Camp Candace Czarny brylant (Wybranka)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Niestety, obiecałam już pierwszego walca pa�nu Mclntyre'owi, kapitanie - odparła Kyria i wzięłaRafe'a pod rękę.- Tak, oczywiście.- Rafe zmierzył wojskowegowzrokiem od stóp do głów.- O, zaczynają grać- zauważył.- Chodzmy.Niemal wyrwał Kyrie z ciasnego kręgu męż�czyzn.Gdy znalezli się na zatłoczonym parkiecie,Kyria zauważyła:- Nie wiem, czy w ogóle uda nam się zatańczyć,ale i tak nie ma co narzekać.Rafe domyślił się, co jej chodzi po głowie, i najego wargach pojawił się złośliwy uśmiech.- Byle jak najdalej od adoratorów, prawda?- Okropni nudziarze.Sezon już się kończy, więcwiele panien wyjechało.- Nie chcesz chyba powiedzieć, że tłoczą sięwokół ciebie, bo zabrakło innych piękności?- Tak zle jeszcze nie jest.Zaczęli tańczyć, co jakiś czas, chcąc nie chcąc,wpadając na inne pary.Kyria poddała się rytmowiwalca.Taniec od dawna nie sprawiał jej tyle przyje�mności.Walc skończył się, jak dla niej zbyt szybko,i musiała powrócić do rzeczywistości.Rozejrzała siępo sali i dostrzegła dwie damy, które wiodły prymw londyńskiej socjecie.Tylko one mogły przed�stawić Kyrię lordowi Walfordowi.Ruszyła z Rafe'em244 CANDACE CAMPw ich stronę, a panie uśmiechnęły się zachęcająco.Młodsza z uznaniem spoglądała na Rafe'a, a i starszanie szczędziła mu ciekawych spojrzeń.Otworzyławachlarz i nie zważając na swój wiek, zaczęła sięnim kokieteryjnie wachlować.- Lady Kyrio - powiedziała starsza dama.- Co zaniespodzianka!- Musiałam niespodziewanie przyjechać doLondynu - odparła z uśmiechem Kyria.- LadyColcaughten, pani Marbury, niech mi wolno będzieprzedstawić wspólnika lorda St.Legera, pana Mcln-tyre'a, który przyjechał z Ameryki.- Bardzo mi miło, panie Mclntyre - odrzekłalady Colcaughten i położywszy dłoń na ramieniuRafe'a, delikatnie popchnęła go, by trochę oddaliłsię od pozostałych pań.- Tyle o panu słyszałam.- Naprawdę?- Oczywiście.Zlub i wesele lorda St.Legera byłyszczegółowo omawiane w Londynie.Także to, jakiocaliłeś biedną Kyrię ze szponów tego potwornegoptaka.- Słucham?- To był orzeł, prawda? Ten ptak, który ją;;zaatakował.Wszyscy się dziwili, że ceremoniaślubna była taka skromna.- Nie powiedziałbym.-usiłował wtrącić RafeDama wsunęła dłoń pod jego ramię.- Pozwoli pan, że przedstawię go towarzystwu.Rafe spojrzał z rozpaczą na Kyrię, ale ona tylkoskinęła głową.Właśnie o to jej chodziło.BędzieWYBRANKA 245mogła porozmawiać z lordem Walfordem, co po�winno w nim wzbudzić mniejsze podejrzenia, niżgdyby towarzyszył jej Rafe.Pani Marbury byławściekła, że dała się tak łatwo pozbawić towarzys�twa Rafe'a.Już chciała za nim podążyć, ale Kyriapołożyła dłoń na jej ramieniu.- Przepraszam, ale chciałam z panią porozma�wiać.- Naprawdę, moja droga?- Jest tu dziś ktoś, kogo chciałabym poznać.Pani Marbury obrzuciła Kyrię bacznym spojrze�niem.Omal nie wykrzyknęła: Nareszcie!".- A któż to taki?- Młody lord Walford - odparła.- Jego zmarłyojciec był wielkim przyjacielem mojego ojca.- Ach tak.A jakże miewa się książę?- Całkiem dobrze - odparła Kyria.- Chciałbynawiązać korespondencję z lordem Walfordem- improwizowała.- Zdaje się, że interesuje się onstarożytnością.Czy pani go zna?- Przedstawiono mi go u Featherstone'oww kwietniu.To było prawdziwe wydarzenie, chybao nim pani słyszała.- Oczywiście - skłamała gładko Kyria.- To bardzo elegancki i przystojny dżentelmen-ciągnęła pani Marbury, która położyła dłoń napiersi w wymownym geście.- Gdybym sama niebyła mężatką.- Roześmiała się lekko.- Z przyjem�nością go przedstawię.Nie wiedziałam, że jest naprzyjęciu.- Pani Marbury zaczęła przyglądać się246 CANDACE CAMPgościom, w poszukiwaniu swojej ofiary.- Nie widzęgo - powiedziała po chwili.- Spróbujmy gdzieindziej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki