Zeromski Stefan Popioly.(m76)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ksi�dz podniós� na niego zap�akane oczy i z za�amanymi r�koma wskazywa� owo zniszcze-nie sprz�tów, szat koScielnych, naczy�.Byli ku sobie wzajem pochyleni, i w�aSnie Cedromia� zamiar wyt�umaczy� staremu kanonikowi dobrotliwie, z wyrozumia�oSci�, �e to sam Bógkarze go zapewne za ów kult wina oraz ciel�t widokiem Swi�tego kadzenia przed wypiel�-gnowan� beczu�k� malagi, kiedy ksi�dz schyli� si�; zacz�� podnosi� alby, kom�e, sk�ada� jesekretnie, poSpiesznie, ze czci�, w szufladach.Krzysztof mu nie przeszkadza�.Sam rozgl�da�si� po k�tach, czy nie znajdzie jeszcze czegoS sprofanowanego albo czegoS do jedzenia.W trakcie tych swoich zabiegów us�ysza� szcz�k klamki w najciemniejszym k�ciku zakrystii.Rzuci� okiem i posun�� si� w tamtym kierunku, ale ujrza� ju� tylko plecy i pi�ty proboszcza.Drzwi zatrzasn�y si� i klucz w nich szybko z tamtej strony zgrzytn��.Cedru wzburzony sko-czy�, �eby Sciga� ksi�yn�, ale za naciSni�ciem klamki przekona� si�, �e drzwi zosta�y z tam-tej strony istotnie zamkni�te.Kanonik niew�tpliwie czmychn��.Nie pozosta�o nic innego, tylko wróci� do prezbiterium i szuka� tam po�ywienia.Stan�� zainnymi przed o�tarzem.T�um rozgrzany wci�� za kolej� kl�ka� na stopniach i ch�epta� malag�i andaluzyjskie wino Alikante, porz�dkiem otrzymuj�c z�oty kielich z r�k �o�nierza w kapie.Ju� Krzysztof zbli�y� si� do o�tarza, �eby na stopniu kl�kn�� i pi� za innymi, gdy na niegokolejka przyjdzie.Odchodzi� od przytomnoSci z g�odu, a g�ównie z pragnienia.Nagle pogar-da buchn�a z niego jak womity.Wypchn�a go duma z tego szeregu.Poszed� precz wprostna swe miejsce kln�c g�oSno i bardzo brzydko.Zawin�� si� szczelnie w aksamitn� kap� z tak�wSciek�oSci�, jakby za chwila mia� g�ow� po�o�y� na no�u gilotyny, narzuci� na such� kap�mokry, bia�y p�aszcz u�a�ski, siod�o ustawi� jak wezg�owie.Mia� pod r�k� lanc� i rzemieniesiod�a, pistolety za pasem.Wydoby� jeszcze fura�erk�, pod�o�y� j� pod policzek, �eby cho�g�owa le�a�a na suchym.G�odny jak pies bezpa�ski zamkn�� oczy i wrzepi� g�ow� mi�dzykule siod�a, �eby spa� i nie patrze� na Swiat.351 Siempre heroicaBlisko szeS� tygodni Cedro sp�dzi� na siodle z rzemieniem lancy na r�ku, z ostrog� wpart�w bok bieguna.Mia� teraz iberyjczyka, konia szybkiego jak wiatr.Otrzyma� go jeszcze w Tu-deli, dok�d na piechot� przyby� ze swym siod�em.Od chwili wtargni�cia z pu�kiem jazdy naprawy brzeg Ebra i w radosn� po górskich pustkowiach dolin� tej rzeki, nie zazna� ju� jednejchwili spokoju.Bra� tedy udzia� w niezrównanych szar�ach lansjerów pierwszego pu�ku podMallen i czternastego czerwca pod Alagon nad Xalonem, cudnym, bystrym, dzikim dop�ywemEbra ze strony po�udniowej.Szed� w przedniej stra�y ca�ego wojska, kiedy 16 czerwca zbli-�ano si� do Saragossy.Jeden z pierwszych przebieg� we wszelkich kierunkach ów ogród pra-cowicie uprawny, zroszony licznymi kana�ami, zajrza� do ka�dego domu w podmiejskich wio-skach - la Joyosa, Marlofa, Las Casetas, Utebo, Monzalbarba, pierwszy wreszcie dotar� doklasztoru San Lamberto w Molviedro.St�d ju� nie by�o trzech wiorst do arago�skiej stolicy.Molviedro sta�o si� od tej chwili niejako domem pu�ku.Tu po trudach wypraw odpoczywanow zimnych korytarzach klasztoru, tu nieraz mo�na si� by�o ukry� przed natarczywoSci� dzien-nych upa�ów i zimna nocnego, st�d wreszcie wyruszano na setne i tysi�czne ekspedycje, z któ-rych ka�da by�a zatraceniem.Zapomnia� ju� by� Krzysztof liczby star�, bójek, poScigów nag�adkich szosach wapiennych, wysadzanych drzewem eukaliptusa i platanu w rozdole rzekiEbro.Wiód� teraz �ycie na spalonych od s�o�ca wy�ynach szosy madryckiej, wij�cej si� przezla Muela, przez Calatayud - i w dolinie Huerby na drogach przez Daroca, ponad kana�em kró-lewskim, i za rzek�, za Ebrem, na lewym bagnistym brzegu, w dolinie Gallego i na górachja�owych, solnych, kruchych od zwietrza�ego kamienia i sypkich od gipsu.Poniewa� szczu-p�a armia genera�a Verdiera, której zadaniem mia�o by� opanowanie Saragossy, nie posiada�awcale magazynów, wi�c u�ani nadwiSla�scy musieli dostarcza� dla ca�ego wojska zapasów�ywnoSci i fura�u.Tote� dzie� w dzie�, podzieleni na oddzia�ki, od wczesnego rana pomyka-li w góry.Bogata, mlekiem i miodem p�yn�ca dolina Ebra by�a zupe�nie pusta.Jedna cz�S�mieszka�ców usz�a do Saragossy, inna w góry, zabrawszy ze sob� dobytek.Trzeba by�o szu-ka� stad owczych, krów i kóz w ich niedost�pnych kryjówkach.W ci�gu tych szeSciu tygo-dni u�ani wy�wiczyli w sobie instynkty tropicieli i zbójów.Cedro odnalaz� w sobie dusz� ja-kiegoS przodka z czasów Ma�ka Borkowica.Zoboj�tnia� ju� na przykroSci tego zawodu.Owszem, odszuka� w nim pewien szczególny urok, bezczeln� dum�, rozkosz tyranii, Smiechzdrowy z ludzkich j�ków.Ka�da teraz chwila jego �ycia up�ywa�a pod ruchom� ska�� grozy.Cz�owiek w górach napotkany to by� wróg godz�cy no�em w serce [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki