Higgins Jack Sean Dillon 10.mierć jest zwiastunem nocy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Facet wrzasnął i pistolet wypadł mu zdłoni.Kompletnie zszokowany rudzielec, którego Quinn wziął na muszkę, cofnął się okrok i opuścił broń.Quinn zastygł jednak nagle w bezruchu i zadrżała mu dłoń, wktórej trzymał walthera.Rudy wykorzystał tę sposobność i strzelił mu w prawe ramię.Senator zatoczył się do tyłu.Wtedy Billy odwrócił się i trzymając w wyciągniętej ręcewalthera, strzelił rudemu w prawe udo.Facet zwalił się jak długi na ziemię.Dillon obszedł samochód, objął ramieniem Quinna, podniósł upuszczony przezniego pistolet i schował go do kieszeni.- Siadaj za kierownicą, Billy.Ja zajmę się senatorem - powiedział.Otworzył tylne drzwi shoguna i pomógł Quinnowi usiąść.Potem odnalazłwojskową apteczkę i położył ją obok senatora.Quinn ściskał się za ramię.Dillonukucnął przy brodaczu, który chusteczką tamował krew płynącą z rozerwanego ucha.- Wydaje mi się, staruszku, że ty i twoi przyjaciele potrzebujecie pomocymedycznej.Mógłbym wezwać do was ludzi z RUC, ale nie sądzę, żeby ci się tospodobało - oznajmił, nadal udając Amerykanina z Południa, po czym wsiadł doshoguna.- Ruszaj, Billy, i nie zatrzymuj się po drodze.Irlandczyk rozebrał Quinna z kurtki, rozpiął mu koszulę zsunął ją i zbadał ranę.- Jak to wygląda? - zapytał senator.- Kula jest w środku.Nie wyszła na zewnątrz.Nie martw się, to wojskowaapteczka, jest tu wszystko, czego trzeba do opatrzenia rany postrzałowej.- Jemu potrzebny jest cholerny szpital - powiedział Billy.- Nie, Billy, przede wszystkim musi się wydostać z cholernej Północnej Irlandii -odparł Dillon.Potem znalazł w apteczce skalpel i odciął rękaw koszuli.Był zdziwiony, że ranaprawie nie krwawiła.Gdy posypał ją antybiotykiem z ampułki i morfiną, założyłGenerated by Foxit PDF Creator � Foxit Softwarehttp://www.foxitsoftware.com For evaluation only.polowy opatrunek i obwiązał go mocno bandażem.Potem, dziękując Bogu, że wymeldowali się z hotelu, pomógł senatorowiprzebrać się w świeżą koszulę, którą wyjął z walizki.Następnie znalazł w apteczcetemblak, unieruchomił w nim prawą rękę Quinna i ubrał go z powrotem w kurtkę.Dziury w rękawie nie było prawie widać.Zresztą w drodze do samolotu senator mógłzawsze zarzucić na ramiona płaszcz przeciwdeszczowy.- Dobrze się czujesz? - zapytał, pomagając mu ułożyć się na tylnym siedzeniu.- Zawiodłem was - mruknął Quinn.- Nie potrafię w to uwierzyć.Nie mogłempociągnąć za spust.Nie rozumiem tego.ktoś taki jak ja.- Mówiłem to już wcześniej: Wietnam był dawno temu.W ogóle się tym nie przejmuj - powiedział Dillon, po czym wyjął komórkę izadzwonił do Fergusona.- Mam złe wieści - oznajmił.- Co się stało?Dillon opowiedział mu wszystko, trzymając się suchych faktów.- Co mam zrobić? - zapytał generał.- Załatw nam zgodę na start z Aldergrove.Powinniśmy tam być za godzinę.WBrancaster mają beechcrafta zarejestrowanego na moje nazwisko.Lot powinien trwaćdwie godziny, więc każ, żeby za trzy godziny na Quinna czekał ambulans.Senator musipojechać do Rosadene.Na twoim miejscu skontaktowałbym się również z HenrymBellamym.- Jeszcze się odezwę.- Co to jest Rosadene? - zapytał Quinn.- To taki mały specjalny szpital, z którego usług korzystamy.- A Henry Bellamy?- Profesor chirurgii w szpitalu Zwiętego Wita, podobno najlepszy chirurg wLondynie.Quinn zamknął oczy i po chwili znowu je otworzył.- A co z nagraniem?- To jest myśl - zgodził się Dillon.- Odsłuchajmy je.Puścił taśmę i w samochodzie rozległ się wyrazny czysty głos Keenana: Miłopanią poznać.Jak mam się do pani zwracać?.- Ona jest szalona, to jasne - powiedział słabym głosem Quinn, kiedy wysłuchalicałości.- Kompletna wariatka - potwierdził Billy.- Zawsze była trochę stuknięta - rzekł Dillon i w tej samej chwili zadzwonił jegocodex.Telefonował Ferguson.- Masz zgodę na odlot, a w Brancaster będzie czekał ambulans.Uprzedziłemtakże Bellamy ego.Jesteś pewien, że senator dobrze zniesie lot?- Musi.Jeśli odwiozę go do szpitala Royal Victoria w Bel faście, zawiadomiąGenerated by Foxit PDF Creator � Foxit Softwarehttp://www.foxitsoftware.com For evaluation only.RUC.Czy potrzebny jest nam tego rodzaju rozgłos? Moim zdaniem nie, i na pewnozgodziliby się ze mną trzej fatalnie uszkodzeni osobnicy, których zostawiliśmy przydrodze niedaleko Drumcree.- Dobrze, trzymamy za was kciuki.Więc Kate Rashid spotkała się z BarrymKeenanem? Jak się o tym dowiedziałeś?- Roper dobrał się do odpowiedniego komputera.Nie będę cię zanudzałszczegółami.Najważniejsze jest to, że dowiedziałem się, iż Kate wybiera się do RoyalGeorge w Drumcree, a Roper odkrył, że to terytorium Prawdziwej IRA i rządzi tamKeenan.Pamiętasz, z czego jest znany? To jeden z najlepszych ekspertów od bomb.Pomyślałem sobie, że Kate wraca do swoich starych sztuczek.- I miałeś rację?- Oczywiście.Umieściliśmy magnetofon w prywatnej salce w Royal George ipotem go zabraliśmy.Masz całe spotkanie na taśmie.Ale muszę kończyć.Właśniedojeżdżamy do Aldergrove.- Powiedz mi tylko, co jest celem.- Most w Bacu w Pustej Strefie.Spina zbocza wielkiego wąwozu.Biegnie nimlinia kolejowa i główny rurociąg łączący pola naftowe w głębi lądu z wybrzeżem.Keenan zgodził się go dla niej wysadzić.Ferguson był wstrząśnięty.- Ona nie może tego zrobić.To zakłóci światowe dostawy ropy.- Myślę, że o to właśnie jej chodzi, Charles.Lot minął gładko.Po zażyciu morfiny Quinn przespał prawie całą podróż i wniezłym stanie wylądował w Brancas-ter.Dillon i Billy pojechali z nim ambulansem doRosadene.Tam zastali Henry ego Bellamy ego, który czekał na nich w recepcji, popijającherbatę z niemłodą już panią w uniformie siostry przełożonej.Dillon odkleił wąsy izdjął przyciemniane okulary.Siostra przełożona pocałowała go w policzek.- Co się stało z twoimi włosami? - zapytała z ulsterskim akcentem.- Zgaduję, żeznowu brałeś udział w grach i zabawach.- Zgadza się, Martho - odparł Dillon i w tej samej chwili dwaj sanitariuszepodjechali z noszami na wózku.- Proszę się nim zająć - powiedział Irlandczyk doBellamy ego.- Mniej więcej przed czterema godzinami postrzelono go w prawe ramię.- Jak została opatrzona rana? - zapytał Bellamy i Dillon dokładnie mu to opisał.-Proszę przygotować pacjenta do operacji, siostro.Ty i twój przyjaciel możecie tu pózniejwrócić - oznajmił profesor.- I zrób coś dla mnie, Dillon.Umyj włosy.Złapali taksówkę i Billy pojechał z Dillonem na Stable Mews.- Ktoś musi ją powstrzymać, prawda? - zapytał.- Na to wygląda.- To znaczy my?- Na to wygląda, Billy, jeśli czujesz się na siłach.Generated by Foxit PDF Creator � Foxit Softwarehttp://www.foxitsoftware.com For evaluation only.- Wiesz, że czuję się na siłach, Dillon.Ale na razie nie chcę o tym mówićHarry emu.Będzie się tylko martwił.Kiedy zamierzają wysadzić ten most?- Słyszałeś, co powiedziała Keenanowi i jego chłopcom.Mają być w Dublinie jutro rano.Sama akcja ma się odbyć za trzy dni [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki