Woolf Wirginia Dziennik 1915 41

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zamierzam przeczytać całąswoją powieść i zdecydować, co z nią dalej będzie.Wydrukowaliśmy już tekst Kew Gardens.1919Kiedy ucichła wojna, Virginia odnowiła iiontakty towarzyskie w kręgach, odktórych w dużym stopniu już odstawała.Od śmierci sir Lesliego Stephenaw 1904 roku i przeprowadzki jego dzieci do Bloomsbury, jak również znacznejzmiany w ich poglądach na sprawy społeczne Virginia dużo intensywniej niżVanessa pielęgnowała połączoną z pisarską ciekawością swojego rodzaju lojalnośćw stosunku do starych przyjaciół i krewnych z szacownych" kręgów Kensington,w których sama się ujchowala.Przedstawiciele arystokracji Thynne'owie,Cecilowie których poznała niegdyś dzięki zażyłej przyjazni z Violet Dickinson,wiejską sąsiadką rodziny Duckworthów, pojawiają się od czasu do czasu nakartach jej dziennika.Odnotowana zostaje śmierć ciotki Anny", córki Thackeraya,której siostra była pierwszą żoną Lesliego Stephena i którą Virginia uwieczniław powieści Night and Day ( Noc i dzień").Ciotka Anny zmarła w wiekuosiemdziesięciu jeden lat w Freshwater na -wyspie Wight, w rodowych włościachpoprzedniego pokolenia wybitnych postaci epoki wiktoriańskiej Tennysona,G.F.Wattsa i jego chwilowej" żony Ellen Terry oraz ciotecznej babki Virginii,Julii Margaret Cameron, pionierki fotografii, o której Virginia napisała pózniej swójjedyny dramat, Freshwater.Generalnie jednak Virginie bardziej niż przeszłośćzajmowała przyszłości rozwijające się nowe znajomości, z Katherine Mansfieldczy T.S.Eliotem.W maju Hogarth Press tvydalo Poems Eliota, Kew Gardenssamej Virginii oraz długi poemat pióra J.Middletona Murry'ego (męża Katherine),który objął nieco wcześniej stanowisko redaktora naczelnego Athenaeum"*. Athenaeum" pismo artystyczne istoiejące od 1828 roku.W1919kupione przez A.Rowntreego i odnowione jako tygodnik literackipod redakcją J.Middletona Murry'ego, który pozyskał do współpracyL.Stracheya oraz Y i L.Woolfów, a także K.Mansfield, T.S.Eliota,49Virginia miała w ciągu najbłiższycłi dwóch, łat regularnie publikować w tym piśmie, 1919równocześnie niemal co tydzień pisząc recenzje dla Times Literary Supplement".W pazdzierniku jej druga powieść, Noc i dzień", ukazała się nakładem oficyny jejprzyrodniego brata, Geralda Duckwortha.Największe jednak zamieszanie wywołał fakt, że w marcu Woolfowieotrzymali sześciomiesięczne wymówienie domu wAsheham, który Virginiawynajmowała od roku 1911.Niechętna opuszczeniu okolicy, z którą zdążyła siębardzo zżyć i gdzie również jej siostra miała swoje pied-�-terre, w przypływienagłej decyzji Virginia kupiła za trzysta funtów niewielki domek w miasteczkuLewes, straciła jednak do niego serce po niezbyt entuzjastycznym przyjęciu tegoposunięcia przez Leonarda.W końcu Woolfowie znalezli sobie dom Monks Housew Rodmell, po przeciwnej niż Asheham stronie doliny rzeki Ouse, i tam wewrześniu przewiezli swoje rzeczy.Dom ten miał pozostać ich wiejską rezydencją dokońca życia.T.Hardy'ego, R.Gravesa.W latach 1921-1931, po fuzji z Nation",ukazywało się pt. Nation and Athenaeum".Hogarth House, RichmondPONIEDZIAAEK, 20 STYCZNIADwa tygodnie spędzone w łóżku to efekt usunięcia zęba i znacznegozmęczenia, które doprowadziło do bólu głowy ponurej, długotrwałejdolegliwości, cofającej się i powracającej niby mgła w styczniowy dzień.Godzina pisania dziennie taką dawkę ustaliłam sobie na najbliższychparę tygodni; a skoro dzisiaj rano ją zaoszczędziłam, to teraz mogę spożyt-kować jej część, szczególnie że jeśli chodzi o styczeń, to mam dość dużezaległości.Zastrzegam się jednak, iż pisanie tego dziennika nie liczy się zapisanie, jako że przeczytałam właśnie swoje zapiski z zeszłego roku i je-stem zadziwiona szybkością chaotycznego galopu, z jakim się poruszam,czasami potykając się nieprzyjemnie o nierówności bruku.Jednakże jeśli-bym tego dziennika nie pisała szybciej, niż pisze najszybsza maszynistka,gdybym zaczęła zatrzymywać się i zastanawiać, toby nigdy w ogóle niepowstał.Metoda ta ma jeszcze taką zaletę, że pozwala na zagarnianie prze-różnych przypadkowych spraw, które na pewno bym pominęła, jeślibymsię zaczęła wahać, a które okazują się na końcu diamentami w kupce po-piołu.Jeśli Virginia Woolf w wieku lat pięćdziesięciu usiądzie nad tymi za-piskami, żeby z nich skonstruować swoje wspomnienia, i nie będzie w sta-nie stworzyć takiego zdania jak należy, to ja mogę jej tylko wyrazić swojewspółczucie i przypomnieć o istnieniu kominka, w który za moją peł-ną zgodą może cisnąć te kartki, zamieniając je w czarne błony o czer-wonych oczach.Ależ jej zazdroszczę tego zadania, które dla niej szykuję!Nic by mnie bardziej nie ucieszyło.Już moje trzydzieste siódme urodzinyw najbliższą sobotę są dzięki tej myśli odarte z części swojego zwykłego50okropieństwa.Z uwagi na tę starszą panią właśnie zamierzam podczas tegotygodnia niewoli spędzić wieczory na opisywaniu stanu swoich znajomo-ści i przyjazni, dodając też charakterystyki niektórych spośród moich przy-jaciół, jak również ocenę ich dokonań i przewidywań co do ich przyszłychdzieł.ZRODA, 22 STYCZNIAEhva kolejne dni w łóżku i dopiero dzisiejszy dzień uznać można za pierw-szy w pełnym zdrowiu.Ilu mam przyjaciół? Są Lytton, Desmond, Saxon; oni należą do etapużycia związanego z Cambridge: niezwykle intelektualni, całkiem uwolnie-ni od Hyde Park Gate, związani z Thobym; ale nie potrafię ich ułożyćw jakimś porządku, bo jest ich zbyt wielu.Ka, Rupert i Duncan na przy-kład zjawili się nieco pózniej i należą do okresu Fitzroy; Olivierowie i całata grupa zostają zakwalifikowani do czasów Brunswick Square; Clive'a zo-stawiam nieco na boku; pózniej z kolei są obstrzyżeńce: Albe, Carrington,Barbara, Nick i Bunny.Powinnam też włączyć tu zestaw, który istniejerównolegle i nie miesza się z tym poprzednim, wyróżniający się pozycjąspołeczną i politycznym charakterem, na którego czele stoi przypuszczal-nie Margaret, a należą do niego takie osoby, jak Goldie, pani Hamiltonoraz postaci pojawiające się sporadycznie, jak państwo Webb.Nie umie-ściłam tu Ottoline czy Rogera, a poza tym są jeszcze Katherine i Murryoraz odleglejsze postaci, na przykład Ray i Olivier.Gertlera muszę pomi-nąć (podobnie jak Mary Hutch) dla przyczyn, które jeśli przedstawię swo-je oceny, zostaną być może ujawnione; a Eliota polubiłam na podstawiejednej wizyty i pewnie będę się z nim częściej widywać w związku z tym,że zaczęliśmy dziś składać jego wiersze.To bardzo stronnicza relacja, ale nigdy nie umieszczę właściwie nawetpołowy z nich, jeśli nie zacznę od razu.Zatem Lytton, Desmond i Sa-xon.Cóż, pielęgnuję wobec każdego z nich uczucie silnej przyjazni; naj-gorsze jest to, że tak rzadko się widujemy.Z Lyttonem i Desmondem, dozeszłego miesiąca uwiązanym do stanowiska w admiralicji, nie widujemysię czasem całymi miesiącami.Okres pisania listów wszyscy mamy już zasobą, jak myślę, albo może potrzeba nam nowych korespondentów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki