Diana Palmer lubne marzenia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Jennie Winn, to jest Katriene James i jej przyjaciel przedstawił KatiEgan. Jack Asher uzupełniła Kati. Miło was poznać.A czym pan się zajmuje, panie Asher? zapytałaJennie, trzepocząc długimi rzęsami. Jestem dziennikarzem.Pracuję w Timesie". Doprawdy? Jennie była oczarowana. Uwielbiam inteligentnychmężczyzn.206RLTKati zasłoniła usta chusteczką, by ukryć chcichot.Ta blondynkazachowywała się niesamowicie.Czy ona spadła z Księżyca? Coś panią rozbawiło, panno James? zapytał Egan lodowatym tonem. Zakrztusiłam się, panie Winthrop. Czym? Powietrzem? Egan, kochanie odezwała się Jennie. Wykazuj.Pózniej pojedziemydo mnie i ja cię ukoję.Kati niemalże nie przegryzła wargi, by nie wybuchnąć śmiechem.Nawetnie ośmieliła się spojrzeć na Egana to byłby już totalny koniec. Jennie, wybierz coś z menu poprosił ją Egan. Jak sobie życzysz, cukiereczku. Ja wybieram wołowinę a'la Wellington, a ty, Kati? Czy podają tu gęś? zapytał Egan pod nosem. Jeśli podają odparła Kati z jadowitym uśmiechem to twojaprawdopodobnie już piecze się na grillu, cukiereczku. Kati, czy nie chciałaś spróbować kaczki w pomarańczach? wtrącił sięJack, czując nadciągającą burzę.Pojawił się kelner gotowy do przyjęcia zamówień. Ja chcę stek z rostbefu rzuciła Jennie nonszalancko. Krwisty,kochaniutki. To kobieta mego serca mruknął Egan. Poproszę to samo.Kati chciała powiedzieć coś o barbarzyństwie, ale udało się jej trzymaćbuzię na kłódkę.Gdy podano danie główne, była zbyt zajęta rozkoszowaniemsię smakiem swojej wykwintnej potrawy, by tracić czas na Egana Winthropa.W czasie deseru, gdy Kati kosztowała doskonały krem, Egan rozparł sięw krześle i skoncentrował wzrok na Jacku. Przeczytałem pana artykuł o skandalu w Waszyngtonie.207RLT Naprawdę? zapytał Jack z uprzejmym uśmiechem. Ten o deficycie budżetowym agencji ciągnął Egan. Najwyrazniejbohater komentarza księgował fundusze na papierze, a one nigdy nie trafiałydo odbiorców.Ciągle zadziwia mnie tupet polityków i apatia społeczeństwa. Faktycznie.Ja też nie potrafię zrozumieć, jak udaje im się uniknąćodpowiedzialności.Jack niemalże zapomniał o deserze, pogrążywszy się w rozmowie zEganem, którego znajomość tematu i elokwencja zadziwiły Kati. Jak na ranczera, to doskonale zna się pan na polityce, panie Winthrop stwierdził Jack. Skończyłem nauki polityczne na uniwersytecie.I to raczej hodowlabydła mnie wybrała, a nie odwrotnie.Gdy zmarł ojciec, musiałem przejąćopiekę nad Adą i matką, i oczywiście ranczem wyjaśnił Egan. Mnóstworoboty.I cały czas nowe wyzwania.A bydło jest zupełnie takie jak polityka,panie Asher, nieprzewidywalne, trudne do zarządzania i czasem po prostufrustrujące. Całkiem możliwe odparł Jack ze śmiechem. Czy możemy przestać rozmawiać o takich nudnych rzeczach? odezwała się Jennie tonem cierpiętnicy. Chcę iść do teatru.Mamy bilety naten topowy musical na Broadwayu.Jeśli będziecie tyle gadać, to spóznimy sięna przedstawienie.Egan spojrzał na nią wzrokiem, który potrafiłby zatrzymać ruch uliczny. Chciałam powiedzieć, że pójdziemy, jak będziesz gotowy, kochanie poprawiła się Jennie, czerwieniąc się ze wstydu.Na twarzy Kati odmalowała się lekka niechęć.Ona powiedziałaby mu,dokąd powinien iść, zamiast tak marudzić.Dostrzegł wojowniczy błysk w jejoczach.Spojrzał na nią tak, że zakręciło jej się w głowie.208RLTZaczęły jej drżeć usta, więc wzięła do ręki filiżankę z kawą, by zasłonićsię nią jak tarczą. Do zobaczenia! Egan pożegnał się, biorąc rachunek do ręki. Ja dziśstawiam.Dzięki za świetną dyskusję, Jack.Zanim wszyscy zdążyli mu podziękować, Egan i Jennie wyszli. A ja myślałem, że on mnie nienawidzi.Boże, co za umysł.On sięmarnuje na Zachodzie stwierdził Jack, kręcąc głową.Ada pojaśniała z dumy. Wiecie, że zaproponowano mu stanowisko ambasadora? On znawszystkich w Waszyngtonie, aż do samej góry.Ale odmówił ze względu namatkę i mnie.Od tego czasu wszystko poświęcił dla pracy na ranczu. Niezupełnie wszystko wtrącił się Marshal. Jego dziewczyna zwala znóg. Ja bym ją najchętniej sama zwaliła z nóg mruknęła Kati. Chybawykąpała się w perfumach.Ledwie mogłam oddychać.Gdy wrócili do mieszkania, Egana jeszcze tam nie było, a Kati mogła gosobie tylko wyobrazić w akcji z rozkoszną blondyną.Poczuła niemiły ucisk wokolicach serca.Czyżby objaw zazdrości? Więc była o niego zazdrosna?Wzięła prysznic, ale zamiast pójść spać, zaczęła chodzić nerwowo z kąta w kątpo swoim pokoju i rozmyślać. Masz jakieś zmartwienie? zapytała Ada, gdy wpadła do jej pokoju.Kati wzruszyła bezradnie ramionami. Coś mnie dręczy.Ada przyjrzała się przyjaciółce. On jest tylko mężczyzną. Kati spłoniła się aż do szyi. Przepraszam,nie powinnam tego mówić.Ale.ja widzę, jak na niego spoglądasz.I jak on naciebie patrzy.Zazwyczaj ludzie nie walczą ze sobą tak jak wy.Coś tak209RLTwybuchowego musi.to znaczy, musi być coś potężnego, co to wszystkopowoduje.Chyba to rozumiesz? Nienawidzę go stwierdziła Kati przez zęby. To potężne uczucie. Ale ty go pragniesz.Kati zamknęła oczy. Jutro jest Boże Narodzenie.Niedługo on pojedzie z powrotem doWyomingu, a ja wrócę do swoich żałosnych książek i obydwoje będziemy ztego zadowoleni.%7ładnej kobiety nie czeka przyszłość z twoim bratem, Ado, ity dobrze o tym wiesz.On nie jest typem, z którym można żyć szczęśliwie ażdo śmierci.Ada zrobiła zatroskaną minę. On też tak mówi, ale przecież każdy mężczyzna powtarza, że nie chcesię żenić, prawda? Po prostu musi spotkać odpowiednią kobietę.Kati roześmiała się. Taką jak Jennie.Doskonale do niego pasuje, nie sądzisz?Ada pokręciła głową. On po prostu próbuje zagłuszyć cierpienie.Nikogo do siebie niedopuszcza.Ja kompletnie nic nie wiem o jego prywatnym życiu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki