Jasienica,Pawel Slowianski rodowod

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Osiedle miejskie w Opolu jest czystosłowiańskie.Inaczej jeszcze mówiąc - polskie.W istniejących podówczas w Niemczech warunkach nauki i prawdy stosowanejtwierdzenia Raschkego nie wyszły znaleziskom na dobre.Są na świecie niezawodne sposobyadministracyjne topienia spraw niewygodnych.Odmawia się subwencji, obcina budżety.Przedwojenne badania w Opolu ograniczono do samych wykopów pod fundamenty.Podwórza zamkowego nie tknięto.na wielkie szczęście.Czterysta dwadzieścia pięć metrów kwadratowych powierzchni wyściela drewnianydywan.%7łółcą się na nim prostokąty słomianych mat, którymi osłonięto najcenniejsze182odkrycia.Nad prostopadłymi ścianami ogromnego Jolu drewniane bariery oraz wysokieżurawie studzienne - do wydobywania kubłów z ziemią.Przed wojną wyryto w Opolu doły bardzo głębokie.Wydobyło masę zabytków, którychjednak nie opracowano, nie oznaczono nawet warstw pochodzenia, Ukazało się parę tylkolakonicznych sprawozdań.Materiał powędrował na przechowanie do MuzeumPrehistorycznego w Raciborzu, gdzie podczas wojny poszedł z dymem.Pozostało nam samotylko wyszczególnienie znalezionych przedmiotów oraz wiadomości ogólne, Takie naprzykład, że osada opolska, pięć razy zmyta przez powódz i czterokrotnie strawiona pożarem,nawarstwiała się aż dziewięciokrotnie na poprzednie własne ruiny.Zlady życia osiadłegowiodą w głąb IX stulecia, a jeszcze niżej są pokłady kultury łużyckiej.Tyle tylko mówią dawne badania niemieckie.Pozostało nam jeszcze jednak - jak przedchwilą wspominałem - rozlegle, nie naruszone podwórze zamkowe.To w nim był wykop zżurawiami, drewniany dywan i słomiane maty.Trafiłem do Opola na okres bezkrólewia.Dotychczasowe kierownictwo w osobachprofesora Rudolfa Jamki i Emila Hachulskiego przeniosło się na Wawel, a nowego jeszcze niemianowano, Owej jesieni nie miało się już zresztą więcej kopać.Nie można przecież bezprzerwy ryć i ryć, bo opracowanie wydobytych przedmiotów też wymaga niemałego czasu.Ajeśli się zaniedba badania zdobyczy - to, co dawniej słojami leżało w ziemi, ułoży się w takiesame warstwy na półkach magazynów.Odnoszę wrażenie, że profesor Jan Czekanowskiskłonny jest oskarżać naszych archeologów o tworzenie takich właśnie odkurzonychwarstwic.Oglądałem w Opolu warstwę trzecią licząc od góry, czyli znaczny fragment miasta z XIIIwieku.Zwiedzałem jego osobliwości, korzystając z przewodnictwa młodej asystentki, paniBarbary Czerskiej.Bez przewodnika byłoby nawet trudno.Domów wprawdzie niewiele, zaledwie trzynaście,zgrupowanych wokół dwóch placyków, jednego placu oraz ulicy (powtarzam, że jest to tylkofragment miasta), ale trzynastowieczne obyczaje mieszkaniowe były dziwne i bez objaśnieńosoby wtajemniczonej niewiele można zrozumieć.Domy są obecnie otwarte od góry, rzecz jasna.Z każdego pozostał jedynie prostokątnyodziomek z belek, kładzionych na zrąb.Zupełnie jakby ostrym nożem pościnano ściany dowysokości kilkudziesięciu centymetrów, czyli jakich pięciu, sześciu dolnych bierwion.Oto chałupka o podłodze trójdzielnej, przypominającej trzy sąsieki.Wyścielała je183plecionka.Znaleziono tu mnóstwo skorup orzechów laskowych.Dawni Polacy jadali jechętnie - i z innych wykopalisk o tym wiemy.Ale tutaj wygląda na skład orzechów.Wystąpiły w wykopaliskach znaczne ilości prosa, kości zwierząt domowych i ości ryb,skorupy jajek, pestki śliw, jabłek, zwłaszcza zaś najliczniejsze wiśni i brzoskwiń.Towszystko należy do normy.Skądże jednak w Opolu aż tyle skorup ślimaczych? Na terenieosiedla nie wykryto ani jednego pomieszczenia dla zwierząt, które hodowano, ale trzymanochyba gdzieś na zewnątrz.W tej ciasnocie nie było miejsca na stajnie czy obory.Nie było go też na sady.Towszystko musiało się znajdować gdzieś za wałami, a nawet za rzeką.Zupełnie jak weWrocławiu.Nie ma żadnych wątpliwości co do Opola - to było miasto zamieszkałe przezrzemieślników i kupców, którzy musieli nabywać żywność [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki