Alice Borchardt Noc wilka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wycie przeszło w skrzek.- Powiedziałem, przestań! - powtórzył Mir.- 58 -Borchardt Alice - Noc Wilka - http://chomikuj.pl/tigrisekFirminiusz zamilkł.Spojrzał z wściekłością na Dryas, raz, drugi i mało niespadł z drzewa.- Och, bogowie moi! To kobieta! Och, na wszystkie świętości.To jedna ztych kobiet! Och, na Zeusa, na Apolla, na Minerwę, na trzy Gracje i dziewięć muz.to jedna z tych KOBIET!!! Mir, musisz mi ją zaraz sprzedać.Zaraz, zaraz.Ju\.Teraz!Rzym dostanie kręćka na jej punkcie.Będą ją nosić na rękach.Czy one naprawdęwalczą nago? Powiedz mi, \e walczą nago.Będzie walczyć nago? Och, o jejku.Och,na wszystkie świętości, Amazonka.Prawdziwa, \ywa Amazonka!Mir zajęczał głośno i oparł się czołem o drzewo.Firminiusz wspiął się na palce, balansując na gałęzi.Zaczął wyć:- Ratunku! Ratunku!Dryas w jednej chwili wspięła za nim na drzewo.Nie wiedziała, kogo wzywa iczy w ogóle ktoś jeszcze poza nimi jest w zasięgu głosu, ale nie mogła ryzykować.Firminiusz dostrzegł, \e kobieta jest blisko.Przesunął się na koniec gałęzi iwybił na oślep w powietrze, niczym skoczek, który daje susa z wysokiej skały dojeziora.Z trzaskiem przebił się przez gałęzie małej sosny, potem przez gruszę,rozpłaszczył ozdobny krzew głogu i z szaleńczym gdakaniem wylądował na grubymstosie wyschłych liści, pozostałych z ostatniej jesieni.Uniosły się wraz z kurzem, poczym opadły, okrywając ciało Firminiusza.Spoczywał bez ruchu.Firminiusza trzeba było zanieść do chaty Mira.Oboje poczuli ulgę, kiedyzaczął jęczeć.- Aatwo ulega podnieceniu - wyjaśnił Mir.- Ale nie chciał zrobić mikrzywdy.Dryas wydała nieartykułowane mruknięcie, wyra\ając w ten sposób pewneniezadowolenie z roli tragarza Firminiusza i sceptycyzm co do dobroci jego serca.Podczas gdy Firminiusz pił napar z ziół, Mir wyjaśnił mu dobitnie kilka spraw.Nie mo\e sprzedać Dryas, gdy\ nie jest jej właścicielem.Jego \ona nie mo\e zostaćwysłana do Rzymu.Kalectwo i choroba za bardzo dają się jej we znaki.- Mówię wam, ten człowiek mnie przera\a, absolutnie przera\a - jęczałFirminiusz.- Przera\a mnie nawet, kiedy jest o tysiące mil dalej, zabawiając się z tąsuką czarownicą z rodu Ptolemeuszów, Kleopatrą.Właśnie nią się teraz zajmuje.Przynajmniej tak mi się wydaje.A wierzcie mi, moi drodzy, ona ju\ nie wypuści ze- 59 -Borchardt Alice - Noc Wilka - http://chomikuj.pl/tigrisekswoich złoconych paluszków takiego kochanka jak Cezar.Wierzcie mi.Zało\ę się, \epracuje nad nim w noc i w dzień, na podłodze, na łó\kach, na sofach.W łazni!!!Wszędzie! Po prostu wszędzie!Dryas pomyślała, \e przez Firminiusza przemawia lekka zazdrość.Oddał Mirowi gliniany kubek z prośbą o jeszcze jedną porcję.- Co to? Nie, nie mów mi.I tak bym nie pojął.Pewnie włosy by mi stanęłydęba i nie chciałbym wypić.Cudowne, rozluzniające.Głowa prawie przestała mnieboleć.Nie wiem, jak ci dziękować.Mir sięgnął po dzban i napełniał kubek.- Teraz powiedz mi, Firminiuszu, o kim mówisz? - spytał.- Rzecz jasna o Cezarze.- Firminiusz zamrugał kilkakrotnie.Wzrok miał nieco zamglony.- Po co mu moja \ona?- Och, nie powiedziałem?- Nie, nie powiedziałeś.- Jest krewną tego okropnie włochatego człeka.Tego w Brytanii.Kunobe.albo inaczej.On uwa\a.- Kto? - spytał Mir.- Cezar, oczywiście.Uwa\a, \e po powrocie ze wschodu będzie musiałzająć się Brytanią.wiecie, podbić ją.- Nie - powiedziała Dryas, chodząc tam i z powrotem po chacie Mira.-Nie, nie mogę do tego dopuścić.Cezar ju\ był w Brytanii.Nie masz pojęcia, jakiespustoszenie zostawił po sobie.- Czy\by? - spytał z goryczą Mir.- On musi zginąć! - krzyknęła Dryas.Byli sami, Firminiusza nieco wcześniej odniesiono w hamaku pełniącymfunkcję lektyki.Napar Mira zrobił swoje.- Moja droga, moja droga - szepnął cicho Mir - gdybyś znalazła na niegojakiś sposób, byłbym ci bardzo wdzięczny.Ale jak do tej pory nie wymyśliłemniczego, co doprowadziłoby go do upadku.Jak mówi Firminiusz, on jest bardzopotę\ny i przebywa niezwykle daleko od nas.Gdzie nam do niego.Zabij dla mnie- 60 -Borchardt Alice - Noc Wilka - http://chomikuj.pl/tigriseknocnego myśliwego, a potem wracaj do ojczyzny i ostrze\ swój lud.Nie mo\emy nicwięcej zrobić.Dryas wpatrywała się w rozjaśniony słońcem świat za progiem.Mo\e byłsposób.Spytała machinalnie:- Co stanie się z Firminiuszem?- Nic - rzekł Mir.- Będzie spał przez kilka godzin, potem się ocknie ipewnie zje znakomity obiad przygotowany przez jego niewolników.Mojej \onie niezrobi nic złego.Będąc między młotem i kowadłem, wymyśli coś, \eby to pierwsze gonie zmia\d\yło.Ale okazał niezwykłe zainteresowanie twoją osobą.Widocznie uznałcię za niezwykle cenny towar.Strze\ się.Nie \yczę ci, byś wylądowała na targuniewolników w Rzymie.Sprzedaliby cię jako kobietę gladiatora.Są ludzie gotowizapłacić wysoką cenę za taką nowinkę.Rzymianie uwielbiają nowinki.Ale po\yłabyśniedługo.Bardzo niedługo.Człowiek-wilk le\ał w przepaści przez długą część dnia.Budził się zomdlenia i znów tracił świadomość.Słońce wiszące wysoko na niebie nie pozwalałona przemianę.Walczył ze słabością opanowany lękiem, \e \ołnierz powróci i gozabije.We śnie nawiedziła go wizja.Le\y na pla\y.Nad nim wyrasta gigantycznygrzywacz.Fala zastyga, po czym upada, pieniąc się wokół jego bezradnego ciała iwciąga je w morze.Jest człowiekiem, unoszącym się bez tchu w jadeitowej głębi,potem wilkiem, którego futro nasiąka wodą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki