§ Rule Ann Serce pelne klamstw

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Prosiła o zredukowanie całegowyroku.Po raz kolejny opisała, jak zastrzeliła swego męża dlatego, że był sadystycznympotworem, który chciał zabić ją i jej dziecko.Zrobiła to, aby jej dzieci wreszcie mogły byćbezpieczne.Powtarzała ten zwrot już tyle razy, że prawdopodobnie sama w to uwierzyła.W odpowiedzi na pytanie z formularza dotyczące jej planów co do przyszłegozatrudnienia napisała: Zamierzam powrócić do fotografii i pisania oraz otworzyć CentrumRekonwalescencyjne dla rodzin, które ucierpiały z powodu przemocy w domu.Będzie tomiejsce, gdzie rodziny mogą leczyć emocjonalne i fizyczne rany, nauczyć się komunikacjibez agresji, zdobyć kwalifikacje, a także poddać się terapii z udziałem zwierząt i poprzezsztukę - miejsce, gdzie będzie można mieszkać przez co najmniej rok lub dwa, by wszystkoodbudować.Przerwie to krąg przemocy i dzieci, które padły ofiarą agresji w domu, nie będąpowtarzać takich schematów zachowań wobec swojego potomstwa.Pomoże to równieżzaoszczędzić podatnikom tysiące dolarów.Zamierzam poświęcić swoje życie na zapobieganieprzemocy domowej.Miałoby to być ranczo, którego zawsze pragnęła.Liysa nie straciła swojej zdolnościpisania listów.We wniosku o ułaskawienie opisywała poświęcenie i prawdziwe cierpienieofiary - czyli swoje.Po wypełnieniu gotowego formularza dodała kilka stron od siebie, bydokładnie przekazać swoje racje. Mąż groził, że jeśli mnie zabije, nie znajdą moich zwłok.Przyznaję, żefantazjowałam na temat jego śmierci, ale u ofiar przemocy jest to w stu procentach normalne.Chociaż miałam broń, nie użyłam jej przez ponad rok.Zrobiłam to dopiero, gdy mążpróbował mnie zabić.Liysa winiła swoich prawników, zle poprowadzoną rozprawę oraz stację Court TVza to, że trafiła do więzienia.Zakończyła swoją żarliwą prośbę następującymi słowami: Szczerze wierzę, że ułaskawi mnie Pan przed końcem swojej kadencji, gdyż jest towyjątkowa szansa.Błagam o okazanie litości i umożliwienie mi powrotu do dzieci.Nieodebrałam życia dla zabawy, z chciwości czy pożądania.Zrobiłam to, by uratować swoichsynów.Nie ma dnia, bym nie żałowała, że doszło do tego, iż musiałam wybierać międzykajdankami a nagrobkiem.Był to pierwszy raz, kiedy Liysa wspomniała o żalu, lecz czy to żal po Chrisie, czy żalnad samą sobą?Lista osób, które mogły za nią ręczyć, zaczynała się od Randalla Edwardsa, skarbnikawładz stanowych Oregonu.Zapewne sam zainteresowany o tym nie wiedział.Dodała równieżzastępcę szeryfa Dicka Bobbitta, swojego dawnego partnera od scenariuszy, Craiga Elliota, atakże Marni Clark, lecz większość z szesnastu wymienionych osób to ludzie, którzy znali jąod niedawna.Jej sztandarowi zwolennicy z dawnych czasów wycofali się, pozbawienizłudzeń lub pełni powątpiewania.Apel dotarł do biura Kitzhabera tak pózno, że personel przekazał pismo jego następcy,gubernatorowi Tedowi Kulongoskiemu.Wniosek o ułaskawienie zawierający te same stare kłamstwa to było już zbyt wiele dlaprokuratora okręgowego Dana Ousleya oraz Dicka i Jeanne Northonów.W liście dogubernatora Ousley wyjaśnił, co tak naprawdę zaszło, zaznaczając, że Liysa zatrudniładoświadczonych i szanowanych prawników, którzy nie zdecydowali się nawet napodniesienie kwestii syndromu kobiety maltretowanej.Dodał: Wszelkie twierdzenia orzekomej przemocy domowej zostały zweryfikowane i odrzucone przez obie strony procesu.Liysa przystała na ugodę i została skazana na jej podstawie, twierdził Ousley. Odczasu otrzymania wyroku za zabójstwo oskarżona zamieniła życie rodziny i przyjaciół ofiaryw piekło na ziemi.W sądzie rodzinnym, gdzie rozpatrywano sprawę władzy rodzicielskiejoraz opieki prawnej nad synem państwa Northonów, wielokrotnie rzucała fałszywe ibezpodstawne oskarżenia pod adresem rodziców zmarłego męża i jego przyjaciół, w tymoskarżenie o pedofilię, handel narkotykami oraz defraudacje finansowe.Wszystkie te zarzutysędzia oddalił.Dick Northon napisał do gubernatora list, w którym przeczył twierdzeniu Liysy, żezabójstwo męża nie było motywowane chciwością. Majątek Chrisa szacowany jest na miliondwieście tysięcy dolarów, a było to jej trzecie małżeństwo (jego pierwsze).Gdyby udało jejsię pozbawić go przytomności i utopić, odziedziczyłaby wszystko.We wniosku o uniewinnienie kobieta wspomniała, że pomaga w utrzymaniu swoichsynów, przeznaczając na to pieniądze z tantiem za jej książkę i fotografie.Dick skorygowałtakże i to. Bjorn Northon jest obecnie utrzymywany ze środków z ubezpieczenia Chrisa orazz majątku po ojcu, którym sam nie może jeszcze zarządzać.Nick i Lora Lee Mattsonowieotrzymali pełną władzę rodzicielską nad Bjornem, a nie jedynie kuratelę, co próbowałasugerować Liysa Northon.Istniały też inne przekonujące argumenty, aby zatrzymać skazaną w więzieniu,wszystkie będące częścią upublicznionych dokumentów sądowych bądz policyjnych.W maju2003 roku gubernator Kulongoski oddalił wniosek o ułaskawienie.Po pewnym czasie Liysa złożyła pozew cywilny przeciwko Dave owi i DebbieStorym, oskarżając ich o kradzież jej pamiętników i innych dokumentów.Pozew zostałodrzucony przez sąd.Tymczasem kobieta wzięła się za pisanie pozwu przeciwko swoimprawnikom, Patowi Birminghamowi i Wayne owi Mackesonowi, w którym sugeruje, że sąniekompetentni, a ona została zmuszona do pójścia na ugodę obrończą i przyznanie się donieumyślnego spowodowania śmierci, ponieważ jej obrońcy nieudolnie wykonywali swojąpracę.Gdyby doprowadziła do postępowania po wyroku i zdecydowano by o ponownymprocesie karnym w jej sprawie, podjęłaby ogromne ryzyko.Nie musiała obawiać się karyśmierci, lecz kolejny wyrok skazujący może nie przynieść relatywnie krótkiego okresu stupięćdziesięciu miesięcy, które Birmingham i Mackeson dla niej wynegocjowali.W razieprzegranej być może spędziłaby w więzieniu dwadzieścia pięć lat więcej, a nawet resztężycia.***Częściowo dzięki jej własnym opisom prawdziwego życia oraz świata fantazji nikt taknaprawdę nie wie, jak wyglądało dzieciństwo Liysy.Matka, która przemawiała w jej imieniupo zabójstwie Chrisa, jest tą samą matką, o której mówiła zło wcielone.Podczasprzeszukiwania kart medycznych we wszystkich szpitalach wszystkich miast, w którychmieszkali DeWittowie, nie natknęłam się na żadną wzmiankę na temat złamanej kości udziewczyny, nie mówiąc już o dwudziestu sześciu.Lata w szkole średniej przebiegły raczej normalnie i spokojnie, jak większościuczniów szkoły Wa-Hi, choć Liysa była bardziej popularna niż większość [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki