Stine Harry G.

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Campbell interesował się wszystkimi zjawiskamiwszechświata, łącznie z tymi, których nauka nie potrafiła wyjaśnić, m.in.urządzeniami opisanymi w tejksiążce.W skonstruowanej przez siebie wersji koła energetycznego użył wiatraczka z odpowiedniozłożonego papieru, podobnego do tego, jaki dokładnie opisujemy dalej w tym rozdziale.Rys.4 2. Psychotroniczny generator piramidowy Flanagana, wersja kołu energetycznego.Wzależności od sposobu złożenia szablonu generator może być prawo lub lewoskrętny.Doświadczenia autora z kołem energetycznym Campbella w latach 1955 1956 były różne.Czasami udawało mi się je uruchomić, czasami nie.Reakcje moich przyjaciół i kolegów, pracującychze mną w ośrodku rakietowym w White Sands i prowadzących testy z pociskami, również nie byłyjednakowe.Dlatego też nie przywiązywałem większej wagi do tego urządzenia, dopóki w 1980 rokunie dostałem jego nowej wersji skonstruowanej przez Taga Powella (rys.4 3.).Okazało się, że kiedyotoczę dłońmi urządzenie, mogę bez przeszkód sprawić, by wiatraczek poruszał się w dowolnąstronę, zatrzymywał się oraz zmieniał kierunek obrotu.Rys.4 2 a.Szablon z podanymi wymiarami, za którego pomocą można wyciąć z papieru i złożyć psychotroniczny generator piramidowy Flanagana.Podczas wizyty, którą Powell złożył w moim domu w 1983 roku, spędziliśmy większość czasu narozmaitych eksperymentach z kołem energetycznym.Używaliśmy przyrządu pokazanego na rys.4 3.Jeśli nie chcesz sam budować takiego urządzenia, możesz je kupić, składając zamówienie podadresem: Powell Productions, P.O.Box 2244, Pinellas Park, Florida 34665 2244 USA.Stwierdziliśmy, że obaj równie dobrze możemy wprawić wiatraczek w ruch, jeśli umieścimy go podszklanką odwróconą dnem do góry, a tym samym uchronimy przed różnego rodzaju drganiamipowietrza także przed naszym oddechem które mogłyby wywołać zmianę w jego ruchu.Jednak gdypostawiliśmy urządzenie pod pojemnikiem na wodę wykonanym z przezroczystego polistyrenu, niedziałało już tak dobrze.Zarówno Powell, jak i ja poprawiliśmy działanie koła energetycznego, kiedyposmarowaliśmy ręce oliwką dla niemowląt Johnson's Baby Oil.Okazuje się zatem, że istnieje jakiś czynnik wprawiający urządzenie w ruch, autor jednak nieprzeprowadził dalszych testów.Wykonano ich jednakże wystarczająco dużo, by można było uczynićów przyrząd tematem rozważań w niniejszej książce.Sposób wykonaniaWykonanie koła energetycznego jest wyjątkowo łatwe, potrzebna jest jednak do tego bardzo ostraigła ustawiona pionowo czubkiem do góry.Trzeba uważać przy tym, by nie skaleczyć się o nią! Nienależy zostawiać przyrządu z pionowo ustawioną igłą, gdy usunie się z niej wiatraczek.Najlepiej, jeślipo zakończeniu eksperymentów rozłoży się całe urządzenie na części i schowa igłę w bezpiecznymmiejscu.Można również ubezpieczyć jej czubek kawałkiem gumy, korkiem lub plasteliną.Oczywiście nie wolno zostawiać złożonego przyrządu w miejscu dostępnym dla małych dzieci,które mogłyby się nim bawić i zrobić sobie krzywdę.Rys.4 3.Powszechnie dostępna wersja kola energetycznego.Do wykonania koła energetycznego potrzebne są następujące materiały:1.Kartka papieru maszynowego; powinien być jak najcieńszy i najlżejszy.Zwykły papiermaszynowy całkowicie spełnia te wymgania.Nie polecamy bibułki,gdyż trudno byłoby ją złożyć, a po złożeniu nie zachowywałaby kształtu.2.Igła do szycia o długości 5 cm.Igły używamy dlatego, że ma ona ostry, nie powodujący tarciaczubek, na którym wiatraczek będzie mógł się swobodnie obracać.3.Podstawa, na której można utrzymać igłę w pozycji pionowej.Można w tym celu użyć gumkikreślarskiej, kawałka modeliny lub kawałka drewna balsa o grubości 2,5 cm i boku 5 cm.Rys.4 4.Szablon koła energetycznego wykonany z lekkiego papieru maszynowego.Inne materiały potrzebne do przeprowadzenia eksperymentów to szklane naczynie do picia orazplastikowy klosz (oba wystarczająco duże, by pomieścić koło energetyczne), a także oliwka dlaniemowląt, notes i ołówek do zapisywania wyników testów.Rys.4 5.Składanie szablonu koła energetycznego.Złóż papier w dół po liniach AB i CD, żeby uzyskać kształt namiotu, pokazany na rysunku.Wytnij z papieru kwadrat o boku 7 czy 5 cm (rys.4 4.).Nie musi to być idealny kwadrat, ale imzostanie dokładniej wycięty, tym lepiej będzie wyglądał i zachowywał równowagę.Aby brzegikwadratu były równe, posłuż się przy wycinaniu nożyczkami, żyletka lub nożykiem do tapet i metalowąlinijką.Złóż kwadrat w dół po przekątnej, jak pokazano na rys.4 5., potem rozłóż go i zagnij ponownie podrugiej przekątnej.Otrzymasz figurę przypominającą kształtem namiot czy piramidę z lekko wklęsłymibokami i wierzchołkiem pośrodku.Ostrożnie wsadz igłę do podstawy, zagłębiając ją na tyle, by wystawało około 4 cm.Możeszrównież ulepić z modeliny podstawkę wokół oczka igły, by utrzymać ją w pozycji pionowej.Delikatnie połóż złożony kwadrat papieru na ostrzu igły, tak by dotykało ono wierzchołka piramidki.Rys.4 6.Widok gotowej prostej wersji koła energetycznego.Dla wygody możesz postawić je na szklance odwróconej dnem do góry.Teraz twoje koło energetyczne jest już gotowe (rys.4 6.).Instrukcja obsługiZnajdz jakieś spokojne miejsce i postaw koło energetyczne na stole.Upewnij się, że jest ono z dalaod przeciągów i że w pobliżu nie występują drgania powietrza spowodowane pracą grzejników czywentylatorów.Unikaj wszelkiego tego typu wibracji, gdyż mogą one utrudniać przeprowadzenieeksperymentu.Usiądz przy stole na wprost urządzenia.Otocz je dłońmi z obu stron w odległości okołocentymetra.Zapewnij swoim dłoniom stabilność, opierając łokcie i przedramiona na blacie stołu.Patrzna urządzenie i wyobrażaj sobie, że się obraca.Początkowo wiatraczek może się trząść.Może sięobrócić w jedną stronę, po czym zatrzymać i zmienić obrót w przeciwną.Koncentruj jednak uwagę naobrocie tylko w jednym kierunku.Niektórzy ludzie potrafią wprawić przyrząd w ruch niemal natychmiast, inni muszą przedtemprzejść okres próbny, który może trwać od kilku minut do kilku tygodni, kiedy to regularne sesjezajmują 5 15 minut dziennie.(Są również osoby, którym w ogóle nie udaje się go ożywić).Niezniechęcaj się, jeśli koło energetyczne pozostaje nieruchome.Lecz gdy w końcu zrezygnujesz zdalszych prób, sprawdz, czy twoim przyjaciołom powiedzie się lepiej.Być może ich umiejętnościwprawią cię w zdumienie.EksperymentyIstnieje kilka eksperymentów, które możesz naprędce przygotować i przeprowadzić, gdy jużnauczysz się wprawiać przyrząd w obroty [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki