[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Równolegle jednak trwała jeszcze starsza tradycja władców  kapłanów zMezopotamii i królów  bogów z Egiptu.Znacznie pózniejsi tybetańscy lamowie, jakowcielenie Buddy, i hinduistyczne linie boskich nauczycieli, strażników świętej wiedzyduchowej przekazywanej zawsze najlepszym z najlepszych  to ciągle ten sam sposóbmyślenia o władzy jako danej od niebios.Dotyczy to również przełożonych poszczególnychgmin chrześcijańskich, czyli biskupów lub ogólniej kapłanów, którzy na przełomie II i IIIwieku ustalają, że przechowują niezmienny depozyt wiary i przekazują go w nieustającejsukcesji, poczynając od Jezusa i apostołów, następnym pokoleniom.Aleksander chcąc zjednoczyć Wschód z Zachodem wpisuje się, więc w gotowy modelwładzy pochodzącej od bóstwa.Co prawda umarł przedwcześnie, zanim zdołał w pełniskonsolidować młode państwo, ale jego następcy kontynuują te tradycje.Seleucydzi wzachodniej Azji, Ptolemeusze w Egipcie, władcy Baktrii na Wschodzie i pomniejsi królowiew Azji Mniejszej  wszyscy uznają się przynajmniej za bożych pomazańców, jeśli nie samychbogów.Wkrótce również cesarze rzymscy pod wpływem hellenizmu zaakceptowali ideę boskiegopochodzenia swojej władzy przypisując zarazem sobie cechy bogów.Jeżeli takzorganizowane państwo oficjalnie przyjmuje jakąkolwiek religię, to religia ta musi coś zrobićz boskimi cesarzami, nie może ich tak po prostu pominąć.Dotyczy to także chrześcijaństwa.Dlatego mesjasz Jezus stopniowo staje się bóstwem na wzór hellenistycznych władców bogów.Nie jest trudno wyobrazić sobie sposób rozumowania chrześcijan w tej epoce.Pozburzeniu Jerozolimy i rozproszeniu żydów wspólnoty chrześcijańskie składają się przedewszystkim z nie  żydów.Dla nich jest oczywiste, ze władca ma cechy boskości, a skoropaństwowa religią staje się chrześcijaństwo, chrześcijański mesjasz nie może być już tylkoczłowiekiem.Powinien dorównać królom zostając duchowym władcą państwa i zarazembóstwem.Nie trzeba chyba tłumaczyć, iż dla tradycyjnie monoteistycznych żydów jest tobluznierstwo tak straszne, że prawie z niczym nie da się go porównać.Ubóstwienie JezusaChrystusa ostatecznie utrwala więc  i tak już coraz głębszy  rozłam pomiędzychrześcijanami i ortodoksyjnym judaizmem.Jezus  synkretyczne bóstwo światłości 36Po IV wieku chrześcijaństwo jako religia państwowa, mająca jednoczyć wielowyznaniowe i wielonarodowe Cesarstwo Rzymskie, siłą rzeczy wchłania liczne elementyzapożyczone z innych wyznań.Chrystus, jako hellenistyczne bóstwo, nabiera coraz więcejcech rozmaitych bogów, co sprzyja upowszechnieniu jego kultu, ale oczywiście, ostateczniezamazuje wizerunek tego prawdziwego Jezusa, proroka z Galilei.Jezus Chrystus w ujęciu chrześcijańskim staje się jeszcze jednym ludowym herosem inauczycielem ludzi porównywalnym z takimi postaciami, jak chiński cesarz Huang-ti,Mojżesz w Izraelu, Kukulcan u Majów& Praktycznie każda kultura ma swego legendarnegonauczyciela, za którym często kryje się jakiś prawdziwy geniusz z przeszłości.Nauczycieltaki dokonał podstawowych, kluczowych w danym rejonie świata wynalazków, ustanowiłzasady etyczne, wprowadził prawo i założył panującą religię, a w wielu wypadkachzapoczątkował też organizację społeczną albo założył państwo.Narodzinom Jezusa miały towarzyszyć szczególne okoliczności.Gwiazda wskazujemędrcom (magom) miejsce, gdzie przyszedł na świat jego zbawiciel.Trzej mędrcy(mitraistyczni magowie?) udają się, więc do Galilei, aby złożyć dziecku symboliczne dary:mirrę, złoto i kadzidło.Mirra oznacza cierpienie i śmierć, bowiem używano jej dobalsamowania zwłok.Złoto to symbol słońca, władzy i bogactwa, a kadzidło  oczyszczenia iuzdrowienia.Rozmaite niezwykłe wydarzenia powtarzają się w legendach o wszystkichludowych herosach i nauczycielach ludzkości, ponieważ służą przekazaniu ich specjalnej roli,posłannictwa i opieki niebios.%7łydowski Mojżesz, cudem zostaje uratowany od śmierci, apotem wychowuje się na dworze u faraona; zuluski Czaka od dzieciństwa walczy zprzeciwnikami politycznymi; towarzyszą szczególne znaki narodzinom indyjskich Dżiny iBuddy, arabskiego Mahometa czy Sundżaty z Mali.Przykłady można mnożyć.Większość ludowych bohaterów zaczyna swoją karierę od jakiegoś zagrożenia,nieszczęścia lub kalectwa, co wskazuje na spisek sił zła, które jednak, w ostatecznymrozrachunku, muszą przegrać.Sundżata z Mali urodził się kaleką, a jego rodzinęwymordowano.Czyngis Chan stracił wszystko i nastawano na jego życie.Mojżeszauratowano od śmierci puszczając noworodka na Nil w uszczelnionym koszyku.Remusa iRomulusa, założycieli Rzymu, od śmierci uratowała wilczyca.Jezusa chciał zabić Herod idlatego rozkazał wymordować wszystkich niedawno urodzonych chłopców.Ostrzeżony przezanioła Jezus z rodzina ucieka wtedy do Egiptu.Chrystus jest elementem dualistycznego systemu zapożyczonego z Iranu.Zwiatło, słońce idobro, reprezentowane przez Chrystusa, walczą z mrokiem, nocą i złem, uosabianym przezSzatana.W Iranie jest to walka Ahura Mazdy przeciw Arymanowi albo świetlistego Mitryprzeciw wielkiemu bykowi oznaczającemu zmrok.W Rzymie podobne cechy ma kultZwycięskiego Słońca.Chrystus jest też kolejnym bóstwem, które co roku umiera przed zimą izmartwychwstaje na wiosnę, symbolizując w ten sposób roczny cykl pór roku, podobnie jakgrecka Persefona, syryjski Tammuz albo egipski Ozyrys.Persefona została niegdyś porwanaprzez boga piekieł, ale co roku powraca wiosną przynosząc nowe życie, zimę natomiastspędza w mrocznym królestwie podziemi.Wtedy panuje śmierć i smutek.Ozyryszamordowany przez swego brata Seta, każdego roku zmartwychwstaje wiosną dostarczającświatu energii do życia.Innana, sumeryjska bogini miłości i płodności, zstępuje dopodziemnego świata umarłych, aby ich wskrzesić (czy nie podobnie myślą chrześcijanie ośmierci Jezusa?) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • drakonia.opx.pl
  • Linki