Jaroslaw Abramow Newerly Lwy STS u

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kontrastowali z nim mrukliwy Czeszko w swetrze i cichy Marian Brandys.Po pewnymczasie Brandys się rozkręcił i przejął pałeczkę od pani śuławskiej.Zaczął nas raczyćdykteryjkami, w których dorównywał ojcu.Mimo zwolnionego tempa mowy, z er" gorszymod mojego, przykuwał uwagę i wszyscy go słuchali.Było w tym coś z magii.Gdy patrzył namnie jasnym, prawym spojrzeniem spod zadziwiającej gęstej szczotki włosów na głowie,przypominał mi pana Janka Berlińskiego.Zdumiewał mnie historyczną erudycją.Byłem dumny, \e ojciec wykosił swych kolegów po piórze.Co prawda oprócz Tarnawszyscy byli młodsi od niego i mieli czas po tych stopniach się wspiąć.Tata te\ nie był stary,miał czterdzieści dziewięć lat i wszystko było przed nim.- Tylko ja biedny palant.Nie wiemnawet, po jakich schodkach iść.Najpewniej Maj akowskiego - samobiczowałem się.MarianBrandys mnie ciut pocieszył.Miał sławniejszego brata, a mimo to wyskoczył.Zawszesłyszałem o Kazimierzu Brandysie, i nagle okazało się, \e Marian te\ pisarz.Co prawdareporter, ale zawsze.Ten jego Początek opowieści opisywał historię powstania Nowej Huty.Brandys podarował ojcu tę ksią\kę, wydaną w Państwowym Instytucie Wydawniczym wszarej okładce z rysunkami nowych domów i dzwigów, z pięknądedykacj ą: IgorowiNewerly, autorowi pięknych prawdziwych ksią\ek - z przyjaznią i szacunkiem - MarianBrandys.Warszawa, 31 X 1951".Zaraz ją przeczytałem i pomyślałem sobie, \e Marianowi nie było miło, \e młodszy bratKazio tak go zdystansował, i teraz tąpaństwowąnagrodąnadrobił straty.Podobnie Mirosławśuławski pokazał, \e niejeden stryj Jerzy śuławski od Na srebrnym globie czyjego synJuliusz śuławski znany mi z prasy i z głośnej powieści Wyprawa o zmierzchu piszą wrodzinie, ale on te\.Szansę więc miałem.Sęk w tym, \e nie wiedziałem gdzie i z czymwyskoczyć.To, \e ojciec zagiął Putramenta, wielkiego dygnitarza w ZLP i w partii, było wielkimsukcesem.Widziałem, \e bardzo się on z ojcem liczy.Wcią\ powtarzał z wileńskimakcentem:- Wy, towarzyszu Newerly, zrobiliscje dla nas swym Szczęsnym Bidą w Celulozje wielkąrobotę.Nawet nie wiecje jaką, rozumiecje.Pokazaliście42mianowicje, \e pozytywny bohater z krwi i kosci, robocjarz i chłop, jest mo\liwy.To du\arzecz.Mnie sje to wcją\ nie udało, choliera - przyznawał samokrytycznie.Swobodny i prosty, nigdy bym się nie domyślił, \e jest taką szychą.Po deserze usiadł naparapecie i, machając nogami nad kaloryferem, dyskutował z Tarnem i Brandysem.Aatwo sięzaperzał.Tata kpił, \e Putrament powinien nazywać się Temperament, tak go wigor rozsadza. A Marian Brandys siedział spokojnie i z nim gwarzył.Myślałem, \e będzie opowiadał oNowej Hucie i wyjazdach w teren, tymczasem on mówił o historii.Dawnej, o której wiedziałmnóstwo, bo grzebał w archiwach, i tej najnowszej.Mówił o wojnie 1939 roku, w której biłsię jako oficer rezerwy i walczył w Zgrupowaniu Polesie".- W zasadzie tę bitwę z Niemcami wygraliśmy, ale z drugiej strony uderzylina nas Sowieci i w tej beznadziejnej sytuacji generał Kleeberg zdecydował0 honorowej kapitulacji przed Niemcami.Z dwojga złego dobrze zrobił, jak dziśmyślę.- Dlaczego? - spytał Putrament i zeskoczył z okna.- No, bo to mnie uratowało.Trafiłem do oflagu, gdzie w sumie spokojnieprze\yłem.- No, tak.W tym sensje macje rację - zgodził się Putrament i wskoczył znówna parapet.- Generał Kleeberg bardzo sprawnie nami dowodził.Mimo przewagiNiemców w broni pancernej i artylerii wygrał tę bitwę pod Kockiem.I byłto paradoks, bo składaliśmy broń jako zwycięzcy i ostatni polscy \ołnierzew pazdzierniku 1939 roku, z czego jestem dumny - dokończył.Putrament tym razem nie przerwał, choć z jego Września wynikało, \e generałowie i wy\sioficerowie zwiali w podskokach do Rumunii, a w polu zostali zdradzeni podporucznicyrezerwy i podchorą\owie.Oczywiście bili się z Niemcami, nie z Ruskimi.Ruscy naswyzwolili.Zwłaszcza opowieści Brandysa z oflagu były ciekawe [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki