Eo Zweig, Stefan Sxaknovelo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.La allogo de �ako ku�as tamen fundamente en tio, ke �ia stra-tegio en du diversaj cerboj diversmaniere evoluas, ke en tiuspirita milito la nigra parto ne konas la manovroplanon de lablanka kaj devas konstante diveni kaj transkruci, dum siaflan-ke la blanka parto klopodas preterkuri la sekretajn intencojnde la nigra.Sed kiam la nigra kaj la blanka flankoj trovi�as enla sama persono, fari�as absurda situacio, ke unu sama cer-bo samtempe ion sciu kaj tamen ne sciu, ke �i dum la repre-zentado de la blanka parto unukomande devas forgesi tion,kion �i anta� minuto kiel reprezentanto de la nigra flankointencis.Tia duobla pensmaniero supozas kompletan dis-44xAKNOVELOeLIBROparti�on de la konscio, la la�bezonan kapablon blendigi kajmalblendigi la cerbofunkciadon kiel �e ia mekanika aparato;intenci ludi kun si mem signifas �e �ako do similan paradok-son, kiel provi salti trans sia propra ombro.Nun, por resumi skize, tiun �i maleblon, tiun absurdeconmi en mia senesperi�o provis realigi dum monatoj.Sed kromtiun �i absurdon mi havis neniun alternativon je dispono, semi ne volis sinki en kompletan frenezecon kaj spiritan maras-mon.Pro mia terura situacio mi estis devigita almena� pro-vi tiun dispartigon en unu memo nigra kaj unu memo blan-ka, por ne fari�i finpremita de la griza nenio �irka� mi.D-ro B.apogis sin malanta�en en sia ku�se�o kaj dum kel-kaj minutoj fermis siajn okulojn.Estis, kvaza� li volus perfor-te forpu�i �enan rememoron.Denove tiri�is la strangeta bu�-moveto en maldekstra angulo, kiun li ne sciis superregi.Posteli rekti�is en sia ku�se�o iom pli alten. Do tiel �is tiu �i punkto mi esperas, mi klarigis al vi �ionrelative kompreneble.Sed mi tute ne estas certa, �u mi anka�la ceteron povos anta�meti same klare.Tiu �i nova okupi�onome postulis tiel senkondi�an stre�i�on de la cerbo, ke �iusamtempa memkontrolo fari�is neebla.Mi jam klarigis al vi,ke la� mia opinio jam estas absurde, se oni volas ludi �akonkontra� si mem; sed e� tiu absurdeco havus iel almena� mi-nimuman �ancon, se oni havus anta� si realan �aktabulon,�ar la �aktabulo kun sia realeco tamen permesas certan dis-tancon, materian eksterteritoriecon.Anta� a�tenta �aktabulokun veraj figuroj oni povas en�alti la pripensopa�zojn, onipovas sin korpe jen starigi al la unua, jen al la dua flanko dela tablo kaj tiel kapti en siajn okulojn la situacion jen de la ni-gra, jen de la blanka flanko.Sed devigita, kiel mi estis, tiujn45xAKNOVELOeLIBRObatalojn kontra� mi mem a�, se vi volas, kun mi mem, pro-jekcii en imagitan spacon, mi devis en mia konscio firme tenila �iaman pozicion sur sesdek kvar kampetoj kaj apude nenur la momentan konstelacion, sed anka� jam la eblajn an-ta�ajn movojn de amba� partneroj kunkalkuli, �ar mi sci-as, kiel absurde �io tio sonas imagi en mi duoble, trioble,ne, sesoble, okoble, dekduoble, por �iu mia memo, por la ni-gra kaj por la blanka �iam jam kvar a� kvin movojn anta�en.Mi devis pardonu mian supozon koncerne vin, ke vi kun-pensu tiun freneza�on �e tiu ludo en la abstrakta spaco dela fantazio kiel blanka ludisto jam trovi�i je kvar a� kvin mo-voj anta�e, kaj same tiel kiel nigra ludisto, do mi devis en laevoluo de la donita situacio propradire kun du cerbduonojanta�enkombini, kun la cerbduonoj blanka kaj nigra.Sed e�tiu memdisparti�o ne estis plu la plej dan�era afero en miastrangega eksperimento, sed tio, ke mi pro la memstara kon-scii�o de la partioj iam perdis la plankon sub miaj piedoj kajsinkis en la senfundecon.La postludado de la majstropartioj,kiun mi ekzercis en la anta�aj semajnoj, estis finfine nenioalia ol reprodukta agado, pura resumado de la ekzistanta ma-terio kaj tiel ne pli stre�iga ol se mi lernus parkere poemojna� le�paragrafojn; tio estis limigita, disciplinita aktivado kajtiel bonega exercitium mentale.La du partioj, kiujn mi ludis matene, du, kiujn mi provisludi posttagmeze, prezentas certan laborkvanton, kiun mirealigis sen iu apero de ekscito; ili anstata�is �e mi normalanokupon, kaj apud tio, se mi dum iu partio erarus a� ne sciusanta�en, mi da�re havus mian apogon en la libro.Tiu akti-vado estis por miaj disbatitaj nervoj nur tial tiel saniga kajanta� �io trankviliga, �ar la postludado de la fremdaj partioj46xAKNOVELOeLIBROne venigis en la ludon min mem; �u venkis nigra a� blankaflanko, estis por mi indiferente, ja temis pri Alje�in a� Bog-oljubov, kiuj luktis por la palmo de �ampiono, kaj mia proprapersono, mia intelekto, mia animo �uis nur kiel rimarkantoj,kiel konantoj pri la peripetioj kaj belecoj de �iu unuopa par-tio.Sed de la momento, kiam mi provis ludi kontra� mi mem,mi komencis min subkonscie mem provoki.�iu el miaj am-ba� memoj, mia memo nigra kaj mia memo blanka, devisvetbatali unu kontra� la alia kaj �iu parto subfalis sian pro-pran ambicion, en certan maltrankvilon por venki, por vet-sukcesi; mi febris, kiam mi kiel la nigra memo post �iu movo,kiun mi faris kiel la blanka memo.�iu el miaj amba� memojtriumfis, kiam la alia faris eraron, kaj samtempe �agreni�is prisia propra malsukceso.�io tio �ajnas sensenca, kaj vere tia artifika skizofreneco,tia disparti�o de la memkonscio kun la konekto al la dan�eraeksciti�o �e normala homo, estas en normalaj cirkonstancojneimagebla.Sed bonvolu ne forgesi, ke mi estis perforte el�i-rita el �iuj normala�oj, prizonulo, senkulpe enkarcerigita, jamde monatoj turmentita pere de soleco, homo, kiu sian sur-staplitan koleron jam delonge iel volis mal�ar�igi.Sed �ar mihavis nenion alian ol tiun �i frenezan ludon kontra� mi mem,transporti�is mia kolero, mia ven�volupto fanatike en tiunludon.Io en mi volis reteni sian pravon, kaj mi tamen havistiun alian memon en mi, kiun mi povis kontra�batali; tiel kul-minigis mi min mem dum tiu �i ludo en preska� manian ek-sciti�on.Komence mi pensis ankora� trankvile kaj prudente,mi en�altis pa�zojn inter la partioj por gardi min tiel anta� latrostre�i�o; sed iom post iom miaj ekscititaj nervoj permesisal mi neniun atendadon plu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki