Winters Rebecca Podwodne spotkanie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ja też nie.Zauważ, że przy okazji takiegodrobnego incydentu zrobiono ze mnie huLake, de�wianta, zdeprawowanego urzędnika, który tylkoczyha, by zaatakować młode, niewinne syreny.- Zrobiłeś to? Rzeczywiście ją napastowałeś?- A jak myślisz?- No cóż, gdy po raz pierwszy zabrałem Alexna ranczo, powiedziałem jej, że słono jej zapłacę,jeśli będzie pozować nago na koniu dla celów re�klamowych.-A sądziłem, że znam cię na wylot, ZackeryQuinnie!- Nie znasz mnie nawet w połowie.wykonanie - Irenascandalous- Teraz jednak mogę cię łatwiej zrozumieć - po�wiedział Andrew poważniejszym tonem.- Ona jestode mnie dziesięć iat młodsza, Zack.- To co z tego?- Ona się mnie boi.-Andrew opowiedział w skró�cie całą historię, ukrywając przed szwagrem jedynieswe najbardziej intymne przemyślenia i emocje.- Niedługo zobaczysz ją w telewizji.Będzie reklamo�wać nowe kosmetyki. Czar natury".Jestem pewny,że dzięki niej producent zrobi furorę.- A poza tym dobrze się bawisz? - spytał Zack nazakończenie rozmowy.-Tak.Obaj z Randym jesteśmy bardzo zado�woleni.- Masz wspaniałego syna, Andrew.- W głosieZacka dał się słyszeć cień zadumy?- Znacie już płeć dziecka? - zagaił Andrew.- Nie.Zdecydowaliśmy z Alex, że wolimy niewiedzieć.W ten sposób nasze oczekiwanie jest jesz�cze bardziej emocjonujące.- Macie rację.Przekaż Alex moje gorące pozdro�wienia.I powiedz jej, żeby poczekała do naszegopowrotu!- Termin wypada dopiero pod koniec miesiąca.- No to będziemy już w domu.Cieszę się, Zack,że zadzwoniłeś.Bardzo pomogłeś mi poskładać my�śli.Odezwij się jeszcze.Rozmowa z Zackiem wyraznie poprawiła muhumor.Zaraz po odłożeniu słuchawki wyrzucił dokosza wszystkie gazety, w których aż się roiło odskandalizujących doniesień z Wysp Bahama.- Mam pomysł! - zwrócił się z ożywieniem do syna.- Pojedzmy teraz ponurkować na Skalnej Zcianie!Wystąpił z tą propozycją, ponieważ godziny dzie�lące go od spotkania z Lindsay Marshall dłużyły sięwykonanie - Irenascandalousniemiłosiernie.Pomyślał, że oszaleje, jeśli przyjdziemu cały dzień spędzić w domu.Randy wydawał sięzaskoczony tą śmiałą propozycją.Sądził, że pozo�staną w domu, by uniknąć spotkań z miejscowymiłowcami sensacji.- Mówisz poważnie? - Chłopakowi oczy pojaś�niały z radości.- Ale przecież to miejsce jest prze�znaczone dla doświadczonych płetwonurków.- Och, namówimy Pokeya.Sprowadzi nas nabezpieczną głębokość.A w czasie naszej nieobecno�ści kucharz przygotuje wspaniałe przyjęcie!Randy przez chwilę przyglądał się ojcu w skupie�niu, a potem skonstatował:- Już dawno nie widziałem cię w tak znakomitymhumorze, tato.Myślę, że panna Marshall nie jest naciebie bardzo zła, skoro zgodziła się do nas przyjść.Postaraj się więcej jej nie wystraszyć.- A to co znowu? - Andrew wybuchnął szczerymśmiechem.- Mój rodzony syn poucza mnie, jaktrzeba się obchodzić z kobietą!- Właśnie.- Randy wyszczerzył zęby.- Od trzechlat nie interesowałeś się kobietami, więc teraz, skoropanna Marshall tak bardzo ci się podoba.- Wezmę pod uwagę twe światłe rady, synu - uciąłz figlarnym uśmiechem.Dom, który wynajmował gubernator, przywodziłLindsay na myśl greckie wyspy z ich nieskazitelniebiałą zabudową.W świetle zapadającego zmierzchu,na tle ciemniejącej zieleni, kolorowe płatki kwit�nących, drzew i krzewów jaśniały nierzeczywistymblaskiem.Gdy limuzyna pokonywała ostatni zakręt drogiprowadzącej do frontowego podjazdu, miała szczerąochotę poprosić kierowcę, by zawrócił.Przez caływykonanie - Irenascandalousdzień przygotowywała się na ponowne spotkaniez gubernatorem Cordellem, a teraz miotana tysiącemsprzecznych uczuć obawiała się, że nie podoła wyzwa�niu.Czuła dziwny rodzaj napięcia i lęku, choć nie byłto już dławiący strach, którego doznawała wczoraj.Szykując się do wyjścia kilkakrotnie zmieniałaubranie - wiecznie niezadowolona ze swego wy�glądu.Po długich rozterkach zdecydowała się nawąską, jedwabną suknię w kolorze zgaszonego różuz niewielkim dekoltem i skromnym rozcięciem z bo�ku.Zarówno koronkowa halka jak i pantofle kom�ponowały się kolorystycznie.Włosy pozostawiła rozpuszczone, przerzuciła jetylko przez prawe ramię, by wyeksponować jedenz kolczyków - mały topaz w kształcie kryształowejkuli, w którym odbijało się światło i kolor sukni.Gdy kierowca okrążył fontannę i zatrzymał sięprzed frontowym wejściem, Fernando - nieodłącznytowarzysz - pierwszy wysiadł z samochodu, by ot�worzyć Lindsay drzwiczki.Drzwi willi otworzyły się niemal natychmiast i naprogu pojawiła się znajoma, jakże intrygująca syl�wetka Andrew Cordella.Przyciągał wzrok jak pro�mień światła.Omiotła spojrzeniem jego twarz, jasnewłosy, które teraz wyglądały na bardziej spalonesłońcem niż wczoraj, jego świeżo opaloną skórę.Miał na sobie elegancki letni garnitur w kolorzebeżu, który uwydatniał mocne linie jego ciała, dos�konale skomponowany z ciemniejszą nieco koszuląi kolorem krawata.Z całej sylwetki emanowaływitalność, energia i siła, które Lindsay wyczuwałamimo dzielącej ich odległości.Na miękkich nogachweszła po schodach.- Kłamałem, oczywiście, twierdząc, że wszystkomi jedno, o której przyjdziesz.Już po ósmej i gotówwykonanie - Irenascandalousbyłem udać się po ciebie osobiście.- Wypowiedziałte kilka słów bardzo poważnym tonem.- Och, mieliśmy małą awarię - usprawiedliwiła sięw nerwowym podnieceniu.- Ken nie mógł urucho�mić silnika.- Postaram się mu wybaczyć - zażartował, biorącją pod rękę i wprowadzając do środka.Kiedy drzwi zamknęły się za nimi bezszelestnie,Lindsay z nieokreślonego powodu doznała takiegosamego wrażenia jak wówczas, gdy schodziła popionowej ścianie w dół - w przepastny wodny błękit.I tak samo jak wówczas, miała niezachwiane prze�konanie, że wypłynie z powrotem na powierzchnię.Podniecająca bliskość Andrew Cordella sprawia�ła, że ledwie mogła docenić piękny wystrój wnętrza.Co za ironia, myślała.Przecież całe życie obracałasię wśród przystojnych, wpływowych mężczyzn.Naurządzanych przez rodziców przyjęciach poznawałaproducentów, amantów filmowych, dygnitarzy, któ�rzy bez wątpienia byli niezwykle atrakcyjni.Dlacze�go więc Andrew Cordell był jedynym, który wzbudziłw niej takie emocje? Jedynym, którego spojrzenie czydotknięcie ręki wywoływało podniecający dreszcz?Poprowadził ją przez kwadratowy hol, ozdobionyróżnymi gatunkami egzotycznych roślin, do salonuurządzonego w stylu śródziemnomorskim, któregozakończone łukiem okna wychodziły na morze.Polewej stronie zauważyła wejście do jadalni.- Mój syn czeka na nas w gabinecie - powiedziałAndrew, prowadząc ją następnie do pokoju, któregomisternie rzezbione ściany oraz meble przypominałystyl mauretański.Siedzący przed telewizorem opalony, ciemnowło�sy chłopak wstał na ich widok.Z czarującym uśmie�chem otrzepał spodnie i obciągnął sweter.wykonanie - Irenascandalous- Cześć - powiedział do Lindsay, a ona natych�miast odgadła, jak Andrew Cordell wyglądał dwa�dzieścia lat temu.-Randy, pozwól, że ci przedstawię prawdziwąsyrenę.- Mówiąc to Andrew nadal trzymał ramięLindsay we władczym uścisku.- Wyobraz sobie, żeona przybrała nazwisko Lindsay Marshall.Rozbawiona tymi słowami Lindsay uśmiechnęłasię i serdecznie uścisnęła dłoń Randy'ego.- Witaj, Randy.Mam nadzieję, że będziesz mnienazywać Lindsay [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki