Jak ruszyć z miejsca Elżbieta Kalinowska full

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Do tego jeszcze wraz z zachodzącymi zmianami po-jawiają się nowe problemy, nowe cele i zmienia sięhierarchia ważności spraw.To, nad czym teraz z wy-143Elżbieta Kalinowskasiłkiem pracujesz, przekształci się w coś nowego.Pojawią się inne potrzeby i priorytety.Jeśli więc po-stanawiasz sobie, że będziesz się cieszyć dopiero jakzobaczysz w sobie lub w swoim życiu dużą zmianę,to może okazać się, że jest to program na brak ra-dości.Skoro jest prawdopodobne, że dużej zmiany nie za-uważysz (bo jest zbyt rozciągnięta w czasie), wartoznowu skupić się na czymś na mniejszą skalę.Jeślibędziesz zauważać małe sukcesy, wzmocnisz swojepoczucie wpływu na sytuację i przekonanie, że wysi-łek ma sens.Ważne jest, jakich kryteriów używasz do określenia,co jest Twoim sukcesem.Od tego, jakie masz przeko-nania na ten temat, zależy, czy w ogóle go doświad-czysz.W świecie nie ma czegoś takiego jak sukces,jest jedynie taki czy inny wynik działania.Nie jest anidobry, ani zły, dopóki ktoś go nie oceni.%7łeby to zro-bić, trzeba do tego przyłożyć jakąś miarę.Od Ciebiezależy, jak ocenisz efekty swoich wysiłków.Są tacy, którzy za sukces uznają coś, co ktoś inny na-zwie w ten sposób.Aukasz na przykład może cieszyćsię swoimi osiągnięciami dopiero gdy doceni je jegoojciec.Może zdobyć pierwsze miejsce w zawodachsportowych, ale dopóki ojciec nie powie: Zwietniesię spisałeś , nie będzie zadowolony.Inni ludzie sukces muszą zmierzyć jakąś miarą ze-wnętrzną, na przykład ilością pieniędzy, pozycją w ja-144Krok 9.Zwiadome decyzje w chwilach zwątpieniakimś rankingu, wysoką średnią (przykładowo ocenw szkole) czy najlepszym wynikiem w sporcie.Bardzo często sukces jest zbudowany wokół porów-nań z innymi: Odnoszę sukces, kiedy jestem lepszaod innych.Najciekawsze, że na ogół ludzie porównu-ją się z jakąś wymyśloną przez siebie, tak naprawdęnieistniejącą grupą bliżej nieokreślonych innych.Ci inni , ponieważ nie są prawdziwi, mają zupełniedowolny zestaw cech, nieograniczone możliwości i sązawsze lepsi:W ogóle nie panuję nad swoim lękiem, co prawda za-częłam w tym tygodniu wychodzić z domu, ALE NIEporuszam się tak swobodnie i pewnie JAK INNI.Lepiej śpię i mam więcej energii, jednak ciągle je-stem jak inwalida.PRAWDZIWY FACET nie powi-nien mieć takich problemów.INNI się bawią, prowadzą ciekawe życie, a ja, choć jużzaczęłam normalnie jeść, nic sensownego nie robię.Osoba, która swój sukces uzależnia od dorównaniaczy pokonania takich fikcyjnych lepszych , zawszeponosi porażkę.Dlatego zbadaj, co jest dla Ciebiemiarą sukcesu i sprawdz, na ile taka miara daje Ciszanse na zadowolenie z siebie.Użyteczna jest obser-wacja zmian w sobie.Jeśli coś było dla Ciebie trudne,a teraz to robisz bez wysiłku, to jest to Twój sukces.Jeśli czegoś nie było, a dzięki Twojej aktywności cośnowego w Twoim życiu zaistniało, to też jest sukces.Porównuj się z sobą z przeszłości i doceniaj nawetnajmniejsze osiągnięcia.W ten sposób możesz bu-145Elżbieta Kalinowskadować swoją motywację i uniezależniać się od oceninnych ludzi.9.2.Kiedy lepiej się nie upieraćPowyżej opowiedziałam Ci o różnych sposobach nato, aby wzmacniać swoją motywację i dążyć do celumimo zniechęcenia.Są jednak sytuacje, w którychlepiej jest zrezygnować, niż uparcie, wbrew sobie,ciągnąć rzecz dalej.Sygnałem jest tu spokój, a cza-sem nawet odczucie ulgi, gdy powiesz sobie głośno: Rezygnuję, moje życie może być udane, nawet jeślinic się nie zmieni.Możesz też ująć to bardziej dra-stycznie, żeby ugruntować swoje emocje: To głupipomysł, żeby dążyć do tego celu, nie będę już sobietym głowy zawracać.Gdy wsłuchasz się w swoje wewnętrzne reakcje myśli i emocje, jakie wywołują te zdania będzieszwiedzieć, czy zaangażowanie w ten cel było pomył-ką i lepiej jest sobie odpuścić.Jeśli rzeczywiście takjest, będziesz czuć wewnętrzną zgodę na rezygnację.Są pewne grupy celów, o których można z dużą doząpewności powiedzieć, że nie warto się w nie angażo-wać.Oto one:Zmiana ma zajść w życiu innej osobyWiele osób zgłasza się do mnie, szukając sposobuna zmianę w kimś innym.Czasem wyraznie łączą tęcudzą zmianę z jakąś poprawą w ich własnym życiu,146Krok 9.Zwiadome decyzje w chwilach zwątpieniaa czasem chcą tego z dobrego serca , aby komuś byłolepiej.Wspomniana w rozdziale pierwszym Kasia chciała,aby jej mama była szczęśliwsza, dzięki czemu onasama mogłaby ze spokojnym sercem odejść z domui zacząć żyć własnym życiem.Anna, z którą miałam niedawno kontakt mailowy, za-angażowała się w pomaganie Krzysztofowi, ponieważczuła, że jest jedyną osobą, wobec której jest on go-towy się otworzyć.Uważała, że powinien prowadzićintensywniejsze życie, żeby być szczęśliwszym, i szu-kała u mnie porady, jak to zrobić, aby go przekonaćdo większej aktywności.Kasia była zainteresowana zmianą u mamy, podczasgdy Anna chciała po prostu pomóc Krzysztofowi,proponując mu zmianę, która według jej oceny była-by korzystna.Obie czuły się bezradne i też już lekkopoirytowane w związku z tym, że ich starania nie od-noszą skutku.Kiedy angażujesz się w zmienianie innej osoby niż Ty,bardzo szybko możesz zacząć odczuwać bezsilność.Jest to całkiem normalne w tej sytuacji, ponieważrzeczywiście Twoje możliwości wpływania na kogośinnego są mocno ograniczone.Druga osoba będziesię zmieniać, jeśli sama uzna, że jest to jej potrzeb-ne, i będzie to robić w taki sposób, jaki sama uzna zastosowny.Pamiętasz, co mówiliśmy o wysiłku i o tym, że prę-dzej czy pózniej trzeba będzie sobie odpowiedzieć na147Elżbieta Kalinowskapytanie: Po co mi to?.Osobę, której chcesz pomóc,nawet jeśli pod wpływem Twojej perswazji zdecydujesię na zmiany, prędzej czy pózniej ogarną takie wąt-pliwości.Jeśli to Ty będziesz sprężyną tej zmiany, tona Tobie też spocznie obowiązek podtrzymywania jejwoli i zaangażowania.Jak tylko znikniesz z jej polawidzenia, przestanie ona widzieć sens w swoich dzia-łaniach i zrezygnuje.Na tym właśnie polega problemrodzin osób uzależnionych.Bardzo często to one chcązmiany bardziej niż sam zainteresowany i czują sięobciążeni koniecznością ciągłego pilnowania, czy robito, co powinien [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki