Wharton William Niedobre miejsce

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Clyde, to dużo pieniędzy.Prawie szesnaście tysięcy marek. Marianne, mówisz jak prawdziwa żona.Dzwignia biegów była mała i znajdowała się w podłodze.Na desce rozdzielczej umieszczonomnóstwo różnych wskazników.Sprzedawca pociągnął jedną z dzwigni i otworzył maskę samochodu. W tym samochodzie płaci pan przede wszystkim za silnik.Wysiadłem i przeszedłem na drugą stronę, by pomóc wysiąść Marianne.Mężczyzna zacząłwymieniać szczegóły techniczne dotyczące silnika, pojemność skokową i tym podobne, októrych nie mam większego pojęcia.Obeszliśmy samochód, podczas gdy sprzedawca wciążwychwalał jego zalety, wspominając między innymi o zawieszeniu.To było naprawdę eleganckieauto. Można je wypróbować? Kiedy byłoby to możliwe? Chwileczkę, sir. Mężczyzna zniknął za drzwiami.Marianne spojrzała na mnie z drugiejstrony samochodu. Naprawdę chcesz go kupić? Chyba tak.Nie podoba ci się? Owszem, to dobre auto, ale nie najlepsze dla rodziny. Jest trochę miejsca z tyłu.Nadłuższe wyprawy mam samochód kempingowy.W tej chwili wrócił sprzedawca. Jeśli pan chce, to mamy w garażu niemal identyczny model.Możemy go wypróbowaćnawet w tej chwili.Spojrzałem na Marianne, lecz ona wzruszyła tylko ramionami i zaraz się odwróciła. Zwietnie. W takim razie proszę ze mną, sir.Zeszliśmy do garażu.Stał tam ciemnozielony porsche ze składanymi siedzeniami i Mariannezłożyła przednie, by usiąść z tyłu. Ja usiądę z tyłu, Marianne. Nie, to ty kupujesz samochód.A poza tym jestem mniejsza.Sprzedawca siedział już zakierownicą i uruchomił silnik, który zaryczał z imponującą mocą; w porównaniu z nim mójsamochód przypominał piłę mechaniczną.Sądząc po tym, w jaki sposób wyjechaliśmy z garażu, od razu domyśliłem się, że będzieciekawie.Już na Raspail przyspieszył do osiemdziesięciu, a wrzucił dopiero dwójkę.Zastanawiałem się, co by się stało, gdyby doszło do wypadku.Minęliśmy znak wskazujący drogęna lotnisko.Sprzedawca skręcił kierownicą w prawo i w lewo, by pokazać, jak dobrze autotrzyma się jezdni, a ja drżałem, żebyśmy tylko nie przewrócili się na dach.Potem mężczyznapowiedział, żebyśmy się trzymali, i zahamował tak gwałtownie, że Marianne naparła mocno naoparcie mojego siedzenia.Pochylona mocno do przodu szepnęła mi do ucha: On chyba jest stuknięty.Ja także się przestraszyłem.Nie byłem pewny, czy dealer chce nas przestraszyć, czy tylkopokazać, jak się jezdzi sportowym samochodem. Pozwoli mi pan poprowadzić? Oczywiście, sir.Jak tylko będę mógł się gdzieś zatrzymać.Niebawem dojechaliśmy do niewielkiego parkingu i skręciliśmy tam.Sprzedawca przeniósłsię do tyłu, a ja pomogłem Marianne zająć miejsce obok kierowcy, po czym sam usiadłem zakierownicą.Początkowo miałem kłopoty ze zmianą biegów, ale szybko je wyczułem i dalej poszło jużgładko.Samochód wyrywał do przodu przy najlżejszym naciśnięciu pedału gazu.Trudno było siępowstrzymać, żeby nie przyspieszyć.Kiedy dojechaliśmy do lotniska, sprzedawca pokazał, jakzawrócić, tak byśmy mogli wrócić tą samą drogą, którą przyjechaliśmy.Marianne nachyliła siędo mnie. Jedzie się o wiele przyjemniej, kiedy ty prowadzisz. Czyż nie byłoby miło, gdybyśmy mogli wybrać się na wycieczkę, tylko ty i ja? Proszę, Clyde, nie mów takich rzeczy.W drodze powrotnej w pewnym momencie osiągnąłem prędkość stu trzydziestu pięciukilometrów na godzinę.Zupełnie jakbym frunął, i wcale nie czułem, że jest niebezpiecznie.Gdyzbliżyliśmy się do centrum miasta, zjechałem na bok i prze siadłem się na siedzenie obokkierowcy. Ile potrwałaby realizacja zamówienia? Jeśli nie mielibyśmy w salonie takiego modelu, o jaki panu chodzi, wtedy potrwałoby toponad dwa miesiące.Ale gdyby zechciał pan odebrać samochód z fabryki w Stuttgarcie, czekałbypan nie dłużej niż dwa tygodnie.Wjechał z powrotem do garażu i wróciliśmy do salonu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki