Lovesey Peter 4.Detektyw Diamond i zagadka zamknietego pokoju

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Milady nie będzie się kulić w byle zaułku, pomyślał rozbawiony Diamond, kiedy jadąc poterenach hotelowych, musiał dodać kilometr do sześciu, które już zrobił.Po przyjezdzie powitano go, jakby płacił za pobyt, i przekazano mu informację nagraną na pocztęgłosową.Od Julie.Czy mógłby pil�nie do niej oddzwonić? Nie rozpoznał numeru.Okazało się, że rozmawia z telefonistką w ośrodku sportu i rekrea�cji.Powiedziała, że inspektorHargreaves czeka na jego telefon.-Pan Diamond? - Nuta ulgi w głosie Julie sprawiła mu satysfak�cję, ale zarazem zaniepokoiła.- Jaksię cieszę, że cię złapałam.-Kłopoty?-Chodzi o Marlowe'a.-O kogo?-O Marlowe'a.Psa Ruperta Darby'ego.Wzięłam go do siebie.Pamiętasz?-Dzwoniłaś, żeby pogadać o psie? - zapytał zdumiony.-Co on zmalował?-Nic.Nie zrobił nic złego.-No to co?-Jestem w ośrodku sportowym, chcę przesłuchać Berta Jonesa, partnera Shirley-Ann Miller.-Wiem, Julie.-Tak, ale zanim przyszłam, pomyślałam, że zabiorę psa na spa�cer, rozumiesz? Pochodziłam z nimwokół parkingu przy Manvers Street, ale zdaje się nie zrozumiał, o co chodzi, więc dałam mu drugąszansę.-%7łeby podniósł nogę, tak? Julie, czy musimy się teraz tym zaj�mować?-Owszem, panie Diamond - odparła poważnym tonem.- Bo kiedy sobie spacerowaliśmy, przyjrzałamsię jego sierści.Jak wiesz, Marlowe ma ciemnobrązowe włosy, ale zauważyłam, że w jednym miejscu są białawe.-Czyli co? To stary pies i wolałabyś go nie zabierać do siebie?-Posłuchaj, panie Diamond.Tę białą plamę ma tylko na lewym boku.Nie jest naturalna.Kiedy siędobrze przypatrzyłam, okazało się, że to mnóstwo białych punkcików.Farba z puszki z aerozolem.Zdumiony milczał przez chwilę.Było mu głupio, że niechętnie słuchał wywodów Julie o psie.-Jesteś pewna?-Oczywiście.Zdrapałam parę plamek paznokciem.-Julie, Rupert nie przyszedł z psem na przyjęcie w galerii.-Właśnie.Rozumiesz, co to znaczy? Pies musiał kiedy indziej zo�stać zabrudzony sprejem.Teraz wyprzedzał jej myśli.-Zgadza się.Więc nie mamy pewności, kiedy farba poplamiła beret.-Otóż to.Zakładaliśmy, że Rupert ubrudził się, malując napis na witrynie.Ale się myliliśmy.Milczał przez chwilę, rozważał nowe informacje.Beret, dowód łączący Ruperta z graffiti, straciłznaczenie.Spreju użyto gdzie indziej i pies Ruperta miał plamę po farbie.Rupert mógł wypróbowywać aerozol,wprawiać się.-Julie, miałaś czas, żeby przemyśleć sprawę.Jak to widzisz? -Diamondowi starczyło pokory, żeby topowiedzieć.-Jestem taka skołowana, że.- Przerwała w połowie zdania i znów zaczęła.- Może jest sposób, żebysię dowiedzieć, czy na berecie był sprej, zanim Rupert pojawił się w galerii tamtego wieczoru.O ilepamiętasz, powiedziano nam, że przyszedł z jakimiś ludzmi, których spotkał w Saracen's Head.-Zgadza się i jeśli przypadkiem zauważyli.Jak, do diabła, się na�zywali? Shirley-Ann nam mówiła.-Volk.Są z Bradford on Avon.-Poślę do nich kogoś.Skończyłaś już z Bertem Jonesem?-Nawet nie zaczęłam.Najpierw chciałam złapać ciebie.-Dobrze zrobiłaś, Julie.- Zanim odłożył słuchawkę, dodał: -Przepraszam, że na początku byłemniemiły.Myślałem, że chcesz się poradzić co do tego cholernego psa.A przy okazji, jak się miewaMar�lowe?-To nie jest cholerny pies, panie Diamond.To wspaniały pies.Trzymam kciuki, żeby Roger gozaakceptował.-Twój mąż?-Nie, jeden z moich psów.Zachowuje się trochę nieprzewidy�walnie.-Marlowe też, z tego co wiemy.Zadzwonił na Manvers Street i wysłał wóz do Bradford on Avon.Rozejrzał się pustym wzrokiem poeleganckim holu z ogromnym ko�minkiem i portretami.Po burzy mózgów w kwestii spreju musiałwy�silić się, żeby sobie przypomnieć, po co tu przyjechał.Keith Halliwell siedział z panną Chilmark w wielkim pokoju goś�cinnym wychodzącym na pola dokrykieta.Lady, najwyrazniej lek�ko zakłopotana, siedziała na obitym perkalem fotelu.Nie podniosławzroku, wyglądała jakoś inaczej, ale Diamond nie potrafił od razu określić dlaczego, wreszciezrozumiał, że tym razem panna Chilmark jest bez makijażu.Zielone cienie na powieki, pomarańczowaszminka i podkład kreowały inną kobietę niż ta, którą właśnie widział.Z tych dwóch obrazów wolałten bledszy, bardziej ludzki.Na dostawianym stoliku przed nią zauważył talerz z kanapkami i do połowy pustą szklankę.Chyba zwhisky [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki