Caplan Paula Nie obwiniaj matki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2.Kiedy matka i córka wpadają w gniew, może się on obrócić przeciwkomężczyznom, którzy zle je traktują; dlatego wielu mężczyzn nie toleru�je takiej sytuacji, uważając, że zagraża ich pozycji.Kobiety wyczuwają, że ich gniew budzi niepokój większości mężczyzn(dlatego często się uśmiechają, nawet jeśli nie są szczęśliwe), a pragnąc bliskichzwiązków z płcią przeciwną, mogą się bać gniewu, który wywołują ich matki.86 NIE OBWINIA] MATKIPodobne doświadczenie miała trzydziestojednoletnia Dana, obawiająca sięzarówno niezadowolenia męża z powodu jej konfliktu z matką, jak i koalicji,jaką zawarł mąż z jej matką. Kiedy zaręczyłam się z moim przyszłym mężem, nie lubiłam, kiedy spotykaliśmy sięu mnie w domu, ale dopiero po pewnym czasie zrozumiałam tego przyczynę.Gdy donas przychodził, matka, której bardzo zależało na ślubie, ciągle mu się podlizywała, zga�dzała się z każdym jego słowem, kazała mi usługiwać przy stole i bardziej niż zwyklenadskakiwała ojcu.Wściekałam się na nią za tę służalczość i dopiero niedawno jej wy�baczyłam, kiedy zrozumiałam, że w ten sposób wcielała w życie lekcje o właściwym za�chowaniu kobiety.Ale miałam do niej pretensje również dlatego, że nie chciałam usługiwać na każdymkroku mężowi, który po zaręczynach właśnie tego ode mnie oczekiwał.Tymczasemmama robiła to wszystko, czego ja chciałam uniknąć.Sytuacja była skomplikowana, bozależało mi na miłości mamy i miłości George'a, tymczasem oni sprawiali wrażenie,jakby zmówili się przeciwko mnie.Kiedy byliśmy we troje w jednym pokoju i złości�łam się na mamę, George mówił, żebym się uspokoiła.Oczywiście dlatego, że w oso�bliwy sposób po części byli z moją mamą po tej samej stronie barykady.Gdybym wów�czas potrafiła wyrazić, co mnie złościło, powiedziałabym mu zapewne, że nie będęposłuszną żoną".Aby zachować właściwą perspektywę, musimy zdawać sobie sprawę, żewrogość między matkami i córkami jest często wyolbrzymiana.Wśród nasto�latków najmniejsza wrogość występuje w kontaktach między matką a córką,a pośród młodszych większość łączących je relacji zostaje opisana jako gor�sze", a nie bardzo złe.Badania pokazują, że nastoletnie córki w dużym stop�niu" zwierzają się matkom, a tylko nieliczne ojcom.Wrogość między matkąa córką często ulega wyolbrzymieniu, ponieważ nawet odrobina tego, co zaka�zane, wydaje się wielka.Co z tym zrobić?Najpierw należy przeanalizować stereotypy funkcjonujące w kulturze.Dlawiększości kobiet lepiej będzie, gdy zrozumieją, że matki nieświadomie za�szczepiają im pewne mity, zamiast wierzyć, że świadomie i dobrowolnie, nieulegając presji społecznej, postanowiły je im narzucić.Która matka świadomienauczyłaby córkę autodestrukcji? A jednak wiele matek przekazuje mity, cho�ciaż sumiennie dba o dobro dzieci, co świadczy o sile presji społeczeństwatrzymającego kobiety pod kontrolą.BARIERY MIDZY MATK A C�RK 87Uświadomienie sobie tego procesu pomaga matkom i córkom działaćwspólnie i nie pozwolić się skłócić.Kiedy zobaczymy, że społeczeństwo nasakceptuje za cenę zwrócenia się przeciwko matkom i obarczenia ich winą, za�pewne nie wezmiemy udziału w tym procederze.Zadawać pytania, szukać odpowiedziMusimy zadawać pytania sobie samym, naszym matkom i innym ludziom." Czy o sukcesie lub porażce matki powinna świadczyć osobowość córki,bez uwzględnienia wysiłków córki oraz sił przeciwdziałających jej stara�niom?" Czy córka powinna uważać swoje wady za rezultat działań matki, któranie zdołała spełnić jej oczekiwań?" Czy matki (lub córki) potrafią całkowicie się poświęcać? I czy mamy pra�wo oczekiwać tego od kogokolwiek?" Czy naprawdę jakakolwiek kobieta może instynktownie zrobić wszystko,co należy, aby stać się doskonałą matką? Czy oczekiwanie tego od na�szych matek i od siebie jest w porządku?" Czy gniew kobiety czasem bywa zdrowy i czy powinnyśmy spodziewaćsię po matkach (i córkach), że zawsze będą go tłumiły?" Czy można odkryć uwarunkowania, które wpłynęły na rozwój córki,a zostały pominięte, ponieważ winę za problemy przypisano matce?" Jak stereotypy o Doskonałej Matce niszczą relację matka córka? Czyobowiązujące schematy spełniają jakąkolwiek pozytywną funkcję? Jeślitak, nie wylewajmy dziecka z kąpielą: na przykład zachęcajmy matki i cór�ki do dawania, ale nie oczekujmy, że będą to robiły zawsze.Trudno przełamać funkcjonujące od dawna i zakorzenione stereotypy.A jednak matki i córki próbują to robić, gdy widzą, jak zmienia się ich zwią�zek.Jasmine i Shelley, matka i córka, odkryły, jak mit o niewyczerpanych zró�dłach troski stworzył między nimi barierę, i napisały do mnie: Każda z nas czulą, że ta druga oczekuje za dużo, ale nie zdawałyśmy sobie sprawy, iżobie to robimy.Teraz, kiedy nie uważamy, że sprawiamy sobie zawód, zadajemy pyta�nie: Czy znowu oczekiwałam od ciebie całkowitej aprobaty? 1 zwykle tak właśnie jest.Samo postawienie takiego pytania w znacznej mierze rozwiązuje problem, ponieważdostrzegasz, że oczekiwanie jest całkowicie nierealistyczne.Poza tym jesteśmy dorosłei w istocie nie potrzebujemy niczyjej całkowitej aprobaty.Ale jednak stwierdzenie: ocze�kiwałam stuprocentowego poparcia, całkowicie zmienia sytuację.Po pierwsze drugaosoba może powiedzieć, że całym sercem cię popiera, nawet jeśli nie potrafisz tego88 NIE OBWINIAJ MATKIzauważyć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki