Metzger Barbara Diamentowy klucz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Doskonale.Mała kolacja czy coś w tym rodzaju.Wynn uznał, że pomyślne rozwiązanie jednejsprawy,zasługuje na to, żeby z powodzeniem załatwić drugą.Jeśli Marissa sprawi, że Bette zostaniezaakceptowana, on może dopilnować, żeby Redding zyskał odrobinę więcej poważania.Z panią Reese poszło łatwiej, choć nie obyło się bez ofiar.Zeby zapewnić Bette zaproszenie na bal,wystarczyło, że Wynn przekupił ją dachem na rzecz szkoły dla biednych dzieci.Kiedy jednak małastaruszka wypisywała zaproszenie, zamarła w pewnym momencie z piórem w ręce.- Widzi pan, szkoła nie zda się dzieciom na wiele, jeśli będą zbyt głodne, żeby się uczyć.Kiedy zacznąpracować albo kraść z głodu, nie starczy im czasu na lekcje.162Przyrzekł więc sfinansować kuchnię i dbać ojej zaopatrzenie.Posypała zaproszenie piaskiem, a potem pomachała nim, nie dając mu go do ręki, póki nie wyschło.Wten sposób został następnie fundatorem szpitala, który zapewnił dzieciom opiekę medyczną.Może wyglądała jak stary troll, uznał Wynn, ale miała siłę słonia i spryt lisa.Pochodziła zutytułowanej rodziny, ale wyszła za mąż za człowieka z niższej sfery, choć zamożnego.Teraz jejkrezus od handlu węglem leżał głęboko pod ziemią, a wdowa wkupiła się z powrotem w łaskitowarzystwa.Jej zaproszenia ceniono wysoko, jej aprobata była niemal niezbędna dla udanegodebiutu młodych dziewcząt.A za przysługę domagała się zapłaty.Wynn, wychodząc, miał przy sobie zaproszenie.I o wiele mniej pieniędzy niż wtedy, kiedy przyszedł.Ponadto piastował jeszcze stanowisko kuratora szkoły, szpitala i sierocińca, które dodano, kiedychował zaproszenie do kieszeni.Mogło być gorzej, uznał.Zażądano od niego tylko czasu, pieniędzy iumiejętności w celu uczynienia czegoś dla tych, dla których los okazał się mniej łaskawy.Dzięki temuzrobi więcej dobrego, niż siedząc w parlamencie i dyskutując z politykami, których interesowały tylkogłupstwa.W dodatku mógł nauczyć się zarządzać swoimi dobrami i hodować doskonałej jakościbydło, jeśliby tylko chciał.Tak, stwierdził Wynn, przyszłość zapowiada się nie najgorzej.Ale najpierw musiał znalezć męża dlaRosie.Zrobił dobry początek, jeśli chodzi o znalezienie dla Bette odpowiedniego dżentelmena, tym lepszy żew klubach napomknął parę razy, że nie jest tak całkiem157pozbawiona majątku.Nie miał jednak pojęcia, gdzie szukać ojca dla dziecka córy Koryntu, bezwzględu na to, ile miałby za to zapłacić.Rosie nie była, na szczęście, ani taka przygnębiona, ani tak skłonna do płaczu, jak poprzednio.Byćmoże czuła się lepiej, ponieważ nie była przez cały czas sama, albo może dlatego, że sąsiedziokazywali jej teraz więcej szacunku.Kiedy jakiś chłopak z sąsiedztwa rzucił zniewagę pod jej ad-resem, Barrogi zaczął ostrzyć nóż.Od tamtej pory traktowano Rosie jak damę.- Nie martw się, kochanie - powiedziała do Wynna.-Z pewnością wkrótce coś wymyślisz.Jej wiara w niego była wzruszająca, ale czas naglił, ze względu na dziecko, a także bal u pani Reese, wzwiązku z którym Wynn musiał znalezć kamerdynera.Był zdegustowany ofertami agencji braci Day.Ostatnio przysłano mu trzech kandydatów: jeden radziłsobie tak świetnie, że swoim tubalnym głosem, od którego drżały szyby, obudził Wynna przedświtem.Drugi usiłował zająć się pielęgnacją psa, któremu nie spodobały się nożyce ani grzebień.Trzeci wciąż próbował wina, sprawdzając, czy nie jest zatrute.A potem agencja przysłałazawiadomienie, że kończy działalność.Człowiek, który znalazł własną drogę w życiu, powinien umieć zawiązać sobie chustę pod szyją,stwierdził.Poza tym był zdesperowany.Udał się więc do Rosie po nauki.Najpierw pokazała mu to naBarrogim, a stary łotr się zaczerwienił.Potem kazała Wynnowi ćwiczyć na Barrogim, który terazparskał jak rozwścieczony koń.Następnie Wynn sam zaczął sobie wiązać chustę przed zmatowiałymlustrem.Wiązał i rozwiązał ich tyle, że starczyłoby dla całej szkoły158chłopców pani Reese, żeby wyglądali jak nieszczęśliwi mali dżentelmeni.Otarł sobie szyję, palce mudrętwiały, niemal dostał zeza, ale w większości wypadków udał mu się doskonały węzeł.Prawie całe popołudnie przed balem spędził na przygotowaniach, czując się jak panna przeddebiutem.Wszystko musiało być doskonałe.Nie mógł wydać się swojej bratowej, którą miałeskortować, niezręczny ani też zbyt śmiały i swobodny, żeby nie odgrzewać starego skandalu z Bette,która miała im towarzyszyć.Przekonanie Marissy, by wzięła Bette do swojej* karety, zajęło niemaltyle czasu, ile zawiązanie nienagannego węzła pod szyją.Gdyby nie była to kareta należąca doWynna, wątpiłby w rezultat, niezależnie od Reddinga.Ponadto chciał wyglądać wspaniale, żebypokazać pewnej lekkomyślnej osobie, że nie jest kimś, kogo można lekceważyć, i że podoba się innymkobietom.Trzy godziny pózniej był gotów do walki i do stawienia czoła lady Torrie, gotów znalezć sobienarzeczoną.Gdyby to strój zdobił człowieka, do rana się zaręczy.Jeśli nie, zawsze mógł polegać na swoim tytule imajątku.Marissa przyjechała po niego z kuzynką wynajętym powozem, dokładnie o czasie.Wynnskomplementował stroje obu dam, choć w słabym świetle lampy widział jedynie ciemne futro ibrylanty Ingallów, lśniące na szyi chytrej bratowej.Kiedy przyjechali przed rezydencję Lynbrooków, Wynn poszedł po Bette.Nie była, naturalnie,gotowa.Czekając, poprawił koronkowe mankiety, sprawdził, czy łańcuszek od zegarka nie zaplątałsię w guziki kamizelki oraz czy w ciągu trzech godzin nie odrosła mu broda - i to wszystko nie165ruszając głową, w obawie przed zrujnowaniem arcydzieła pod szyją.I wtedy Bette przybiegła w kostiumie pasterki.21Czy to ma być jakaś maskarada?- Oczywiście.Wszyscy wiedzą, że doroczny bal kostiumowy u pani Reese to najciekawszy punktsezonu.Przypuszczam, że zostawiłeś maskę w powozie, choć sądzę, że stać cię na więcej niżwieczorowy strój i domino.Stać go było na dużo więcej.Mógł wpaść w szał i udusić Bette, swoją bratową i Madame Michaelę, zktórych każda mogła mu powiedzieć, że ten bal to maskarada.Najbardziej ze wszystkich kobiet, rzeczjasna, obwiniał lady Torrie.To ona pierwsza pchnęła go na tę drogę.Nie musiałby udawać szaleńca,gdyby położył ręce na szyi tej podstępnej, postrzelonej istoty.Bette zakręciła się, ukazując koronkowe halki i czerwone pończochy, na jakie żadna pasterka niemogłaby sobie pozwolić.Bette także nie.Wynn zapłacił za przeklęty kostium, od stóp do głów.Aniech to!Niemal wepchnął ją do karety, oznajmiając, że pózniej do nich dołączy, że bez jego towarzystwa będąmniej rozpoznawalne [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki