Pan Samochodzik i Nieuchwytny Kolekcjoner

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I gdycena za pokój z trzema łó\kami, telefonem i łazienką okazała się niewygórowana,wynająłem go i odstawiłem wehikuł na hotelowy ku miłemu zdumieniu strze\ony parking.Przegryzliśmy na sucho po bułce z kiełbasą, przygotowanej przez Zosię,wykąpaliśmy się i walnęliśmy się w pościel!ROZDZIAA CZWARTYPODEJRZANY ANTYKWARIAT " KR�TKI WYKAAD O HISTORII MEBLI "ZDEMASKOWANO MNIE! " SPOTKANIE Z PIKN BLONDYN "UWAGA, PSEUDONIM KOLEKCJONER!Wstaliśmy wcześnie, bo mimo \e okno naszego pokoju nie wychodziło na morze,zbudził nas łoskot fal, bijących o pobliską pla\ę.W pokoju czuło się te\ zapach morza słonawy, trochę gorzki, z odrobiną woni gnijących wodorostów.Przez szyby świeciłoostro lipcowe słońce.Donośny szum fal zapowiadał silny wiatr.Cała nasza trójkapragnęła jak najszybciej znalezć się na piaszczystej pla\y, wpatrzeć się w zielonkawą,zdobną pianą wodę rozlaną a\ po horyzont.Szybko umyłem się, ogoliłem i przebrałem w białe płócienne spodnie, \ółtawąkoszulkę z maltańskim krzy\em na kieszonce i płócienne pantofle na grubej podeszwie.Zaraz te\ umyli się Zosia i Jacek.Dziewczyna chciała od razu przebierać się w kostiumkąpielowy i biec na pla\ę, jednak jej brat był nieubłagany: Coś mi się zdaje, \e zapomniałaś o tajemniczej damie, czekającej na nas weWrzeszczu. Tak poparłem chłopaka najpierw winniśmy wizytę antykwariatowi i jego pani.Przypomnienie tajemnicy o\ywiło Zosię.Szybko przebrała się w powiewną,ciemnoczerwoną sukienkę i rozpuściła włosy, które pięknie kontrastowały z pąsemmateriału.Jacek wcisnął się w mocno sprane d\insy i marynarski podkoszulek.Jeszcze przez pewien czas rozwa\aliśmy, czy nie poszukać tańszego lokum ni\ naszhotelik, jednak po sprawdzeniu stanu ksią\eczki oszczędnościowej doszedłem downiosku, \e na tydzień takiego szaleństwa mo\emy sobie pozwolić. Poza tym pole namiotowe odpada, poniewa\ przez cały czas któreś z nasmusiałoby pilnować jak nie namiotu, to samochodu zamknąłem dyskusję ku ogólnejradości.Jako \e postanowiliśmy \yć oszczędnie, nie zeszliśmy na śniadanie do hotelowejrestauracji, tylko wyruszyliśmy w poszukiwaniu najbli\szej budki z zapiekankami.Popijając kęs zapiekanki lemoniadą Zosia powiedziała: A tak w ogóle, to niech wujek szuka sobie tego głównego złodzieja czy raczejzłodziejki do woli.My w tym czasie będziemy grzecznie opalać się na pla\y.Owszem,zgadzam się dziś odwiedzić tajemniczą antykwariuszkę, ale to chyba ju\ wszystko, comogę zrobić dla sprawy.Ja te\ bardzo chętnie poleniwiłbym się na morskim brzegu i pokołysał beztrosko nafalach, ale to Jacek skwitował wypowiedz siostry jednym słowem: Głupiaś!Nie chciałbym obra\ać mojej siostrzenicy, ale trochę dziwne u niej te przeskoki oddorosłości do dziecinady!Dogryzając zapiekanki poszliśmy ku centrum Sopotu.Pomimo dość wczesnej porydeptak Bohaterów Monte Cassino pełen był ludzi, a przed Grand Hotel zaje\d\ałyeleganckie limuzyny. Mam nadzieję, \e wujek nie będzie tu afiszował się ze swoim wehikułem? zauwa\yła Zosia wpatrzona w połyskliwe, opływowe karoserie. Ona myśli, \e jeśli ktoś ją zobaczy wysiadającą lub wsiadającą do wuja wehikułu, toju\ całe Trójmiasto będzie się z niej nabijało, no i oczywiście prysną marzenia o osobistym narzeczonym złośliwie zaśmiał się Jacek.Zośka pogardliwie wzruszyła ramionami, ja zaś zauwa\yłem: Sądzę, \e właśnie osoba wysiadająca z mego wehikułu mo\e zwrócić powszechnąuwagę.Aadnych dziewczyn jest tutaj na pęczki, a mój samochód jeden! Nie myśl te\,drogie dziecko (specjalnie u\yłem słowa dziecko ), \e ci tu pozwolę na łatweznajomości.Odpowiedziało mi parsknięcie, a po chwili padło: Wujek mówi jak rodzice! Myślałam, \e wujek będzie bardziej nowoczesny! Tak? udałem zdziwienie. Przecie\ sama mówiłaś o mnie jako o antyku.Zosia milczała zajęta niby poprawianiem włosów, tak by najpiękniej otaczały jejramiona i spod oka zerkała, czy widzą to przechodzący obok mę\czyzni.Uśmiechnąłemsię, ale \al mi się zrobiło dziewczyny, bo czekało ją trudne zadanie, jeśli chciałazaimponować tutaj swoją urodą.Tak samo myślał i Jacek, bo po chwili szepnął: Patrz, Zocha, jakie laski!Na deptaku a\ roiło się od modnie ubranych i pięknie opalonych urodziwychdziewczyn i kobiet.Zosia udawała, \e tego nie dostrzega.Ale równie\ przystojni ieleganccy mę\czyzni jakoś nie dostrzegali mojej siostrzenicy.Postanowiłem więcoderwać ją od smutnych myśli i wyciągnąłem z portfela wizytówkę tajemniczejblondynki. Hanna Mroczkowska i Joanna Złotnicka przeczytałem. Ciekawe, która z nichbyła w Janisławicach? O ile ten antykwariat w ogóle istnieje wtrącił Jacek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki