Molcho Samy Mowa ciała(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Używamy całej ręki, abywskazać jakiś przedmiot lub kierunek; gdy jednak chcemy zaznaczyć coś bardzo wyraznie i dobitnie, posługujemysię palcem wskazującym.Uniesiony - poucza:PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory www.pdffactory.pl/194PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory www.pdffactory.pl/ Ja wiem, wiem dokładnie, z detalami, jak to jest".Wiedza to potęga, ale ten, kto zawsze wie lepiej, jestzarozumiały.Palec wskazujący grozi, chłoszcząc powietrze i uderzając w blat piętnuje i karze niewiedzacych.Ponieważpokazywanie palcem nie uchodzi wśród ludzi dobrze wychowanych, używają oni w zastępstwie długopisu, fajkiczy okularów; trzymając taki przedmiot palcem wskazującym i kciukiem uderzają w argumenty przeciwnika.Albo drążąc, wiercąc i stukając palcem wskazującym poszukują słabych punktów i uderzają natychmiast, gdytylko je znajdą.Niektórzy łączą czubkami palec wskazujący z dominującym kciukiem, by tym ostrym dziobemdotkliwie atakować przeciwnika.Ludzie, którzy mają takie nawyki, są zwykle bardzo niesympatyczni i sprawiająniemiłe wrażenie.Palec środkowy, najdłuższy, jest związany z naszym ja.Symbolizuje koncentrację na własnej osobie, oznaczachęć ściągnięcia uwagi innych.Jeśli akcentuję w gestach ten palec, jeśli wysuwam go, obejmuję czy dotykamdrugą ręką, sygnalizuję w ten sposób pragnienie uznania, pochwały albo daję znać, że chcę opowiedzieć coś omoich sukcesach196i dokonaniach.Palec środkowy i wskakujący chętnie trzymają się razem: symbol wiedzy i własnego ja.Palec serdeczny to palec uczuć.Tak jak uczucia są nieodłączne od naszego ja, tak i palec serdeczny związany jestz palcem środkowym i z trudem porusza się niezależnie od niego.Trudno powiedzieć, czy obrączkę nosimy naPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory www.pdffactory.pl/tym palcu po to, by pokazać związek z uczuciem, czy też to ze względu na noszenie obrączki ten palec stał sięsymbolem uczucia.Rola palca piątego - małego - jest raczej pasywna.To palec-towarzysz.Sam niewiele może, ale zawsze jestobecny.Wśród form towarzyskich, obowiązujących w kręgach arystokratycznych w okresie baroku, bardzoistotną rolę odgrywały subtelne ruchy rąk.Mały palec należało trzymać zawsze nieco odchylony od pozostałych.Moliere w komedii Mieszczanin szlachcicem opisuje, jak mieszczańscy dorobkiewicze i nuworysze studiują tenkodeks form towarzyskich i poprzez naśladowanie szlachetnie urodzonych panów starają się zyskać na znaczeniu.Jeszcze dzisiaj zdarzają się osoby, które - w przekonaniu, że to eleganckie - tak wysoko podnoszą mały palec, żegrozi to wykłuciem oka siedzącej obok osoby.Tymczasem formy savoir vivre'u już dawno pozwoliły powrócićmałemu palcowi do naturalnego położenia! W niektórych kulturach długi paznokieć małego palca jest jeszczeciągle symbolem statusu, świadectwem przynależności do wyższego towarzystwa - długie paznokcie może miećten, kto nie musi wykonywać ciężkiej pracy fizycznej.Formy towarzyskieOsoby, które bardzo zasadniczo podchodzą do form towarzyskich, ciągle jeszcze uważają za oznakę złych manier,jeśli podczas rozmowy z innymi, a zwłaszcza z wyżej postawioną" osobą, ktoś ma rękę schowaną w kieszeni.Naszczęście większość ludzi nie trzyma się już dzisiaj niewolniczo tej reguły, co jest tym rozsądniejsze, że wsystemie znaków mowy ciała gest ten ma wymowę bardzo przyjacielską.Trzymanie ręki w kieszeni jest po prostuoznaką swobodnego, odprężonego nastroju, sygnalizuje ochotę na miłą, luzną, nie zobowiązującą pogawędkę -trochę uprzejmości, parę zdań o mało istotnych sprawach, nic poważnego.Właśnie osobyo wysokiej pozycji społecznej -i to nie tylko książę Filip czy Książę Walii - posługują się tym gestem, aby rozluznić atmosferę, znieść krępującebariery.Także mówca czy prelegent, wtykając rękę do kieszeni, sygnalizuje: No, to teraz może trochę mniejoficjalnie, pogadajmy swobodnie, jak przyjaciele".Gest ten, wykonany w odpowiedniej chwili i prawidłowo odczytany, może nawet przyczynić się do rozluznienianapiętej sytuacji.Na przykład, ojciec zabiera się do wygłoszenia synowi umoralniającego kazania, a ten z ca-198łym spokojem wsuwa rękę do kieszeni.Jeśli ojciec jest rzecznikiem wychowania według starej szkoły i drży oswój autorytet, to prawdopodobnie wybuchnie wściekłością, gdyż młodzi ludzie i osoby podległe oraz niższerangą mają łaskawie przyjmować postawę pełną szacunku, kiedy się do nich mówi! Jeśli więc ojciec jest osobątego typu, to zachowanie syna wyraża zapewne, bunt i sprzeciw.Jeśli natomiast ojciec nie ma autorytarnegopodejścia do wychowania i nie miotają nim wątpliwości co do własnej osoby, to być może rozpozna w geście synapropozycję: No, dobrze, pogadajmy, ale nie rób z tego takiej tragedii''.Wtedy nieporozumienia da się wyjaśnić wspokojnej rozmowie.Osób obcych dotykamy rękami w zasadzie jedynie wtedy, gdy chcemy im okazać uprzejmość, udzielić pomocy:przeprowadzamy starszą panią przez ulicę, pomagamy wstać dziecku, które upadło itp.Takie dotknięcierespektuje cielesne tabu" i nie ma żadnych ukrytych znaczeń.Tylko wobec osób bliskich przełamujemy w tensposób, dotykiem, naturalny dystans, aby nawiązać kontakt i zyskać bliskość fizyczną i psychiczną.Gdy chcemyokazać przyjazń i troskę, obejmujemy bliską nam osobę opiekuńczym gestem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki