.53Na temat różnych stopni ingerencji demonicznych por.Nota Duszpasterska Konferencji Biskupów Toskanii nt.magii i demonologii, w: A.Posacki SJ, Okultyzm, magia, demonologia, Kraków 1996, s.151-152.54Por.wyd.pol.Wiara chrześcijaoska a demonologia w: P.Ernetti, Pouczenia złego ducha, Kraków 2003, s.131-142 oraz inne tłumaczenie dokumentu Wiara chrześcijaoska a demonologia, w: O aniołach i szatanie.JanPaweł II naucza, Kraków 1998.55Cz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki