Markova Dawna Twoje dziecko jest inteligentne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jak uczyć dzieci o wzorcu RSWNajlepsze sposoby uczenia tych dzieci to konkretne działania, prace ręczne;eksperymenty.One najłatwiej przyswajają sobie to, co mogą natychmiast wykorzystać,lub to, co w jakiś sposób wiąże się z ich doświadczeniami.Jak najczęściej powinnyodgrywać i przedstawiać w sposób materialny to, o czym się uczą Najlepiej zapamiętująrzeczy, które same zrobiły, zwłaszcza jeśli zaangażowany jest w nie zmysł dotyku,węchu lub smaku.Na przykład do nauki o budowie oka dzieci powinny mieć model, którymogłyby rozebrać na części podczas omawiania, zamiast czytać o nim w podręcznikulub oglądać schemat.Dzieci te uczą się najłatwiej, gdy wcielają swoją wiedzę w życie.Jeśli na matematyceuczą się o znaczeniu miejsca, jakie zajmuje cyfra, niech wstaną i ustawią się na przykładtak, żeby wskazać liczbę setek.Kontynuując, można uczyć je, jakie znaczenie mapozycja cyfry dla wartości pieniądza.Dzieci o takim wzorcu potrzebują częstych przerw, żeby się trochę poruszać, i swobodyruchu, gdy słuchają.Warto mieć pod ręką jakieś przedmioty albo trochę plasteliny, któremogłyby trzymać albo bawić się nimi, żeby móc się łatwiej skoncentrować.Aatwo idzie im praca w grupach, kiedy nauczyciel im asystuje, lub jeśli przynajmniej dośćczęsto rzuca okiem na to, co robią.Dobrze reagują na takie gesty jak poklepanie poplecach.Nauka czytania i pisania to dla nich trudne i mozolne zajęcie.Trzeba je uczyć czytania wsposób całościowy; niech piszą o własnych przeżyciach, a potem uczą się odczytywaćsłowa, które same napisały, jako całość i w kontekście.Szczególnie ważne jest, by słowopisane miało dla nich osobistą wartość: dzieci te powinny same wybierać sobie książki,które naprawdę chcą przeczytać.Często konsekwentnie wybierają tematy związane z ru-chem oraz książki łatwe", bogato ilustrowane, pełne wolnej przestrzeni.Czytanie możewychodzić im lepiej w ruchu, niż gdy siedzą spokojnie.Nieraz pomocny okazuje się fotelna biegunach.Trudno im czytać polecenia; lepiej radzą sobie otrzymując ustne wskazówki lub jeślimogą coś najpierw samodzielnie wypróbować.Początki nauki pisania powinny wypływać bezpośrednio z ich życia.Jeśli to możliwe,trzeba dać im więcej czasu na prace pisemne, wyznaczać krótkie zadania do napisaniaczy przeczytania lub zamiast nich coś zastępczego.Dzieci te lepiej zademonstrują swojąwiedzę w postaci modelu czy projektu, w dyskusji niż w testach lub wypracowaniach. 85Jeśli muszą pisać, pozwólcie im, spacerując, nagrywać to, co mają do powiedzenia, namagnetofon, i niech to potem przepiszą.Opanowanie ortografii może okazać się dla nich żmudnym zadaniem.Pomogą sobieposługując się ciałem i głosem.Niech uczą się liter pisząc je bardzo duże, na przykładna tablicy lub na sztalugach, tak by uczestniczyło w tym całe ciało, lub ćwiczą ortografięrysując wyrazy w powietrzu, na piasku, lakierem do paznokci lub kremem do golenia,jednocześnie wymawiając je na głos.To, co te dzieci piszą lub rysują, a także to, co odbierają w takiej formie, wywiera na niegłęboki wpływ.Zamiast stawiać znaczki na ich pracach, lepiej omawiać je z nimi lubnapisać komentarz na osobnej kartce.Pisemne gratulacje lub słowa zachęty znaczą dlanich bardzo dużo.Pamiętajcie, że pod wpływem zbyt wielu szczegółów podanych w formie pisemnej dziecitakie wyłączają się.Zorganizujcie w klasie miejsca wizualnie oszczędne, nieprzepełnione rzeczami do oglądania lub czytania, i zaproponujcie im, by tam szukałyodpoczynku dla wzroku.Pozwalajcie im siadać przy oknie, by ich oczy mogły wybieraćwidoki o szerszej perspektywie, oczywiście w pewnych granicach.To im pomoże skupićsię w razie potrzeby.Pamiętajcie o ich wzrokowej nieśmiałości - nie należy od nichwymagać, by na was patrzyły, ponieważ one potrafią słuchać obywając się bezdłuższego kontaktu wzrokowego.Nie oczekujcie po nich wizualnego porządku.To one gromadzą swoje rzeczy w stosach.Pomóżcie im odnalezć sposób utrzymania ładu, który by im odpowiadał.Zachęcajcie, byzostawiały sobie dużo miejsca na prace pisemne.Jak uczyć dzieci o wzorcu RWSTe dzieci najłatwiej chłoną wiedzę, gdy mogą zrobić coś samodzielnie.Uczą się nawycieczkach, korzystając z modeli lub posługując się autentycznymi obiektami, gdymogą powąchać, dotknąć, poczuć i zobaczyć, jak to się ma do opisu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki