[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tojeszcze bardziej rozzłościło jego żonę.Nie obchodził jej stan domu, ale nie życzyła sobie,żeby jego rodzina wtykała nos w nie swoje sprawy.Znajdowały się tam jej rzeczy i irytowałają myśl, że ktoś może naruszyć jej prywatność. Cały czas spędzała na pisaniu.Zamknęła się przed światem, nie licząc synów, isiedziała w ostatnim pokoju w domu w Bend, uderzając nieustannie w klawiaturę komputera.A potem ziścił się najgorszy koszmar każdego pisarza.John Gill odwiedził Chrisa w niedzielę4 czerwca 2000 roku, gdy Liysa wybiegła z pokoju z płaczem. Ktoś ukradł moje komputery- łkała. Cała moja praca z zeszłego roku przepadła.Powiedziała, że nie robiła zapasowych kopii ani nie drukowała niczego, co jest wręcznie do pomyślenia dla zawodowego pisarza.Sądziła, że jej teksty są bezpieczne w pamięcikomputera, a teraz zaginęły, każda strona, każde zdanie.Była zdruzgotana.Chris zadzwonił na policję w Bend i zgłosił włamanie oraz kradzież.Funkcjonariuszeodnotowali zaginięcie dwóch komputerów, aparatu 35 mm oraz zegarka.Zapisali to jakocztery tysiące sto siedemdziesiąte dziewiąte przestępstwo w aktach policyjnych w Bend wtym roku. Nie było nas przez większość weekendu - wyjaśniał Northon. Ktoś musiał sięwłamać pod naszą nieobecność.Podczas gdy Liysa siedziała blada w salonie, policjanci rozglądali się po domu.Odkryli niewielkie ślady na zewnętrznych drzwiach do garażu i ustalili, że tą drogąwłamywacz musiał się dostać do środka.Liysa nie znała numerów seryjnych skradzionych komputerów, Chris zadzwoniłjednak na infolinię firmy Gateway i zdobył je.Komputer stacjonarny, model Gateway Solo2000, miał numer 0004155980, a laptop, model Gateway Solo 2000 - 00l5336775.Powpisaniu ich do systemu policyjnego można było zidentyfikować je, gdyby pojawiły się wsprzedaży.Mimo to szansa na odzyskanie utraconych tekstów była niewielka.Niemal każdypisarz utrwala efekty dziennej pracy na zapasowym dysku, aby uniknąć takiej właśniekatastrofy.Ponieważ jednak Liysa tego nie zrobiła, tylko ona miała świadomość, ile straciła.Wcześniej miewała już podobnego pecha.Raz zgłosiła, że skradziono jej torbę zbardzo drogim sprzętem fotograficznym na lotnisku w Honolulu, a potem doszło do włamańdo samochodu w Kailua.Ich dom był ubezpieczony od włamania, więc towarzystwo ubezpieczeniowewypłaciło odszkodowanie, za które Liysa kupiła kolejnego laptopa, aby kontynuować swojąpracę oraz korespondencję, ale Chris współczuł jej, ponieważ straciła swoje scenariusze ipamiętniki.Nie miał pojęcia, ile jej tekstów znajdowało się na skradzionych komputerach.Liysa nie mogła pogodzić się ze stratą i zarzucała mężowi, że nie okazuje jejzrozumienia.Pózniej napisała do znajomego, prosząc, by zapamiętał incydent z kradzieżąkomputerów dokładnie tak, jak mu go opisała.Dodała również - co nie miało żadnego logicznego związku z tym, co pisała wcześniej - że przyłapała Chrisa na przeglądaniu zdjęćpornograficznych na jej komputerze.Gdy go o to spytała, wybuchł gniewem i kopnął ją wbrzuch.Sharon Leighty, dawna dziewczyna Northona z połowy lat osiemdziesiątych,przeprowadziła się znów do Bend w grudniu 1999 roku.Zadzwoniła do jego domudwukrotnie, by dowiedzieć się, co u niego słychać.Wiedziała, że się ożenił, i jej telefon byłjedynie przejawem sympatii.Liysa rzuciła jednak słuchawką, gdy rozmawiała z Sharon po razpierwszy, a za drugim razem odmówiła poproszenia męża do telefonu.Sharon wyczuła, żekobieta jest zazdrosna o jej związek z Chrisem sprzed piętnastu lat, co uważała zaniedorzeczne.To należało już do przeszłości.Za trzecim razem telefon odebrał sam Chris ipowiedział, że nie miał pojęcia, iż do niego dzwoniła. Co u ciebie? - spytała go Sharon.Onmilczał przez moment, po czym odrzekł:  Jakoś sobie z tym radzę.Brzmiał zupełnie inaczej niż kiedyś, jego głos był pozbawiony wyrazu.Nie wyjaśniłteż, z czym sobie radzi.***Dla Liysy i Chrisa lato 2000 roku było długie i niespokojne, podobnie jak dla ichrodzin i znajomych.Mężczyzna nie rozmawiał więcej ze swoim ojcem o tym, jaknieszczęśliwy jest w małżeństwie.Z nikim nie poruszał tego tematu.Za to jego żona wciąż opowiadała wielu osobom o swoim rozczarowaniu.Co gorsza,każdemu, kto chciał słuchać, nieustannie skarżyła się na brutalność męża, którego straszniesię boi.Znajomi Chrisa mieli już tego dość.%7ładen z sąsiadów w Bend nie słyszał odgłosów kłótni dobiegających z ich domu, alenie dowodziło to oczywiście, że za zamkniętymi drzwiami nic się nie działo.Może nie kłócilisię, ponieważ rzadko przebywali tam w tym samym czasie.Wiosną 2000 roku Liysa przygarnęła szczeniaka, pirenejskiego psa górskiego, po tym,jak wyczytała, że jest to  pies jednej osoby.Chris kochał zwierzęta i polubił szczeniaka, alebył zły, kiedy KoKo pogryzł jeden z pary jego najlepszych butów do pracy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • drakonia.opx.pl
  • Linki