(1991) ZWAĹťAJCIE NA SIEBIE I NA CAĹÄ TRZODÄid 913

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.24:45).Ta klasa niewolnika nie tylko pomaga zrozumieć znacze- nie wersetów biblijnych, lecz także udziela nam cennych wskazówek, jak kierować się zasadami biblijnymi i jak po- stępować, żeby pozostać silnymi duchowo.Rady od wiernego niewolnika otrzymujemy w opartych na Biblii publikacjach Towarzystwa Strażnica oraz na ze- braniach zborowych.Udzielane są praktyczne wskazówki na temat właściwe- go nastawienia do służby polowej, postępów ducho- wych, studium osobistego, współpracy z braćmi oraz wielu innych aspektów naszej świętej służby.PRZYKŁADY: 1) Jesteśmy zachęcani, żeby przy- chodzić na pięć cotygodniowych zebrań.2) Syste- matycznie czyni się starania, żeby miejscowe grono starszych udzielało zborowi rad i wskazówek oraz zaspokajało jego potrzeby.3) Nasza Służba Kró- lestwa podsuwa różne sposoby przedstawiania lu- dziom dobrej nowiny.CZĘŚĆ 4 (b)83W razie potrzeby zamianowani starsi w zborze muszą być gotowi udzielać rad.Obowiązek ten spada na nich z chwilą zamianowania na starszych (Tyt.1:9).W rodzinach mężowie i ojcowie są odpowiedzialni za udzielanie rad żonom i dzieciom; matki mają udział w dawaniu rad dzieciom (Efez.5:22, 23; 6:1, 4).W naszym życiu codziennym niezbędna jest dyscyplina wewnętrzna.Rozważ zasady biblijne, które mogą ci pomóc trzymać siebie w ryzach w następujących dziedzinach:Nawyki w pracy teokratycznej i świeckiej (1 Kor.15:58; Kol.3:23).Sposób spędzania czasu (Prz.26:14; 1 Kor.7:29; Efez.5:16).Dotrzymywanie umów (Kazn.5:3-5; Mat.5:37).Odpoczynek i rozrywki (Kazn.3:1; 1 Kor.10:31, 32; 1 Tym.4:8).Traktowanie osób płci odmiennej (Mat.5:28; Rzym.1:26, 27; 1 Kor.6:9; 7:1, 2; 1 Tym.5:1, 2).Złe nawyki (1 Kor.13:5; 1 Tym.3:2; Tyt.2:2).Towarzystwo (1 Kor.5:11; 15:33, NW; 2 Kor.6:14- 18).Dobre maniery (3 Mojż.19:32; Mat.7:12; 1 Kor.10:31).Pragnienia materialistyczne (Prz.16:16; Sof.1:18; 1 Tym.6:10).Wygląd osobisty i ubiór (1 Tym.2:9; 1 Piotra 3:3, 4; 5:3).Mowa (Efez.4:29 do 5:5; Kol.4:6).Udzielanie trafnych i skutecznych radStarsi mają udzielać rad osobom, które o nie proszą, albo sami mogę się rozglądać za potrzebującymi wska- zówek.84CZĘŚĆ 4 (b)Skuteczność udzielonej rady można ocenić na podsta- wie rezultatów; nawet dobra i trafna rada na nic się nie zda, jeśli nie jest udzielona we właściwy sposób, i jeśli dana osoba nie przyjmie jej i nie usłucha (w78/19, ss.11-l6).Rada może przybrać formę pochwały.Jeżeli brat otrzyma pochwały za poprawne akcentowa- nie wersetów biblijnych w przemówieniu, prawdopo- dobnie dalej będzie zwracał na to szczególną uwagę, a może nawet dołoży starań, żeby w następnych prze- mówieniach jeszcze ulepszyć swój sposób czytania Bi- blii.Rada może pokazywać, nad czym powinno się pracować, może też zawierać jakieś sugestie bądź pomocne uwagi, jak wyeliminować popełniane błędy.Dobrze jest nie wdawać się w załatwianie spraw, jeśli według Biblii przysługuje to komu innemu.Poszczególne osoby mają same podejmować decyzje w sprawach osobistych, kierując się sumieniem szkolo- nym na Piśmie Świętym, mogą jednak poprosić starszych o wskazówki biblijne (Rzym.14:1-23; Filip.2:12; 1 Pio- tra 3:16).Pary małżeńskie powinny same usuwać swoje nie porozu- mienia, ale mogą też prosić starszych o radę.Rodzice mają ponosić odpowiedzialność za swoje nieletnie dzieci, ale mogą prosić o pomoc starszych.Bracia, którzy się poróżnili, mogą prosić starszych o po- moc w usunięciu nieporozumień.Starsi mogą najpierw zachęcić ich do postąpienia według Mateusza 5:23, 24 lub 18:15, 16.Powinni uważnie wysłuchać obie strony, a patem udzielić stosownych rad opartych na Biblii (Prz.18:13, 17).Poszczególni starsi nie powinni podejmować się załatwia- nia spraw, które podlegają rozpatrzeniu przez komitet sądowniczy lub w których ma powziąć decyzję grono star- szych.CZĘŚĆ 4 (b)85Sposób udzielania radNie można podać żadnych reguł ani ustalonych wzorców udzielania rad, ponieważ w każdej sprawie chodzi o inne okoliczności i osoby.Rady można udzielić bezpośrednio lub pośrednio, powin- na jednak być jasna i zrozumiała dla osoby lub osób, których dotyczy.Rada bezpośrednia jest wyraźna i nie pozostawia w umyśle danej osoby żadnych niedomówień co do rodzaju trudności, a zarazem wyjaśnia, czego się od niej oczekuje.Rada pośrednia odwołuje się w znacznej mierze do orientacji osoby, która ją otrzymuje.Fakty lub okolicz- ności mogą, ale nie muszą być ściśle określone.Rad pośrednich udziela się grupie ludzi, co pozwala każdemu zastosować je według własnych możliwoś- ci.Pytania mogą skutecznie pomóc poszczególnym osobom w przeanalizowaniu ich położenia bądź potrzeb.Przy udzielaniu rad zawsze miej na uwadze poniższe za- lecenia (w78/19, ss.12-15):Masz do czynienia z "owcą" Jehowy i powinieneś obcho- dzić się z nią troskliwie (Ps.100:3; w89 15.9, s.19).Jeżeli zgrzeszyła, staraj się doprowadzić ją do porządku, aby mogła dalej wzrastać duchowo (Gal.6:1).Szukaj w modlitwie kierownictwa Jehowy i udzielaj sto- sownych rad w serdeczny sposób.Dbaj o to, żeby twoja rada była mocno oparta na Słowie Bożym.Nie szczędź czasu i staraj się trafić swemu rozmówcy pro- sto do serca.W razie potrzeby poświęć trochę czasu na bliższe zba- danie sprawy, zanim udzielisz rady bądź odpowiesz na pytania.Jeżeli nie masz tyle czasu, byłoby lepiej, żeby tą sprawą zajął się inny starszy.86CZĘŚĆ 4 (b)Kiedy spotykasz się z potrzebującym rady, znajdź czas na wysłuchanie go.Upewnij się, czy znasz wszystkie fakty [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki