Europa Rzeczpospolita Wielu Narodow Kłoczowski (2012)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sprawą podsta-wową dla nas jest uznanie praw wszystkich Polaków zamieszkałych w�dawnychrepublikach radzieckich.Jednakże konieczne jest też przemyślenie dalszej, pod-stawowej strategii co do naszej polityki wschodniej, rozumianej jako kompleksrożnych spraw gospodarczych, politycznych i�kulturalnych.Pod adresem obecnego tutaj Pana Ministra Spraw Zagranicznych możnawystosować pytanie: jak wygląda polska dyplomatyczna obecność na tych ob-szarach? Kwestia obsady chociażby konsulatów, kwestia domów kultury pol-skiej, kwestia ośrodków informacyjnych, cała polityka kulturalna, którą sięczęsto prowadzi, którą dzisiaj w�tej Europie prowadzi Francja w�Niemczechczy Niemcy we Francji.Obserwowałem Instytut Niemiecki w�Paryżu.Olbrzymia instytucja, którarobi bardzo dużo dla zbliżenia francusko-niemieckiego.Jak wygląda nasza obec-ność pod tym względem i�w�Mińsku, i�w�Moskwie, i�w�Kijowie, i�we Lwowie? Tojest podstawowe pytanie i�trzeba byłoby w�tym kierunku jeszcze wiele zrobić.Jest to problem, o�którym zbyt mało się dyskutuje, i�stąd wynika moje pytanie.Aączy się to również ze sprawą otwartości granicy.Ale od strony społe-czeństwa polskiego bo sprawa angażuje całe społeczeństwo jest też prze-cież kwestia podręczników, poruszana wielokrotnie w�różnych kontekstach.Jak wiele trzeba wysiłku, żeby wreszcie opracować z�Niemcami podręcznikipolsko-niemieckie.A�jak wygląda nasz wysiłek na odcinku polsko-rosyjskim,polsko-ukraińskim, polsko-litewskim? Musimy ten wysiłek podjąć.Planujemyw�tej chwili poświęcenie temu zagadnieniu konferencji, ale trzeba tej inicjaty-wie dopomóc, chociażby w�formie patronatu.Widoczne jest ze strony naszych wschodnich partnerów wielkie oczekiwaniena wspólne dyskusje.Wyrażam tę opinię w�oparciu o�wnioski z�polsko-litewsko--ukraińsko-białoruskiej konferencji, która odbyła się kilka miesięcy temu w�Rzy-52 I.Programy pojednaniamie Watykanie.Zdumiony byłem wówczas, jakie jest ze strony historyków z�tychśrodowisk otwarcie na kwestię Rzeczypospolitej jako wspólnego dziedzictwa tychczterech narodów.Musimy to wyraznie powiedzieć jako historycy wszystkich tychkrajów.Już mamy przygotowane pewne materiały.Wiele to zmieni, chociażbyszkolne podręczniki zaczną zapewne lepiej oddawać rzeczywistość i�treści bar-dziej możliwe do zaakceptowania przez wszystkie zainteresowane strony, łączniez�Rosjanami, dla których też jest miejsce w�tej dyskusji.To jest kwestia szkół, polityki szkolnej Ministerstwa Edukacji Narodowej podtym właśnie względem.Kwestia ruchu turystycznego.Bezpośrednie spotkanialudzi.Młodzi Francuzi powiedzieli mi, że możliwość wyjazdu w�każdej chwilido Włoch czy do Niemiec oznacza dla nich, że europejska ojczyzna staje się co-raz większa.Kiedy ta nasza część Europy stanie się w�pewnym sensie większąojczyzną dla nas wszystkich? To jest postulat zupełnie podstawowy.I�dlategospotkanie ludzi z�państw naszego regionu jest jakąś nadzieją, zwłaszcza że tenbagaż historii to nie jest tylko krew, w�tym bagażu historii jest bardzo wiele ele-mentów do wygrania przez nas.I�dobrze rozumieją to nasi partnerzy ze Wschodu.Wyraznie chyba trzeba powiedzieć jedną rzecz, że w�tych stosunkach mię-dzy Polakami i�Ukraińcami, Litwinami, Białorusinami jest cud odrodzenienarodowe Białorusinów na gruzach Białorusi w�ciągu ostatnich paru lat.Niechodzi o�to, żebyśmy się jednoczyli przeciwko Rosjanom.Nie.Rosjanie też mająswoje miejsce.I�wszyscy z�osobna oraz razem z�Rosjanami musimy rozwiązaćswoje problemy, tak jak wszyscy mamy też do rozwiązania problemy, powiedz-my, żydowsko-ukraińskie czy żydowsko-polskie.To jest cały kompleks sprawniezwykle istotnych, niezwykle ważnych.Wydaje mi się, że ta debata parlamentarna powinna być rzeczywiście bodz-cem do tego, żeby również w�zakresie naszej polityki wschodniej, czy politykwschodnich, i�w�zakresie postawy społeczeństwa doprowadzić do istotnychzmian i�wykorzystać tę wyjątkową szansę historyczną.O politykę otwartości 53Jako historyk chciałbym na koniec powiedzieć, że kiedy w�końcu XIV wiekuzawieraliśmy unię polsko-litewską, to zawieraliśmy ją na gruzach polsko-litew-skich wojen.Przez 150 lat wyrzynaliśmy się.I�mądre elity polskie, i�mądre elitylitewskie potrafiły przejść ponad tym i�stworzyć dzieło niezwykle ważne.Gruzyczasami sprzyjają.I�oby te gruzy, na których wszyscy jesteśmy, sprzyjały teraznowym rozwiązaniom na miarę potrzeb XXI wieku.Dziękuję.Kultura jako podstawa przyszłości Europy i świataPrzemówienie senato-Panie Przewodniczący, Ekscelencje, Panie i�Panowie,ra Jerzego Kłoczowskiego,proszę pozwolić, Panie Przewodniczący, że najpierw złożę Panu moje osobi-przewodniczącego Delega-cji Rzeczypospolitej Polskiej,ste, serdeczne życzenia z�jakże wspaniałej okazji wyboru Pana na stanowiskona 26 Konferencji General-Przewodniczącego.Jesteśmy przekonani, że działalność Konferencji Generalnej nej UNESCO 19 pazdzier-nika 1991 roku.pod Pańskim przewodnictwem zapisze się jako ważny etap w�procesie umac-niania miejsca UNESCO, jego idei, w�dzisiejszym świecie.Niech mi będzie wolno tu przed tak czcigodnym Zgromadzeniem re-prezentantów wszystkich krajów świata, służących kulturze, nauce i�eduka-cji przedstawić kilka ogólnych refleksji dotyczących miejsca mojego krajuw�zmieniającym się świecie, a�szczególnie miejsca kultury, nauki i�edukacjiw�dobie obecnych transformacji.Jest dla nas rzeczą bardzo ważną, że mamy możliwość obserwowania do-brej, właściwej drogi zmian w�świecie, szczególnie w�perspektywie UNESCO.Perspektywa prawdziwie porównawcza, uniwersalna, obiektywna, obejmującawszystkie kontynenty, jest ogromnie pożądana.Nie jest to łatwe z�uwagi na róż-56 I.Programy pojednanianego rodzaju deformacje, jednostronne, wręcz sekciarskie manipulacje poglą-dami, biorące pod uwagę tylko własne interesy i�doświadczenia, bez naprawdęwartościowego intelektualnego wysiłku, jednocześnie krytycznego i�pełnegozrozumienia.W�ten sposób należy rozumieć naturę wielkiej pokojowej rewolucji, któ-rą obecnie przeżywamy w�Polsce oraz całej Europie Zrodkowo-Wschodnieji�Wschodniej.Wybuchła ona w�Polsce w�sierpniu 1980 roku jako ruch Solidar-ności , który od początku proklamował jedność ludów w�walce o�wolność, o�pra-wa człowieka, o�demokrację.W�1989 roku miały miejsce spektakularne zmianyw�Europie Zrodkowo-Wschodniej, głęboko związanej od tysiąclecia z�Zacho-dem, a�także z�południowo-wschodnią częścią naszego kontynentu.Natomiastw�ostatnich tygodniach bieżącego roku, ruch niosący te zasadnicze, miejmynadzieję, zmiany dotknął również inne kraje, a�szczególnie Związek Radziecki.Sierpień obecnego roku w�Moskwie i�Leningradzie (od 6 września tego roku w�Petersburgu) nawiązał do gdańskiego Sierpnia 1980 roku, z�którym demo-kratyczne środowiska rosyjskie w�dużych miastach od początku się solidary-zowały.Jednym z�rezultatów tych wydarzeń tu na miejscu było niedawne,jakże poruszające, przyjęcie Estonii, Aotwy i�Litwy do UNESCO.Chciałbymwyrazić wielką radość z�tej okazji, odzwierciedlającą naszą ogromną solidar-ność z�zaprzyjaznionymi narodami.Chcielibyśmy zrobić jeszcze więcej dlanaszych wschodnich sąsiadów, zwłaszcza w�sprawie jakże aktualnego dla nichprogramu związanego z�Czarnobylem.Gratulujemy również przyjęcia w�poczetnaszej organizacji Tuvalu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki