Karen Marie (Fever #2) Goršczka Krwi

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podczas gdy kontynuował bicie mnie, miałam nagły wgląd w jego charakter.Dosamego jego środka ponad tą potworną przemocą która z niego buchała, pod tymwszystkim wampir był uległym, rozpieszczonym ,lubiącym znęcać się nad innymidraniem.Nie był wcale socjopatą, tylko pozbawionym kontroli, rozdrażnionym dzieciakiemktóry nie mógł znieść jeśli ktoś miał lepsze zabawki albo był bogatszy lub miałwięcej władzy albo jak w moim przypadku był bardziej 'epicki' niż on.Jeśli nie mógłtego mieć dla siebie, albo przebić musiał to po prostu zniszczyć.Mój umysł ponownie odtworzył ciała które pozostawił w posiadłości Walijczyka.Okropny sposób w jaki zostali zabici.Nikt po mnie nie przyszedł.Nie mogłam sprawić aby Amulet zadziałał.Niezależnieod tego jak był wyniszczony, nie mogłam i nigdy nie będę mogła fizycznie mierzyćsię z Malluc�m.Nie było dla mnie żadnej drogi wyjścia.Taka była prawda.Kiedy cała kontrola jaką miałeś nad swoim światem zostaje Ci odebranapozostawiając Cię bez wyboru, zostaje tylko śmierć (jedyną różnica jest jak tozrobisz szybko czy po woli) wybór który życie destyluje do postaci gorzkiej pigułki.Ból który mnie otaczał sprawiał ,że łatwiej było mi ją przełknąć.Nie pozwolę odebrać mu mojego umysłu.Niektóre rzeczy są gorsze niż śmierć.Zalewała go ślepa wściekłość bardziej intensywna niż kiedykolwiek wcześniej odniego czułam.Był o krok od stracenia całkowitej kontroli.Dodałam sobie odwagiaby popchnąć go aż na samą krawędz.Pamiętałam co Barrons powiedział mi na temat przeszłości Johna Johnstone JrTa tajemnicza 'przypadkowa' śmierć jego rodziców, jak szybko i całkowicie odciął sięod wszystkiego czym byli.Przypomniałam sobie jak Barrons prowokował Malluc� odniesieniami do jegokorzeni, a wampira chwyciła silna furia, irracjonalna nienawiść do swojego własnegoimienia. Jak długo jesteś obłąkany J.J.? wysapałam pomiędzy uderzeniami Odkądzabiłeś swoich rodziców czy wcześniej? Nazywam się Malluc�, suko! Lord Master jak dla Ciebie.A mój ojciec zasługiwałna śmierć.Uważał się za filantropa.Roztrwaniał mój spadek.Powiedziałem mu żebyprzestał.Nie zrobił tegoBarrons sprowokował Malluc� 'a nazywając go 'młodym' To była moja ksywka,nadana mi przez Alinę.Nie miałam zamiaru bezcześcić jej używając jej dla niego To ty jesteś tym który zasługuje na śmierć , niektórzy ludzie po prostu niepowinni byli sie urodzić Johnny Nigdy tak mnie nie nazywaj! Nigdy tak mnie już nie nazwiesz!! krzyczałZnalazłam je, imię którego wampir nienawidził nawet bardziej niż ksywki 'młody'Czy to było specjalne imie jego matki którym go wołała? Czy ojca? To nie Ja uczyniłam Cię potworem.Sam to zrobiłeś Johnny prawie straciłamprzytomność z wszechogarniającego bólu.Nie czułam ramienia.Moja twarz i szyjaociekały krwią Johnny, Johnny, Johnny skandowałam Johnny, mały Johnny.Nigdy niebędziesz niczym więcej niżNastępne uderzenie zamieniło moja kość policzkową w czysty ogień.Upadłam nakolanaAmulet wyśliznął mi sie z dłoni Johnny, Johnny powiedziałam a przynajmniej tak mi się wydawało.Zabijmnie, modliłam się, zabij mnie teraz, zabij mnie terazJego następne uderzenie rzuciło mnie na tylną ścianę groty.Kości w moich nogachtrzasnęły.Odpłynęłam w zapomnienie.Rozdział17Nie wiem skąd się biorą snyCzasami zastanawiam się czy to nasze genetyczne wspomnienia, albo wiadomości odczegoś boskiego.Być może ostrzeżenia.Może przychodzimy na ten świat z broszurąinformacyjną ale jesteśmy zbyt nierozgarnięci ,żeby ją przeczytać ponieważodrzucamy ją od siebie jako irracjonalny produkt 'racjonalnego' umysłu.Czasamimyślę ,że wszystkie odpowiedzi jakich potrzebujemy są zakopane głęboko w naszejśpiącej podświadomości, w naszych snach.Nasze broszury cały czas gdzieś tam są ikażdej nocy kiedy kładziemy nasze głowy na poduszkach otwierają się onegwałtownie.Ci mądrzejsi korzystają z okazji i czytają.Reszta z nas próbujenajmocniej jak tylko może do czasu aż się obudzi zapomnieć o wszystkichniepokojących rewelacjach które możemy tam znalezćKiedyś gdy byłam dzieckiem miałam powracający koszmar.Sen o czterechwyraznych, różnorodnych smakach.Dwa z nich były całkowicie nie do przełknięciaKolejne dwa były tak nikczemne ,że budziłam się dławiąc się własnym językiem.Czułam jeden z tych nikczemnych smaków właśnie teraz.Rozlewał się po moich policzkach i języku sprawiając ,że moje usta odsuwały się odzębów i w końcu zrozumiałam dlaczego nigdy wcześniej nie byłam w stanie tegonazwać.To nie był smak jedzenia czy picia.To był smak emocji konkretnie żaluGłęboki, niekłamany smutek który płynął ,ze zródła duszy płaczący nad błędamiktóre popełniliśmy, nad rzeczami które powinniśmy albo których nie powinniśmybyli robić jeszcze długo po tym jak jest już za pózno i niczego nie można jużnaprawić.%7łyłamAle to nie było moim żalemBarrons pochylał się nade mnąTo również nim nie byłoTo wyraz jego twarzy powiedział mi szczerzej niż prognoza lekarza,że nie uda mi sięz tego wyjść.%7łyłam ale już nie długo.Mój ratunek był na miejscu, mój rycerzprzybył aby uratować dzień ale Ja zawaliłam sprawę.Dla mnie było już za pózno.Mogłam przetrwać gdybym tylko nie straciła nadzieiPłakałam.Tak sądzę.Nie mogłam za bardzo wyczuć mojej twarzy.To właśnie powiedział mi tej nocy kiedy obrabowaliśmy Rockiego O'Banniona.Słuchałam go wtedy, nawet pomyślałam sobie ,że zabrzmiało to niezwykle mądrze.Tylko po prostu tego nie zrozumiałam.Sidhe-seer pozbawiony nadziei, pozbawiony niezachwianej determinacji aby przeżyć,to martwy sidhe-seer.Są naprawdę tylko dwie postawy z którymi można przyjąćwszystko co spotyka Cię w życiu nadzieja albo strach.Nadzieja dodaje sił, strachzabija.Teraz to zrozumiałam Jesteś.prawdziwy? moje usta były mocno poranione przez zęby.Mój językpokrywała gruba warstwa krwi.Wiedziałam co próbuje powiedzieć.Nie byłam tylkopewna czy było to zrozumiałe.Pokiwał ponuro głową To& Malluc�& jednak nie był martwy powiedziałam muNozdrza rozszerzyły się, oczy zmrużyły, wysyczał Wiem, czuje tu wszędzie jego zapach.To miejsce nim śmierdzi.Nic nie mów.do ciężkiej cholery co on Ci zrobił? Co Ty zrobiłaś? Wkurzyłaś go specjalnie?Barrons zbyt dobrze mnie znał Powiedział ,że.że.nie przyjdziesz było mi zimno, tak zimno.W porównaniudo tego zimna czułam tak niewiele bólu.Zastanawiałam się czy to oznaczało ,że mójrdzeń kręgowy został uszkodzonySpoglądał dziko i gwałtownie jakby czegoś szukał i jeśli byłby jakimkolwiek innymmężczyzną, nazwałabym stan jego uczuć oszalałą gorączką. A ty mu uwierzyłaś? Nie, nie odpowiadaj Powiedziałem, nic nie mów.Leżspokojnie.Kurwa.Mac [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki