Marchand 7 Jean Brashear Póna miłoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Powstał silny krwo�tok wewnętrzny.Stan jest bardzo poważny.Do tegotrzeba wziąć pod uwagę wiek ofiary, chociaż pan Am-strong jest w bardzo dobrej kondycji fizycznej, coz pewnością będzie miało decydujący wpływ na jegorekonwalescencję.- Więc przeżyje? - Anne zmusiła się do zadaniapytania, które Judith nie przechodziło przez gardło.- Jesteśmy optymistami.Dzisiejszą noc spędzi naoiomie, ale mamy nadzieję, że jutro będzie mógł zo�stać przewieziony na zwykły oddział.Trzeba uzbroićsię w cierpliwość.Anne nie słuchała już lekarza.Judith rzuciła jejsię na szyję, a Anne mocno ją objęła.Nagle kolanasię pod nią ugięły.Córki podtrzymały ją i posadziłyna krześle.- Och, Mama, dobrze się czujesz?- Sprowadz lekarza, Mel.- Pani Marchand! Anne.Anne słyszała je wszystkie, ukochane własne córkii młodą kobietę, która mogłaby do nich dołączyć.Leczbyła zbyt zajęta własnymi myślami, by odpowiedzieć.Dzięki.Dzięki za ocalenie go.Dzięki za oddaniemi go.W jej głowie odezwał się teraz znajomy głos:Anula & Irenascandalous Le bon Dieu ma cię w swojej opiece, ma belle.Odrazu rozpoznał w tobie dobrą kobietę".Och, Remy.To wcale nie znaczy, że teraz mniejcię kocham, pomyślała.Oczami duszy zobaczyła, jak jej mąż się uśmiecha.Szeroko.Cudownie. Nie martw się, ma belle.Jesteś stworzona do miło�ści".- Mama? Dobrze się czujesz?Anne wróciła na ziemię.- Dobrze, moje drogie.Nie mi nie jest.- Kiedy go przewiozą na oiom, pozwolą nam go nachwilę zobaczyć - odezwała się Judith.- Możeszpójść ze mną, jeśli chcesz.- Och absolutnie, moja droga.- Anne pogładziłaJudith po włosach.- Dziękuję ci, chere.- Spojrzała nacórki i dodała: - A potem zabierzecie mnie do domu,dobrze?- Najwyższy czas - mruknęła pod nosem Char�lotte.Anne uśmiechnęła się i zwróciła do Judith:- Nie zechcesz pojechać z nami, chere? Nie po�winnaś zostawać sama.W moim mieszkaniu jest pokójgościnny, ale jeśli wolisz, damy ci pokój w hotelu.Judith spojrzała na jej córki.- To bardzo uprzejmie z waszej strony, ale niesądzę, żeby znalazł się wolny pojedynczy pokój, niew sezonie karnawałowym.Anne wymieniła spojrzenia z Charlotte.- Rzeczywiście - przyznała Charlotte, potem z wa�haniem dodała: - W moim domu też jest pokój gościn-Anula & Irenascandalousny.Zapraszam, tym bardziej że mamy kilka spraw doomówienia.- To prawda, ale obawiam się, że nie znam od�powiedzi na wasze pytania.Tylko ojciec mógłby namwszystko wyjaśnić.- Ale możemy zacząć.Judith skinęła potakująco głową.- Możemy.Niemniej wolałabym pojechać do sie�bie.A właściwie do ojca.- Dobrze się będziesz tam czuła, chere?- zaniepo�koiła się Anne.- To taki duży dom.- Wiem, ale tam spędziłam dzieciństwo.Tam będęnajbliżej niego.- W porządku - stwierdziła Charlotte, wstając.-Sprawdzę, co się dzieje w hotelu.Anne miała ochotę zawołać za nią, upomnieć, żezachowuje się nieuprzejmie, lecz w drzwiach Char�lotte odwróciła się i rzekła:- Cieszę się, że William z tego wyjdzie.Anne przełknęła łzy wzruszenia i dumy.- Dziękuję ci, bebe.- I ja też ci dziękuję - dodała Judith.Dzięki ogromnej sile woli Anne trzymała się prosto,kiedy pozwolono im wejść na oddział intensywnejopieki medycznej.Idąca obok niej Judith poruszała sięjak automat.Anne wsunęła jej rękę pod ramię.Pielęgniarz, który wyszedł im naprzeciw, nazywałsię Kevin.Judith przedstawiła mu Anne i poprosiła,aby ją wpuścił, mimo że nie należy do rodziny.Niezaprotestował.Anula & Irenascandalous- Zanim wejdziemy - zaczął - muszę zapoznaćpanie z sytuacją.Cała aparatura wygląda przerażająco,ale w odpowiednim momencie wyjaśnię, do czegosłuży.Tymczasem proszę pamiętać, że pan Armstrongjest nieprzytomny i dopiero za kilka godzin wybudzisię z narkozy.Jest podłączony do respiratora, więc niemoże mówić [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki