[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Adiaû, Tinuso. Adiaû, marioneto: kaj multan feliçon! Kie ni nin revidos? Kiu scias? & Pli bone eç ne pensi pri tio!204 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBRO35 En la korpo de la xarko Pinokjoretrovas & nu, kiun li retrovas? Legutiun çi çapitron, kaj vi ekscios.penaû Pinokjo diris adiaû al sia bona amiko Tinu-Aso, li ekiris balanci¸ante meze de tiu mallumo, kajdirektis sin palpe, paÿo post paÿo tra la korpo de la xarkoal tiu eta lumo, kiu briletis fore-malproksime.Kaj dum la marÿado li sentis, ke liaj piedoj glitadas enflako de graseca kaj malpura akvo, kaj tiu akvo eligis tielakran odoron de fritita fiÿo, ke al li ÿajnis, ke li estas enfiÿrestoracio.Kaj ju pli li antaûeni¸is, des pli la helo fari¸is brila,distingebla.Fine post longa marÿado li atingis ¸in, kajatinginte ¸in, kion li trovis? Vi povas diveni inter milebloj: li trovis tableton primetitan kun bruligita kande-lo en verda vitrobotelo kaj çe la tableto maljunuletontute blankan, kvazaû li estus el ne¸o aû batita kremo.Liman¸is kelkajn vivantajn fiÿetojn, sed tiel vivajn, ke dumli man¸is ilin, ili eç elglitis el lia buÿo.Je tiu vidaîo la malfeliça Pinokjo ekhavis tiel grandankaj neatenditan ¸ojon, ke ne multo mankis, ke li falu en205 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBROdeliron.Li volis ridi, volis plori, volis diri amasegon daaferoj; sed anstataû tio li langumis konfuze kaj balbutisstumpajn kaj nerekoneblajn vortojn.Finfine li sukcesiseligi krion el la gor¸o, kaj disetendis la brakojn, îetis sinçirkaû la kolon de la maljunuleto, kaj kriis feliçe: Ho, paçjeto mia! Finfine mi trovis vin! Nun mi ne-niam plu forlasos vin, neniam, neniam! Do miaj okuloj diras al mi la veron!  ekparolis lamaljunuleto, viÿante al si la okulojn [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • drakonia.opx.pl
  • Linki