Dean Koontz Apokalipsa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Może szukał jakiejś niszy, by zaleć nadgwałtownie spływającą wodą i zaoferować swe ciało jako lęgowiskokolonii grzybów albo innej, jeszcze bardziej ponurej formie życia.Część piątaRodzimy się wraz z umarłymi:Wracają, popatrz, i wiodą nas z sobą!T.S.EliotLittle Gidding(przełożył Jerzy Niemojowski)33Całkowicie skoncentrowany na swoim zadaniu, poruszając siętak szybko, jak tylko pozwalała na to mgła, Virgil zaprowadził ichdo rezydencji przy La Cresta Avenue, ulicy, która ani nie była aleją,ani nie znajdowała się w pobliżu grani, ale w połowie terenu międzyjeziorem a linią grani.Dwupasmowa ulica nie różniąca się niczymszczególnym od innych ulic w mieście.Choć gwałtowna ulewa odarła wszystkie liście z pnących się pokratkach winorośli i zmiażdżyła rabaty cyklamenów, zamieniając jew pokryte czerwonymi i purpurowymi płatkami pobojowisko, parte-rowy bungalow wyglądał przytulnie i zapraszająco.Kiedy zbliżali się do werandy, Neil nagle zszedł ze ścieżki naprzesiąkniętą wodą trawę. Popatrz na to.Obiektem jego zainteresowania była limba, a właściwie to, coczepiało się jej spękanej kory.Mrużąc oczy, aby cokolwiek dojrzećw sinym świetle, Molly zobaczyła plamy czarniawych, nakrapianychzielenią, pierzastych jak paproć tworów, pokrywających pień ni-czym grube strupy.Widywała podobne porosty, choć żaden z nich nie miał takich jakten świecących elementów.Wszystkie szmaragdowozielone plamki205lekko promieniowały, a ich światełka pulsowały.Zdaniem Mollyrytm tego pulsowania mógł współgrać z długimi, powolnymi drga-niami silników, zasilających napowietrznego lewiatana, który takniedawno nad nimi przeleciał.Agresywny porost narastał wokół każdego pierzastego liścia zwidoczną dla ludzkiego oka prędkością i rozprzestrzeniał się wewszystkich kierunkach.Było to jak oglądanie filmu przyrodniczegow przyspieszonym tempie.W ciągu minuty, przez którą obserwowa-li pień, strup powiększył się mniej więcej o centymetr.Przy tej prędkości rozrostu pień i wszystkie gałęzie drzewa po-kryją się tym łuskowatym parchem w kilka godzin.Porosty są skomplikowanymi organizmami symbiotycznymi,składającymi się z grzybów i alg.Często żyją na drzewach, w naj-mniejszym stopniu im nie szkodząc.W tym przypadku Molly podejrzewała jednak, że limba nie prze-żyje obrośnięcia.Albo uschnie i przewróci się, wydrążona przez ga-tunek o tak samo nieznanym pochodzeniu jak kolonizujący jej koręorganizm, albo zostanie zmieniona w roślinę z obcej planety.Zwiecące szmaragdowe pulsowanie czarniawej paproci miałow sobie coś z blasku kamieni szlachetnych i drzewo wyglądało, jak-by było inkrustowane szmaragdami.Tej limby nie otaczała jednak aura bajkowego cudu.Wręcz od-wrotnie: mimo blasku drzewo sprawiało wrażenie zrakowaciałego,pokrytego guzami.Virgil nie podszedł do drzewa, zatrzymał się na ścieżce z kamien-nych płyt, spięty i czujny.Molly była nie mniej nieufna.Nie dotknęła limby z obawy, żeporost mógłby przenieść się na jej palce i okazać zdolny do skoloni-zowania ludzkiej skóry z taką samą łatwością, z jaką opanowywałkorę drzewa.Po drugiej stronie ścieżki stała druga limba i choć światło nieukazywało szczegółów, także na niej widać było świecące porosty.206Virgil ruszył w kierunku frontowych schodów.W środku nie paliły się świece, lampy naftowe ani światła awa-ryjne.Okna były ciemne, od czasu do czasu rozjaśniały je tylko re-fleksy purpurowego światła, przenikającego leniwie kłębiącą sięmgłę.Jeżeli wejdą bez pukania, mogą zostać ostrzelani.Gdyby jednak znajdujące się w środku dzieci były zagrożone ze strony Michaela Render� albo czegoś jeszcze bardziej okrutnego zapowiedzeniem swego przybycia Molly i Neil mogli zwiększyćryzyko.Dylemat ten po części sam się rozwiązał, kiedy zamek fronto-wych drzwi kliknął i otworzył się.Cofnęli się odruchowo i odsunęli na boki, aby przy ewentualnymataku ze środka nie stać na linii strzału [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki