Eo Puskin, Aleksandr La filino de la kapitano

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Subite tra-kuris mian kapon ideo: kia �i estis, la leganto ekscios el lasekvonta �apitro, kiel parolis antikvaj verkistoj de romanoj.101LA FILINO DE LA KAPITANOeLIBRO�apitro XILa ribelula anta�urboSatega estis tiutempe la leono,Kvankam leono estas denature kruelega. Pro kio vi nun venas en kavernon mian?Demandis �i afable.(Sumarokov)l la domo de la generalo mi rapidis en mian lo�ejon.ESavelji� akceptis min kun sia kutima admonado. Por kio vi, sinjoro, batalas kontra� la ebriaj rabistoj? �utio konvenas al bojara filo? �io povas okazi: pereos vi pronenio! Se vi almena� kontra� turkoj a� svedoj batalus, sednun estas honto e� diri kontra� kiu.Mi interrompis lian paroladon per demando, kiom da mo-no mi havas. Sufi�os por vi, li diris kontente, kvankam la friponoj�ion traser�is, tamen mi sukcesis ka�i �in al ili!Li eltiris el la po�o trikitan monujon, plenan je ar�entajmoneroj. Savelji�, mi diris al li, donu nun al mi la duonon, la res-ton prenu por vi.Mi rajdas en la Bjelogorskan citadelon. Kara Petro Andrei�! diris la bona vartisto per tremantavo�o. Timu Dion! Kiel vi kura�as voja�i nun, kiam la tuta�irka�ejo estas okupita de rabistoj! Kompatu almena� viajngepatrojn, se vi vin mem ne kompatas! Kien vi bezonas raj-102LA FILINO DE LA KAPITANOeLIBROdi? Por kio? Atendu iomete: alvenos al ni nova ta�mento, kap-tos �iujn friponojn, tiam forrajdu, kien ajn vi volos.Sed mia intenco estis ne�ancelebla. Vane vi perdas la vortojn, mi diris al la maljunulo, midevas esti en la Bjelogorska citadelo, kaj mi estos tie.Ne mal-�oju, Savelji�! Dio estas favorkora.Eble ni ankora� revidosunu la alian. Nun pri vi: ne �enu vin kaj ne avaru.A�etu,kion vi bezonos, e� se altpreze.�i tiun monon mi donacas alvi.Se post tri tagoj mi ne revenos & Kion vi parolas? interrompis min Savelji�, �u mi lasosvin rajdi sola? Pri tio vi min e� en son�o ne petu! Se vi jamefektive decidis forrajdi, mi sekvos vin, e� se piede, mi vin neforlasos.�u vi volas, ke mi sidu sen vi malanta� la urbaj mu-roj? �u vi frenezi�is? �u vi volas a� ne volas, mi vin ne for-lasos, kara sinjoro!Mi sciis, ke disputi kontra� Savelji� estas senutile, do mipermesis al li sin prepari por la voja�o.Post duonhoro mi jamsidis sur mia bona �evalo kaj Savelji� sur maldika lamanta�evala�o, kiun senpage fordonis al li iu urbano, al kiu man-kis fura�o por la �evalo.Ni alrajdis al la urba pordego, la gar-distaro nin ne retenis, kaj ni forlasis Orenburgon.Vesperi�is.Mia vojo kondukis preter la Berda anta�urbo,la tiama lo�loko de Puga�ov.La �efa vojo estis super�utita dene�o, sed tra la tuta stepo estis videblaj �evalaj postsignoj,�iutage renovigataj.Mia �evalo rapide ektrotis.Savelji� penepovis sekvi min je sufi�e granda distanco kaj �iumomentekriis al mi: Pli malrapide, pro Dio, pli malrapide.Mia malbenita �e-vala�o ne povas kuratingi vian longkruran diablon.Kien virapidas? �u por festeno? Eble e� sub hakilon? & Petro An-103LA FILINO DE LA KAPITANOeLIBROdrei� & sinjoro Petro Andrei� & Dio Sinjoro, pereos la sinjorainfano & Balda� ekbrilis la lumoj de la anta�urbo.Ni alrajdis al laterkava�oj, la natura fortika�o de la anta�urbo.Savelji� ne per-dis min el la vido, ne �esante min plende petegi.Mi esperisfeli�e �irka�rajdi la anta�urbon, kiam subite, en la mallumoanta� mi, mi vidis kvin kamparanojn, armitajn per bastone-goj; tio estis la anta�gvardio de la tendaro de Puga�ov.Onialvokis min.Ne konante la signalfrazon, mi volis silente pre-terrajdi, sed ili min tuj �irka�is, kaj unu el ili prenis mian �e-valon je la brido.Mi elingigis la sabron kaj frapis la viron surla kapon; lia �apo savis lin, tamen li �anceli�is kaj ellasis labridon el la mano.La ceteraj konfuzi�is kaj kuris flanken; miuzis la momenton, spronis mian �evalon kaj forgalopis.La komenci�inta nokta mallumo povus savi min de kia ajndan�ero, sed subite, rigardinte posten, mi konstatis, ke Savel-ji� ne estas post mi.La kompatinda maljunulo sur sia lama�evala�o ne povis forgalopi de la rabistoj.Kion mi devis fari?Atendinte lin dum kelke da minutoj kaj certi�inte, ke li efek-tive estas militkaptita, mi galopigis la �evalon returne por linliberigi.Atingante la terkava�on, mi de malproksime a�dis bruon,kriojn kaj la vo�on de mia Savelji�.Mi rapidigis la �evalon, kajbalda� mi denove estis apud la samaj gardostarantaj kampa-ranoj, kiuj anta� kelkaj minutoj min haltigis.Savelji� trovi�isen ilia mezo.Ili jam detiris la maljunulon de la �evala�o kajestis lin ligontaj.Vidante min, ili ek�ojegis, kriante sin �etissur min kaj en unu momento for�iris anka� min de la �eva-lo.Unu el ili, videble ilia �efo, anoncis, ke oni tuj kondukosnin al la regnestro.104LA FILINO DE LA KAPITANOeLIBRO Nia patro bonvolu ordoni, aldonis li, �u oni vin pendi-gu hodia� a� morga�.Mi ne kontra�staris; Savelji� imitis mian ekzemplon, kaj lagardostarantoj triumfe ekkondukis nin.Ni transpa�is la terkava�on kaj eniris en la anta�urbon.En�iuj domoj estis lumoj.�ie a�di�is bruado, kriado.Sur la stra-toj mi renkontis multegon da homoj, sed en la mallumo ne-niu nin rimarkis, neniu rekonis en mi Orenburgan oficiron.Oni kondukis nin rekte al domo, staranta �e vojkruci�o.�e la pordego mi vidis kelkajn brandobarelojn kaj du pa-filegojn. Jen la cara palaco! diris unu el la kamparanoj, tuj nianoncos vin!Li iris en la domon.Mi rigardis Savelji�on, la maljunulofaradis signojn de kruco, silente pre�ante.Mi longe atendis,fine la kamparano revenis kaj diris al mi: Venu, nia patroordonis enirigi la oficiron [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki