Witkiewicz Janulka Córka Fizdejki(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.DER ZIPFELNie, Janulko.Nad samobójcami nie mam żadnej władzy.Ale zwróć no uwagę na tegolewego potworka.Popatrz, co się z nim dzieje.Słońce nagle gaśnie.Na scenie jest prawie zupełnie ciemno.Lewy Potwór podnosi się i naglezrzuca całą maskę i suknię.Okazuje się, że jest to zwykły przystojny bubek, taki zupełnie, ojakim marzyła Janulka.Ubrany jest w szary strój marynarkowy i półbuciki z getrami.Podchodzi do Janulki.II POTW�R BUBEKJanulko, kocham cię.JANULKAJa ciebie także.Zarzuca mu ręce na szyję.II POTW�R BUBEKNie będziemy nic o tym mówić, bo i my, i wszyscy inni znają to ze wszystkich sztukrealistycznych: francuskich, niemieckich, holenderskich, polskich, a nawet litewskich irumuńskich a także z powieści.JANULKAAch po cóż.o tym mówić? To samo przez się się rozumie.Tylko że ja nie mam serca:kocham rozumowo.Wielki Mistrz wygryzł mi serce swoją dialektyką.II POTW�R BUBEKA ja nie mam mózgu.Byłem tylko potworem: opierzonym beznogiem.JANULKA zaciekawionaNaprawdę? A tamten drugi, czy też jest bubek taki jak ty?Bubek milczy zmieszany.Ciemności nabierają koloru buroczerwonawego.44DER ZIPFELNie radzę próbować demaskowania go, można się przestraszyć.JANULKAA ja spróbuję.Idą oboje z Bubkiem do I Potwora.DER ZIPFEL macając puls śpiącego FizdejkiTrup.(podchodzi do Elzy i też bada jej puls) Także trup.Niezdrowe powietrze jest w tymzamku.Ja także jestem trup.JANULKA która stoi przed I Potworem nie śmiejąc go dotknąćA więc jestem zupełna sierota.II POTW�R BUBEKJa ci zastąpię wszystko.DER ZIPFELNo dotknij go, moje dziecko.Raz w życiu zetknij się z ostatnią tajemnicą.Potem możeszzbydlęcieć do szczętu.Janulka dotyka Potwora I, który momentalnie znika, tzn.zapada się w zapadnię.JANULKATo straszne! Boję się okropnie, pierwszy raz w życiu.Więcej boję się, siebie niż tegowszystkiego.Jednak jest coś niepojętego.Ale ty nie znikniesz, mój śliczny bubeczku?II POTW�R BUBEKNigdy, nigdy.Jestem twój na wieki.Wielki Mistrz nagle przewraca się z boku na bok i mówi w tonie modlitewnym, bełkocząc zpoczątku niewyraznie.MISTRZBihułbałambobambłagohamba jadę w nieskończoność granicznych myśli równychprawie zeru.Zawojowuję nowe tereny tajemnic i kolonizuję je moimi myślami.Najgorszajest karna kolonia myśli niewypowiedzianych.Przekraczam przełęcz sensu i bezsensu! Jużjestem tam, gdzie nikogo nikt dosięgnąć nie może, ani ja sam siebie w sobie.I Bóg,złamany samotny starzec, z sercem rozdartym straszliwym niesmakiem nieudanego dzieła,sprasza wybranych na ostatni bal bal wzajemnego przebaczenia.Tam widzę naswszystkich i wielu, wielu innych.Dobijcie mnie! Ja nie chcę trwać w wieczności.Japrzebaczam Bogu potworność tego pomysłu, ale innego Istnienia nawet On sam stworzyćnie mógł.JANULKAUciekajmy stąd! Tu straszno!Uciekają z Bubkiem w krzaki.DER ZIPFEL strasznym głosemTrupy!! Wstać!!!Elza, Fizdejko i de La Tr�fouille zrywają się.Elza wyskakuje z łóżka.Nagły blask słońca45rozjaśnia scenę.ELZA jakby zbudzona ze snuCo to?!!FIZDEJKOGdzie jestem?!! Jakieś nieznane miejsce z dawnych wcieleń!!Roztrzaskuje fajkę o poręcz fotela.Karabin ma cały czas na ramieniu.Mistrz pełznie ku nimpoprzez kupę leżącej na ziemi swojej zbroi.MISTRZ pełznąc jak snący rakDobijcie mnie.Męczy mnie ta wizja ostatniego balu.Nie mam już sił na towarzystwoBoga.Jest za dobry, za grzeczny, a we wszystkim kryje się pogarda.Nie chcę jużrozmów fundamentalnych.Tak cieszyłem się niebytem i znowu coś jest.I choć nie poznajęjuż siebie, a z przyzwyczajenia mówię o sobie: ja, ja, ja.(jęczy prawie) Zabijcie drugąjazń.Czyż byłaby nieśmiertelna? Och co za męka! Dobijcie mnie! Litości!!DER ZIPFELWal, Fizdejko, z obu luf w tego pełzającego gada.Dobij go, jak naddeptanego żuka.Niechsię nie męczy już.Fizdejko szybko zdejmuje winchestera z ramienia, mierzy krótko i strzela z obu luf wpełzającego Mistrza.Mistrz kamienieje w wyciągniętej pozycji.DER ZIPFELZdaje się, że przeholowałem! Duch zabił ducha z rzeczywistego winchestera!! Tylko czyto nie jest mój sen czasem to wszystko razem?FIZDEJKONo dobrze, ale przecież ze mną dzieje się to samo.DE LA TR�FOUILLEI ze mną też.ELZAA ja? Czyście o mnie zapomnieli? Jedyna kobieta między wami śni to samo co wy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki