Siemieniewski Andrzej ks Na skale czy na piasku

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.c.Recepta dla wszystkich?Biblijne drogowskazy życia dla radykalnego ucznia Jezusa Chrystusa mówią obezżeństwie, ubóstwie, przebywaniu w codziennej wspólnocie, o modlitwie Eucharystią icodziennej modlitwie psalmami.Znajdowanie się tych drogowskazów życiachrześcijańskiego w Biblii nie znaczy, że wszyscy chrześcijanie mają dokładnie tak żyć.Jest to niemożliwe, gdyż ten styl życia jest nie do pogodzenia na przykład z życiemrodzinnym.Grupa żyjąca według tych wskazówek, jak wynika z Nowego Testamentu, jestzawsze mniejszością, może nawet nieliczną, i żyje w obrębie większej wspólnotytworzonej przez rodziny, na przykład w parafii.Jest natomiast znakiem, że mamy doczynienia z jednym, świętym, apostolskim i powszechnym Kościołem , gdyż udowadnia,że są tacy, którzy chcą nieodwołalnie, całe życie, aż do końca, przeżyć w wierności Biblii,według nauczań spisanego i nieomylnego Słowa Boga %7ływego.Wychodząc z tego punktuwidzenia można w pewnym sensie powiedzieć, że najbardziej biblijnym stylem życia jestżycie zakonne.23Należeć do Kościoła:W denominacyjnej niewoli?Jeden z byłych katolików, rozczarowany poznanym przez siebie obliczem Kościołakatolickiego (nazwał go z amerykańska denominacją ), wyznał niedawno na łamachpewnego chrześcijańskiego, choć niekatolickiego czasopisma: Wyszliśmy z kościoładenominacyjnego i wiemy, jak bardzo niewola denominacyjna niszczy i zabiera wolność,rozwój, hamuje przepływ Ducha; widzimy dzisiaj jeszcze ludzi, którzy żyją wdenominacji, jak bardzo moce ciemności wiążą ich i wstrzymują.Owocem tej drogi stał się tak zwany wolny Kościół , a więc stowarzyszenie ludziwierzących w Biblię, którzy nie czują się związani z tradycyjnymi formamichrześcijaństwa, zwłaszcza w postaci ludowej wiary.Podobnych wydarzeń było ostatniowięcej i są one dobrą okazją, aby postawić dwa pytania: cóż może znaczyć pojęcie wolności chrześcijańskiej ? i czy katolik może uważać się za wolnego chrześcijanina?a.Chrześcijanin wolny uczeń JezusaChrześcijanin ma być człowiekiem wolnym.Obdarzeni jesteśmy Duchem Zwiętym,a gdzie Duch Pański tam wolność (2 Kor 3, 17).Istnieje jednak niebezpieczeństwopopadnięcia na nowo w niewolę. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus.A zatemtrwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli (Ga 5, 1).Zawszezdarzyć się mogą fałszywi bracia , którzy chcą na nowo nas pogrążyć w niewolę (Ga 2,4), a mamy przecież być dziećmi Kościoła wolności: Górne Jeruzalem cieszy sięwolnością i ono jest naszą matką (Ga 4, 26).Jak praktycznie ma wyglądać życiewolnego chrześcijanina, który chce kształtować swoją odzyskaną na nowo wolnośćwedług nauk Pisma św.?Czy ma to być radosna twórczość w stylu: założyć Kościół każdy umie ? Przypłytkim i niebiblijnym myśleniu można by tak zrozumieć hasło wolności.Tak przecieżpostępują ludzie tego świata: jeśli nie mogą porozumieć się w partii lub stronnictwie zakładają sobie nowe organizacje.Jeśli można założyć pięćdziesiąt sześć partiipolitycznych, to dlaczegóżby nie miało być pięćdziesięciu sześciu albo i więcej Kościołów? Przecież mamy demokrację! Czy mogę się swobodnie rozwijać duchowo, jeślimuszę liczyć się z kimś, kto mi nie odpowiada? Z gronem starszych pań odmawiającychw parafialnym kościele różaniec?! A może nawet, o zgrozo, z proboszczem!?Pierwszy wniosek, jaki wyciąga Pismo św.z odzyskanej wolności, to jednak nie jak można by powierzchownie przypuszczać anarchia.Pierwszym wnioskiem jestsłużba. Powołani zostaliście do wolności.Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty dohołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie (Ga 5,13).Być wolnym po chrześcijańsku, to przede wszystkim być wolnym od egoizmu.Byćna tyle wolnym, by umieć pozwolić ożywiać się miłością.Także wobec starszych osób,które modlą się inaczej, niż podoba się to nawet tak bardzo ważnej osobie, jak JA.Nawet, jeśli przez to nie mogę swobodnie rozwijać się duchowo.Gdyż celemchrześcijańskiej wolności nie jest przyglądanie się, jak wzrasta moje duchowe JA.Cel jest biblijnie rzecz ujmując całkiem, ale to całkiem inny.A nawet dokładnie przeciwny: Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie dopełnijcie mojej radości przez to, żebędziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylkojednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnejchwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.Niech każdyma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.To dążenie niech wasożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie (Flp 2, 1-5) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki