C. C. Hunter Wodospady Cienia #2 Przebudzona o wicie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Sara bardzo się ucieszy na twój widok.Przyjrzała się minie mamy Sary.Miała zaczerwienione oczy i pobladłą twarz.Ponura atmosfera pogłębiła niepokój Kylie o jejbyłą najlepszą przyjaciółkę. Jest w swoim pokoju powiedziała pani Jetton.Chciała jużspytać, co się stało, ale powstrzymał ją dreszcz, który przeszedł jej po plecach.Po drodze zsalonu do pokoju Sary Kylie naszło mnóstwo wspomnień.I z jakiegoś powodu wspomnieniate sprawiły, że łzy napłynęły jej do oczu. Musisz ją uratować.Musisz ją uratować przypomniała sobie słowa ducha.Przełknęła z trudem i powiedziała sobie, że przesadza i żewszystko będzie dobrze.Drzwi do pokoju Sary były otwarte, a gdy ujrzała przyjaciółkę, aż jęknęła.Sara wyglądała&okropnie.Była taka blada, że Kylie popatrzyła aż na jej klatkę piersiową, aby się upewnić, żeoddycha.Sara otworzyła oczy. Powiedziała ci, prawda? Kylie obiema rękoma otarła łzy zpoliczków. Co mi powiedziała? Co doktor& jeśli ci nie powiedziała& to czemu płaczesz? Z radości, że cię widzę. Kylie próbowała się uśmiechnąć. Zawsze byłaś beznadziejnąkłamczuchą. Sara podciągnęła kołdrę. Mamo, możesz skręcić klimatyzację? Tu jestlodowato. Kochanie, już to zrobiłam zawołała z salonu jej mama. Dzwoniłam doelektryka, z klimatyzacją znów jest coś nie tak.Leżący na stoliku nocnym album zfotografiami spadł na podłogę.Kylie podniosła go.Nie zdziwiła się, widząc twarz na zdjęciu.Kiedy spojrzała w nogi łóżka Sary, ujrzała duszę tej samej kobiety.Nie była już ubrudzonaspaghetti ani krwią, ale minę wciąż miała zrozpaczoną. Kto to? Kylie wskazała ją palcemna zdjęciu.Sara nachyliła się.Wyglądało na to, że ruch sprawia jej ból. Moja babcia.Zmarła, gdy miałam cztery lata.Na taki sam rodzaj raka.Czy to nie upiorne? Rak.To słowouderzyło ją jak obuchem.Z trudem zapanowała nad trzęsącymi się wargami.Spojrzała naducha. Nie mogę tego naprawić. Ależ możesz! Czego nie możesz naprawić? Saraspojrzała na album, jakby się spodziewała, że przyjaciółka coś w nim popsuła. Niczego.Usiadła obok Sary.Przypominała sobie, jak siedząc na tym łóżku, opowiadały sobie tajemnicei śmiały się z różnych głupot.Z trudem przełknęła ślinę. Pamiętasz, jak leżałyśmy tutaj icałowałyśmy lusterka dla wprawy przed dyskoteką w szóstej klasie? Sara się uśmiechnęła.Tak. Opadła na poduszki i zamknęła oczy.Jej długie brązowe włosy wydawały się cieńsze inie były takie błyszczące jak zwykle.Kylie pogłaskała Sarę po ręku. To co powiedziałlekarz?LGRozdział 32Sara otworzyła oczy. Onkolog powiedział, że mogą mnie poddać leczeniueksperymentalnemu, ale& uważa, że już za pózno. W oczach Sary zalśniły łzy. Mamamówi, że na to pójdę, ale& Sara z trudem przełknęła ślinę. Nie chcę umierać. Usta jejzadrżały. Ale wciąż pamiętam, jak mama powtarzała dziesiątki razy, że jeśli ona dostanieraka, to woli umrzeć, niż przechodzić przez to co jej mama.Mówi, że ją posiekali na kawałki.Nie chcę przez to przechodzić.Ta jedna operacja była wystarczająco okropna.Kylieprzypomniała sobie sen z nożami.Spojrzała na brzuch Sary. Kiedy miałaś operację? Wzeszłym tygodniu odpowiedziała Sara. Nie miałam tylu miesiączek.Lekarz w klinicenamacał to, gdy mnie badał.Dwa dni pózniej byłam już w szpitalu. Czemu niezadzwoniłaś? Sara przygryzła wargę. Dzwoniłam.Nie mówiłam, że myślę, że mam raka,ale& Kylie ogarnęło poczucie winy.Duch, babcia Sary, próbowała ją zmusić doprzesłuchania tej wiadomości.Tej samej, którą odsłuchała przy obiedzie. Nie mogą gowyciąć? Sara potrząsnęła głową. Jest go za dużo.Jest wszędzie.Ból jeszcze mocniej ścisnąłKylie za serce.Przypomniała sobie wiadomość od Treya, którą dostali wszyscy wpensjonacie.Czemu duch wysłał wiadomość Treya? Trey? Sara spuściła wzrok.Przepraszam.Naprawdę nie chciałam, żeby to się stało.Wypiłam za dużo.On wypił za dużo. Co? zapytała Kylie.Sara spojrzała na nią. Cholera.Nie powiedział ci, prawda? Ledwiesekunda wystarczyła, by dotarło do niej, co mówi Sara, a jeszcze mniej, by stwierdziła, że niema to najmniejszego znaczenia. Prosiłam go, by ci powiedział, bo nie mogłam tegowytrzymać.Obiecał, że to zrobi. Próbował.Nie odbierałam od niego telefonów.Tonieważne, Saro. Wzięła Sarę za rękę. Trey i ja to już przeszłość.Ty jesteś ważna.Pobladym policzku Sary potoczyła się kolejna łza. Nie mówisz tego tylko dlatego, żeumieram, prawda? Sara próbowała żartować.Kylie nie roześmiała się. Nie.Sara zabrałarękę. Jesteś gorąca. Możesz to zrobić głos ducha rozległ się tuż przy uchu Kylie. Twójdotyk.Kylie znów spojrzała na ducha. Mówisz, że jak u Helen? Co? zapytała Sara.Kylie dalej patrzyła na ducha. Zrób to powiedziała zjawa. Proszę, uzdrów ją, nim będzieza pózno. Nie wiem jak wyszeptała Kylie. Mam halucynacje czy gadasz do siebie? zapytała Sara. To znaczy, wiesz, mam tu całkiem niezłe dragi.Kylie znów spojrzała na Sarę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki