Jordan Penny Saga rodu Crightonów 06 Doskonała rodzina

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podniosła się i dotykając kamienia, cichowyszeptała imię syna.Ruth czekała już na nią w drzwiach, gdy zbliżałasię do jej domu. Widziałam, że poszłaś na cmentarz.Miałbyteraz trzydzieści jeden lat, gdyby żył. Tak. Przez chwilę obydwie milczały.Jeśliniekiedy złą stroną małżeństwa z Jonem były utarcz-ki z teściem, to posiadanie w rodzinie kogoś takiegojak Ruth rekompensowało wszystkie ciężkie chwi-le. Zdążysz napić się ze mną herbaty? zagadnęłaRuth. Nie, chociaż miałabym ochotę. Zatem się napij zdecydowała Ruth, prowa-dząc Jenny do udekorowanej bukietami kwiatówbawialni.Ruth nie tylko miała dar układania kwiatów, alewyjątkowo szczęśliwą rękę do ich hodowania. Pieter dostarczy kwiaty w dzień przyjęcia,porannym promem poinformowała Ruth, idąc zawzrokiem Jenny. Zwieżo ścięte.Wszystko jużz nim omówiłam.Wie, czego chcemy.Kupowała kwiaty bezpośrednio u holenderskiegoogrodnika, którego najmłodszy syn raz w tygodniudostarczał zamówienia dla swoich stałych klientówdo portu w Hull.Mając na uwadze wyjątkowąokazję, Pieter zgodził się na dodatkową dostawę,specjalnie dla Ruth, poza zwyczajowym terminem. Domyślam się, że Ben musiał ci niezle zajść zaskórę zatroskała się Ruth. Owszem, trochę przytaknęła Jenny. Toprzez te bóle w nodze staje się taki nieznośny, choćza nic się nie przyzna, że coś mu dolega.Pół godziny pózniej Ruth obserwowała, jakJenny po wyjściu od niej zatrzymała się raz jeszczena cmentarzu, przy grobie synka.Wiedziała, co tamta czuje.Są rany, które nigdysię nie zablizniają; są rzeczy, których nie możnazapomnieć.To nieprawda, że czas jest w każdymprzypadku najlepszym lekarzem.ROZDZIAA DRUGI Masz chwilę czasu, Jon?Jonathon podniósł głowę znad biurka i zmarsz-czył brwi, widząc, że brat rozciera ramię. Coś nie w porządku? Trochę boli.Musiałem sforsować jakiś mię-sień podczas golfa w niedzielę.� propos.W przy-szłym miesiącu mieliśmy grać o Puchar Kapitana,ale Tiggy jest niezadowolona, więc chyba sięwycofam.Chcę dzisiaj wcześniej wyjść.Jesteśmyzaproszeni na kolację do Buckletonów, a w kan-celarii nie ma żadnej pilnej roboty.Może i nie było.Z wyjątkiem dwóch testamen-tów, które należało od nowa opracować, przeniesie-nia prawa własności dotyczącego Hawkins Farmi całej fury skomplikowanych i delikatnych zleceń,które jakimś zrządzeniem losu lądowały na biurkuJona, zamiast u Davida, który na nic nie miał czasu.Ojciec nigdy nie zakładał, że bracia wspólniebędą prowadzić kancelarię; David miał zajść wyżejw ich zawodzie, zostać adwokatem.Wszystko przyjęło inny obrót owego lata, gdyDavid powrócił do Haslewich z Tiggy, by oznaj-mić rodzinie, że się ożenił i że jego żona będziemiała dziecko.Nigdy pózniej nie rozmawianoo tym, jak bardzo starszy blizniak zawiódł oczeki-wania Bena, nie wchodząc do palestry, nikt też niewspominał o długach zaciągniętych przez Davidaza jego londyńskich czasów ani o słodkawym,łatwo rozpoznawalnym zapachu dochodzącymz pokoju, który młodzi zajmowali, kiedy mieszkalijeszcze w Queensmead, zanim przeprowadzili siędo swojego domu.Mimo braku dyplomu David niemal od razupodjął pracę w kancelarii.Nie był więc kwalifiko-wanym prawnikiem, chociaż Jon podejrzewał, żewszyscy o tym dawno zapomnieli.Jako bardziejfaworyzowany z braci, David uchodził za ważniej-szego ze wspólników, a Jonathon, jak to Jonathon,nigdy nie próbował zadać kłamu owemu mitowi.David, jak to David, tym bardziej nie starał sięuczynić nic w tym kierunku.Teraz, spoglądając na blizniaka, Jon dostrzegału niego oznaki upływu czasu: zmęczenie na przy-stojnej kiedyś twarzy, ociężałość niegdyś sprężystejsylwetki, ale wszystkie te uszczerbki czyniły bratajeszcze bardziej mu drogim niż dawniej, rodziływ nim jeszcze mocniejsze uczucie miłości przepeł-nionej opiekuńczością i czułością.Miłości tak ogrom-nej, że niekiedy sprawiała ból.Nigdy nie postało munawet w głowie zwierzać się Davidowi, czy komu-kolwiek innemu, z tych swoich uczuć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki