Eo Jerome, Jerome K. Tri viroi en boato

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ilidiris, ke mi estas treege bela �etanto, ke �ajne mi havas sufi�eda sa�o por la afero kaj tute sufi�e da natura mallaboremo.Tamen ili estas certaj, ke bona fi�kaptisto mi neniam estos.Mine havas sufi�e da imagopovo.Ili diris, ke kiel poeto, a� romanverkanto, a� raportisto, a�io simila, mi eble estus kontentiga, sed por atingi rangon de206TRI VIROJ EN BOATOeLIBROtamiza fi�kaptisto, mi bezonus pli da fantazio, pli da eltrove-mo ol mi �ajnas posedi.Iuj homoj ekhavis la ideon, ke por fari�i bona fi�kaptistooni bezonas nur la kapablon mensogi facile kaj senhonte; tiotamen estas eraro.Nura kruda fantaziado estas senutila; tionpovas la plej nova novico.En la cirkonstancaj detaloj, en labeligaj tu�oj de probablo, en la �enerala �ajno de skrupulapreska� tedanta vero, tie montri�as la sperta fi�kaptisto.Iu ajn povas eniri kaj diri: Ho, mi kaptis dek kvin dekdu-ojn da perkoj hiera� vespere ; a� Lastlunde mi surterigisgobion pezanta dek ok funtojn, kaj havanta unu metron dalongo de la kapo �is la vosto.Por tio ne estas bezonata iu arto, iu lerto.�i montras ku-ra�on, sed nenion pli.Ne; via sperta fi�kaptisto hontus mensogi tiamaniere.Liametodo en si mem meritas studon.Li eniras kviete, kun la �apelo ankora� sur la kapo, alpro-prigas la plej komfortan se�on, bruligas pipon kaj ekfumas,silente.Li permesas al la junuloj fanfaronadi kelkan temponkaj tiam, dum momenta silento, li deprenas la pipon el la bu-�o kaj eldiras, frapante la pipon al la fajrujo por eligi la cin-dron: Nu, marde vespere mi havis tian kapta�on, pri kiu paroline multe utilas. Ho! kial do? ili demandas. Tial, ke mi ne atendas, ke iu min kredus, e� se mi paro-lus, respondas la maljunulo trankvile, sen e� nuanco deamaro en sia tono, replenigas la pipon kaj petas la trinkejest-ron alporti tri glasetojn da skota viskio, malvarma.Post tio sekvas pa�zo, �ar neniu estas sufi�e certa pri si por207TRI VIROJ EN BOATOeLIBROkontra�diri la maljunan sinjoron.Li devas do repreni la pa-rolon mem, sen kura�igo. Ne, li da�rigas penseme; mi tion ne kredus mem, seiu rakontus al mi, tamen malgra� tio, tio estas fakto.Mi jamsidis tie la tutan posttagmezon kaj kaptis la�litere nenionkrom kelkdekon da le�ciskoj kaj ezoketoj; mi �uste volis re-zigni, kiam subite mi sentis sufi�e fortan tiron �e la �nureto.Mi kredis, ke venas ankora� etulo kaj mi penis �in altiri.Pen-digu min, se mi povis movi la kanon! Mi bezonis duonhoron duonhoron, sinjoro! por alterigi tiun fi�on; �iumomen-te mi kredis, ke la �nureto tuj rompi�os! Fine mi �in eligis kajkion vi pensas, ke �i estis? Sturgo! kvardekfunta sturgo! kap-tita per �nureto, sinjoro! Jes, ne mirinde, ke vi aspektas sur-prizita mi prenos ankora� tri da skota, trinkejestro, mi pe-tas.Tiam li rakontas pri la miro de �iu, kiu vidis �in; pri tio,kion diris lia edzino, kiam li venis hejmen, kaj kion pensis pri�i Joe Buggles.Mi foje demandis la estron de gastejo �e la riverbordo, �ula a�skultado de rakontoj de la �i tieaj fi�istoj kelkfoje ne mal-utilas al li; li diris: Ho, ne; ne nun, sinjoro.En la unua tempo �i min iom�ancelis, tamen, Dio vin benu! nun la edzino kaj mi a�skul-tas ilin la tutan tagon.Oni alkutimi�as, vi scias.Oni alkuti-mi�as.Iam mi konis junulon, li estis ulo tre konscienca, kaj kiamli komencis fi�kapti, li nepre intencis neniam troigi siajn kap-ta�ojn je pli ol dudek kvin procentoj. Kiam mi kaptos kvardek fi�ojn, li diris, tiam mi ra-208TRI VIROJ EN BOATOeLIBROkontos al la homoj, ke mi kaptis kvindek kaj ne pli.Sed pli oltiom mi ne mensogos, �ar mensogi estas peko.Sed la plano pri la dudek kvin procentoj funkciis ne tutebone.Li neniam povis uzi �in.La plej granda nombro da fi�oj,kiun li iam kaptis en unu tago, estis tri, kaj al tri vi ne povasaldoni dudek kvin procentojn, almena� ne kun fi�oj.Li do pla�is sian procenton �is tridek tri kaj unu triono, sedanka� tio estis maloportuna, kiam li kaptis nur unu a� du; do,por simpligi la aferon, li decidis nur duobligi la kvanton.Li sin tenis al tiu aran�o dum du monatoj kaj tiam ekmal-kontentis pri �i.Neniu kredis lin, kiam li diris, ke li nur du-obligis, tial li gajnis per tio nenian krediton, dum pro sia mo-dero li havis malavanta�on inter aliaj fi�kaptistoj.Kiam li fak-te kaptis tri malgrandajn fi�ojn kaj diris, ke li kaptis ses, lifari�is tute �aluza, a�dante viron, kiu kaptis nur unu, kiel lifakte sciis, disbrui, ke li alterigis du dekduojn.Li do faris kun si finan aran�on, al kiu li de tiam pie sintenas, kaj tio estis, kalkuli �iun fi�on, kiun li kaptis, kiel dek,kaj supozi dek en la komenco.Ekzemple, se li kaptis e� neunu fi�on, tiam li diris, ke li kaptis dek fi�ojn malpli ol dekper lia sistemo oni neniam povis kapti, tio estis �ia funda-mento.Se do li okaze kaptis unu fi�on, li nomis �in dudek,dum du fi�oj kalkuli�us kiel tridek, tri kvardek, kaj tiel plu.�i estas plano simpla kaj facile funkciebla, kaj en la lastatempo oni priparolis �ian eventualan uzon flanke de la fi�-kaptistaro �enerale.Fakte, anta� du jaroj �ian alprenon reko-mendis la komitato de la Tamiza Fi�kaptista Asocio, sed kel-kaj el la pli malnovaj anoj kontra�staris.Ili diris, ke la ideonili konsideros, se la nombro estos duobligita kaj �iu fi�o kal-kuli�os kiel dudek.209TRI VIROJ EN BOATOeLIBROSe iam sur la rivero vi havos liberan vesperon, mi konsilusal vi viziti unu el la vila�aj hoteletoj kaj sidi�i en la bier�am-bro.Preska� certe vi renkontos unu-du maljunajn fi�istojntrinketantaj tie sian pun�on kaj ili rakontos al vi sufi�e da fi�ajhistorioj por doni al vi dispepsion dum monato.Georgo kaj mi mi ne scias, kie perdi�is Harris; li eliris plifrue en la posttagmezo por sin razigi kaj poste revenis kajpasigis tutajn kvardek minutojn �mirante siajn botojn perpipargilo kaj de tiam ni ne vidis lin Georgo kaj mi, do, kajla hundo, lasitaj solaj, iris la duan vesperon promeni al Wal-lingford, kaj revenante ni vizitis riverbordan hoteleton poriom da ripozo kaj aliaj aferoj.Ni eniris la saloneton kaj sidi�is.Estis tie maljunulo, fu-manta longan argilan pipon, kaj nature ni komencis interba-bili.Li informis nin, ke estis hodia� bela tago, kaj ni informislin, ke estis hiera� bela tago, kaj tiam ni informis nin recipro-ke, ke ni kredas, ke estos bela tago morga�; Georgo diris, kela��ajne la rikolta�o kreskas bone.Post tio iel montri�is, ke ni estas fremduloj en la �irka�a�o,kaj ke ni foriros la sekvantan matenon.Tiam esti�is pa�zo en la konversacio, dum kiu niaj okuloj�irka�vagis en la �ambro [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki