Rok w podróży. Dzienniki pasjonatki Mayes Frances

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W spisie figurujetakże humburger \fish soap1.- No cóż, jej angielski jest lepszy niż mój grecki - zauważa Ed.Knajpka Irini staje się naszą ulubioną.Za każdym razem jest świe�ży wielki placek z serem, pikilia, owoce morza z sałatką z poma�rańczy i awokado albo ofto, jagnię z rożna, pieczone bezpośredniona ogniu i podawane z pastą ze śmietankowego sera i rosołu.Nakażdy stolik wjeżdżają też półmiski chrupiących ziemniaków, pie�czonych w tłuszczu ściekającym z kurcząt.Trzeciego dnia popadamy w rutynę: czytanie, plaża, lunch u Iri�ni, drzemka, spacer, zakupy w mieście, jakieś proste gotowanie.Cu�downe są ziemniaki - świeże, prosto z ziemi.Na obiad przyrządza�my grecką sałatkę, do tego parujące ziemniaki i chleb.Nocą leżymyna tarasie i patrzymy w gwiazdy.Nie widujemy sąsiadów - tylkoświatełka kołyszące się na wodzie.Czwartego dnia odstępujemy od stałego rozkładu i rano zwiedza�my muzeum w Chanii.Udało im się ocalić niejednolitą mozaikę Dio�nizosa z panterą i satyrem.Tak zdobiono podłogi w Chanii w trze�cim wieku naszej ery.Na innej, z Posejdonem, widać dwa kogutydziobiące tę samą wiśnię.Co za fanaberie! Posejdona w tym regio�nie czczono nie jako boga morza, tylko płodności.W muzeum sągabloty z wotywnymi wołami i bykami z wiejskiego sanktuariumczynnego od IV wieku p.n.e.do II n.e.Naczynia wyglądają jak pierw�sze próby rzemieślnika, ale ta wspaniała biżuteria! Złote spirale dowłosów, złoty pierścionek z kryształem górskim i najpiękniejsze zewszystkiego kolczyki z VIII wieku p.n.e.Może by tak porwać na�szyjnik z lapis-lazuli albo medalion z podniesionymi głowami? Ar�tyści też lubili żarty - gliniany cenzor w kształcie jeża z 1800 ro�ku p.n.e.budzi uśmiech, tak samo puchar z oczami, które mająchronić pijącego przed złym okiem.Starożytny pithoi, terakotowenaczynie do przechowywania zapasów, jest wyższy ode mnie.Naj�bardziej tajemnicze są monety dla Charona, które wkładano do ustzmarłym.Zgaduję, że wydobyto je z dawno w pył rozsypanych cza-1Lamb - jagnię; fish soap - dosłownie: rybne mydło.Powinno być ,fish soup" - zuparybna.szek - niepobrana opłata.Z początku myślałam, że gliniany okręt,który powstał między 1900 a 1650 r.p.n.e., jest dziecięcą zabaw�ką, ale ponieważ ma w środku plaster miodu, wydaje się jeszcze jed�nym przedmiotem mającym pomóc zmarłemu w przedostaniu sięna tamten świat.Miód był taki ważny dla Greków! Glaukos, synmitycznego króla Minosa, wpadł do pitho z miodem i utonął.Nie�których zmarłych, według Herodota, chowano w miodzie.Na krytym bazarze, w odległości krótkiego spaceru, stosy jagnię�cych łbów patrzą na nas otwartymi oczami.Na lodzie leżą rzędembiałe króliki, podobne do rannych pantofelków, leżą rzędem na lo�dzie.Kadzie jogurtu, owoców i orzechów w syropie, suszone owo�ce, zwłaszcza figi, dodają naszym zakupom śródziemnomorskiegoposmaku.Zioła, sprzedawane przeważnie w wygodnych dla tury�stów paczkach, mnie wydają się stęchłe.Patrząc na świeżutkie se�ry, wiem, że moje domowe próby odtworzenia pysznych plackówz koperkiem, które tu można kupić na każdym kroku, nie mogąsię powieść.Próbujemy tutejszych serów - pyktogalo, miękkiego, lek�ko przyprawionego, i malaka, podobnego do gruyera.W notesie za�pisuję jeszcze nazwy anthotyro, ser śmietankowy, staka (wielki jas�1ny kopiec w skrzynce na bazarze ), cheirokasi i stakovoutyro - co tojest? Jak cudownie, wszystko takie nieznane! Ach, -kasi, to musiznaczyć ser".Wielkie wieńce chlebowe na wesele dekoruje się ró�żami z ciasta.Kataryniarz zabiera się do roboty.Odchodzimy, uno�sząc koper włoski, jogurt, sery (kto wie, który jest który?) i pęczekkoperku.Taki aktywny dzień! Na plażę docieramy dopiero póznym popo�łudniem, kiedy słońce śle na wodę ukośne promienie i nie ma dzie�ci.Mamy dla siebie cały zmierzch i chlapiemy się jak bogowie.*W jakiejś szczelinie w fasadzie domu otwierają się dwa żółte dzio�by i mama-wróblica zaczyna kursować nad naszymi głowami do za�gajnika i z powrotem.Wściekłym świergotem ostrzega nas, że mo�że spuścić bombę na nasze półleżące ciała.Szara kotka przeciąga1Gotowa zasmażka z mąki i klarowanego masła, służąca do zagęszczania zup czysosów.się na rozgrzanych kamieniach tarasu, mrucząc do swojego odbi�cia w szybie drzwi.Wróble ją nie obchodzą.Pod nasuniętym natwarz kapeluszem rozmyślam o starych związkach uczuciowych,przyjaciołach, tych, których zawiodłam, i tych, którzy zawiedlimnie.To na pewno przez tę żywiołową naturę Grecji.A czasempodróż otwiera po prostu puszkę Pandory.To, co odłożyłam na bokz powodu natłoku bieżących spraw, napada mnie falami, gdy cia�ło i umysł osiągają pewien poziom spokoju i przyswajalności.To,co zostało utracone, wraca.Nadmiernie tłumione problemy potra�fią wybuchnąć z pełną siłą i wywołać kryzys.Zaczynam od dryfu�jącej myśli: Mama byłaby tym zachwycona", po której zaraz przy�chodzi następna - nieśmiała, dziecinna, ale prawdziwa: Zawiodłamnie, prawda?".Potem sprawa starej, gwałtownie przeze mnie ze�rwanej przyjazni.Myśl przeskakuje do Billa D.Oh, he leł you down,big time, potem gwałtowna fala: jak bardzo pokochałby Grecję, ja�ki był zabawny i jaki świetny z niego poeta! Pijany, chwieje się nadstołem z zakąskami, próbuję go złapać, ale on wali się na miskii talerze.Najtrudniej zrozumieć przyjaciół, którzy się wycofują, roz�mywają, ich nazwiska w książce adresowej jeszcze są, ale numerówjuż Się nie pamięta.Przyjaciółki z college'u pozostają na swoichmiejscach.Z Anne i Reną mogę w każdej chwili nawiązać kontakt.Już w dorosłym wieku przeprowadzałam się sześć razy i w każdymz tych miejsc nawiązywałam bardzo intensywne przyjaznie, którepotem stopniowo słabły, zastąpione przez nowe.A jednak wciąż za�leży mi na Ralphie i Mitrze, Gaby i Hunterze, Alanie i.Tamtakonferencja, kiedy miałam pokój wspólny z Karen i gadałyśmy dopózna.W ciemności jej głos brzmiał tak swojsko, jakby to młod�sza siostrzyczka szeptała z drugiego łóżka, odkopawszy kołdrę.Stra�ciłyśmy kontakt.Zawsze chciałam wrócić, podjąć na nowo zerwa�ny wątek, kontynuować okrętkę.Ale terazniejszość mnie uziemia1(najpierw napisałam: rozgniata - aż tak mocno).Fala przypływustrat to skutek działania energii słońca.Zciągam z poręczy leżakawyschniętą koszulę Eda; niebieska bawełna przyjemnie grzeje midłonie.1W angielskim te wyrazy są do siebie podobne: To ground - tu: uziemiać, to grind- rozgniatać.Przy małym monasterze nad morzem stróż kręci smutno głowąna widok szortów Eda.Pokazuje mu wieszak z różnymi rodzajamispodni dresowych i chust do okrycia grzesznych ciał turystek.- A ja mogę? - pytam [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki