Oates Joyce Carol Moja siostra, moja miłoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.i naglekamera wykonała pijacki łuk i pokazała wielki brzuch jakiegoś mężczyzny w średnim wieku,chyba również gołego, tyle że tak jak tatuś nosił czarne skarpetki sięgające do połowy łydek,a oprócz tego zegarek, w którym Skyler potrafił już rozpoznać rolexa, bo tatuś nosił rolexa,ale mężczyzna na filmie nie był tatusiem, bo był starszy i miał sflaczałe, pomarszczone ciało,a jego twarz się zamazywała, bo temu komuś, kto trzymał kamerę, trzęsła się ręka, ale wtedyFox zaczął pokrzykiwać: To tato! To tato! , Zobacz, co robi mój tato , co raz parskającśmiechem i wycierając usta, więc wtedy Skyler odsunął się desperacko od Foksa, ale Foxrechotał już teraz bardzo po chamsku i łapał Skylera za bluzę, twierdząc, że musi zostać! żemusi to obejrzeć! I wtedy Skyler zasłonił oczy, żeby nie widzieć ekranu, tak jak to częstorobiła Bliss, kiedy oglądali telewizję w ich pokoju telewizyjnym i nie było z nimi ani mamusi,ani tatusia - a jednak może podpatrywała między palcami? - nawet wtedy, gdy zdaniemSkylera na ekranie nie działo się nic przerażającego ani niepokojącego, ale Bliss była tylkomałą dziewczynką, którą często ogarniał lęk pod wpływem hałaśliwych dzwięków, nagłychzgrzytów, prędkich zmian scenerii i tonacji w podkładzie muzycznym, przez co kuliła się nakanapie, mrugając i wytrzeszczając oczy tak strasznie szeroko, jakby zaraz miał ją porwać -skąd nadlatujący? ze świata dorosłych? - tajfun obrazów, dzwięków, wrażeń, które zdawałysię nie mieć żadnego sensu, nie wtedy, kiedy masz cztery lata albo ledwie pięć, więc wtedyjedynym sposobem jest zakrycie sobie oczu, a jeszcze lepiej zamknięcie oczu.Czy to jużkoniec, Skyler? Czy już sobie poszło? pytała słabym, drżącym głosikiem, a wtedy Skyler kpiłz niej: Co za dzieciuch! Tam nic nie ma, ty głupi dzieciuchu, ale teraz Skyler nie kpił i nieśmiał się, bo dostrzegł kogoś przelotnie, jeszcze jednego mężczyznę, z twarzą zamazaną, alena pewno roześmianą", ukrytą za tłustawą sylwetką tego gołego mężczyzny, który byłrzekomo ojcem Foksa Hambrucka, i dlatego Skyler wyrwał się z łap Foksa i wybiegł z jegopokoju (równie wielkiego i zagraconego kosztownymi zabawkami jak pokój TyleraMcGreety), a potem się ukrył, ciężko dysząc z przerażenia, w łazience pełnej perfumowanychmydeł, z połyskliwymi białymi ścianami, i tak tam się chronił za drzwiami zamkniętymi nazasuwkę, dopóki jakiś czas pózniej nie rozległo się gwałtowne pukanie do drzwi i kobiecygłos nie zawołał: Skyler, twoja mama czeka na dole.Idziesz już do domu.Jacy to mili ludzie! Skyler, wiesz, że twój ojciec pracuje z panem Hambruckiem, któryjest kierownikiem wyższego szczebla w Scor Chemicals! Naprawdę liczę na to, że ty i tenniezwykły mały Denton zaprzyjaznicie się i że Denton będzie chciał się jeszcze z tobą spotkać,i że już nigdy nie rozczarujesz mamusi, kochanie!Przepraszam za to wrażenie, że większość wspólnych zabaw z udziałem Skylera zakończyłasię fiaskiem"*� albo odbyła się w cudzych domach.W rzeczy samej odbyło się jeszczemnóstwo wspólnych zabaw, podczas których nic się nie stało - godne zapomnieniainterludia, można powiedzieć - dlatego o nich zapomniałem.I odbyło się też mnóstwowspólnych zabaw u nas, pod okiem tej czy innej Marii, kiedy mamusi nie było akurat wdomu, a kiedy mamusia była w domu, to wtedy krążyła wokół Skylera i jego małego gościaniczym podenerwowana gospodyni przyjęcia, dopytując się: Czy chcą się może czegoś napić?*�Ten fragment czytałem wiele razy, dumałem nad nim i szczerze mówiąc, nie wiem: Czy Skyler zobaczyłw głębi kadru swojego ojca czy też wpadł tylko w panikę, bo wyobraził sobie, że mógłby zobaczyć swojego ojcana tym filmie? A co ty o tym myślisz?"*�Dokładnie tak jak większość wielkich dzieł sztuki, kultury.Dlaczego?Czy mają ochotę na świeżo upieczone (przez Marię) ciasteczka czekoladowe? A może nachlebek bananowo-orzechowy? Jeden z gości Skylera odpowiedział jej uprzejmie: Dziękujępani, pani Rampike, ale jestem na diecie Atkinsa.Tym gościem był niewinny, piegowatyCalvin Klaus Junior, dziesięcioletni syn drobnej, seksownej blondynki Morgan Klaus, którapewnego dnia miała popchnąć już walące się małżeństwo Biksa i Betsey Rampike'ów kuostatecznej ruinie, o czym pózniej.Chyba.- Szkoda, że nie jesteś moim bratem, Skyler.- Głośno sapiąca Mildred Marrow urwała,ocierając załzawione oczy.- %7łałuję, że nie mam brata i że nie ty nim jesteś.Mildred Marrow była jedną z nielicznych dziewczynek uczestniczących we wspólnychzabawach ze Skylerem.(Czemu tak było? Czyżby nasze matki obawiały się przedwczesnycheksperymentów w dziedzinie seksu z naszej strony?) Mildred, wiecznie bujająca w obłokachpiątoklasistka, o rok starsza od Skylera, słynęła w szkole ze swojego wysokiego - niedoścignionego - IQ i była powszechnie nielubiana.Jak można tolerować taką wiecznieuśmiechającą się z wyższością dziewczynkę, którą nie tylko wpisano do programu KLB (jużw przedszkolu!), ale także zaliczono do odsetka najbardziej inteligentnych uczniów zprogramu KLB.Mildred, córka senatora stanu New Jersey utrzymującego się z prywatnegozródła oraz rozrywanej towarzysko matki, była chuderlawą dziewczynką o zamyślonych,wiecznie łzawiących oczach, drżących ustach i przygarbionych ramionach, której już wczwartej klasie postawiono diagnozę OZUD oraz ZA ( zaleczona anoreksja ) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki