Eo Uzino 5

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tiel diris la sa�a direktisto, kiu multe veturis tra lamondo kaj multe rigardadis supren al la �ielo. Jes, la eraroj kaj malkonsentoj de la homoj en la aferode religio venas de memamo, da�rigis la �ino, lernan-to de Konfucio. Kio estas kun la suno, tio sama estaskun Dio.�iu homo volas, ke li havu sian propran Dion,a� almena� Dion de sia hejma lando.�iu popolo volasfermi en sia sanktejo Tiun, kiun ampleksi ne povas latuta mondo.Kaj �u povas ia sanktejo kompari sin kuntiu sanktejo, kiun konstruis Dio mem, por unuigi en �i�iujn homojn en unu religion, en unu kredon? �iuj ho-maj temploj estas faritaj la� la modelo de tiu �i templo la mondo de Dio.En �iuj temploj sin trovas lavujoj,arka�oj, sanktaj lampoj, sanktaj figuroj, surskriboj, librojde le�oj, oferoj, altaroj kaj pastroj.En kia do templo sintrovas tia lavujo kiel la oceano, tia arka�o kiel la arka�o�iela, tiaj lumiloj kiel la suno, luno kaj steloj, tiaj figurojkiel vivaj homoj reciproke amantaj kaj helpantaj unualian? Kie sin trovas surskriboj pri la boneco de Dio tiomsame kompreneblaj kiel tiuj bonfaroj, kiuj �ie estas dis�e-titaj de Dio por la feli�o de la homoj? Kie estas tia librode le�oj, kiu estus tiel klara al �iu kiel tiu libro, kiu estasskribita en lia koro? Kie estas oferoj similaj al tiuj sin-memoferoj, kiujn amantaj homoj alportas al siaj proksi-93UZINO 5eLIBROmuloj? Kaj kie estas altaro simila al la koro de bona ho-mo, sur kiu Dio mem akceptas oferon? Ju pli alte homokomprenos Dion, tiom pli bone li Lin konos.Kaj ju plibone li konos Dion, des pli multe li proksimi�ados al Li,imitados Lian bonecon, kompatemecon kaj amon al lahomoj.Kaj tial tiu, kiu vidas la tutan lumon de la sunoplenigantan la mondon, ne kondamnu kaj ne malestimutiun supersti�an homon, kiu en sia idolo vidas nur unuradion de tiu sama lumo; li ne malestimu anka� tiun ne-kredanton, kiu blindi�is kaj tute ne vidas lumon.Tiel diris la �ino, lernanto de Konfucio, kaj �iuj, kiujestis en la kafejo, eksilentis kaj ne disputis plu pri tio,kies religio estas pli bona.Lev Tolstoj94UZINO 5eLIBROLa trezoro en la arbaroa kanoto fine alproksimi�is al la tero.La golfo eten-Ldi�is, kaj bre�o en la blanka ond�a�mo sur la rifomontris, kie la rivereto elfluas en la maron; la pli densakaj malhela verdo de la praarbaro montris �ian vojonmalsupren sur la malproksima deklivo.La arbaro �i tietute apudis la marbordon.Je granda distanco, malklarakaj preska� nub�ajna, levi�is la montoj, kvaza� ondojsubite glaciigitaj.La maro estis trankvila, krom pro pre-ska� nerimarkebla ondmovado.La �ielo brilegis.La viro kun la skulptita padelilo �esigis sian laboron. Devus esti ie �i tie, li diris.Li entiris la padelilon kajetendis la brakojn rekte anta�en.La dua viro estis en la anta�parto de la kanoto, zorgeesploranta la teron.Li tenis sur la genuoj folion de fla-va papero. Venu, rigardu tion, Evans, li diris.Amba� viroj parolis per malla�ta vo�o, kaj iliaj lipojestis malmolaj kaj sekaj.95UZINO 5eLIBROLa viro nomata Evans venis, ekvilibrante, la�longe dela kanoto, �is li povis rigardi super la �ultrojn de sia ku-nulo.La papera�o havis la aspekton de kruda landkarto.Proofta faldi�o �i estis �ifita kaj frotita �is disi�o, kaj la duaviro kuntenis la makulitajn fragmentojn, kie ili dividi�is.Sur �i oni povis malklare de�ifri, en preska� forvi�itakrajona�o, la konturon de la golfo. Jen, diris Evans, la rifo, kaj jen la bre�o. Li transisla karton per la ungo. Tiu �i kurba kaj torda linio estas la rivero ta�gusal mi trinketo, nuntempe! kaj tiu �i stelo estas laloko! Atentu tiun �i punktitan linion, diris la viro tenan-ta la karton; �i estas rekta linio, kaj iras de la rifbre�o�is grupeto da palmarboj.La stelo loki�as �uste tie, kiela linio tran�as la riveron.Ni devos marki la lokon, kiamni eniros la lagunon. Enigmo estas, diris Evans, post pa�zo, kion signi-fas tiuj �i subaj signetoj.xajnas esti plano de domo a� ioalia; sed kion signifas tiuj streketoj, jen tien, jen reenmontrantaj, mi neniel povas imagi.Kaj kialingva estas laskriba�o? La �ina, diris la viro kun la karto. Kompreneble! Li estis �ino, diris Evans.96UZINO 5eLIBRO Ili �iuj estis, diris la viro kun la karto.Amba� sidis dum kelkaj minutoj rigardante la teron,dum la kanoto malrapide vagna�is.Fine Evans rigardisal la padelilo. Estas nun via vico �e la padelilo, Hooker, li diris.Kaj lia kunulo kviete refaldis la karton, �in metis ensian po�on, zorge preterpasis Evans, kaj komencis pade-li.Liaj movoj estis sen energio, kvaza� de homo, kiesforto preska� eluzi�is.Evans sidis kun duone fermitaj okuloj, rigardante la�a�man koralrifon, kiu pli kaj pli alproksimi�is.La �ie-lo similis fornon, �ar la suno preska� atingis la zeniton.Kvankam ili estis tiel proksimaj al la trezoro, li ne sen-tis la �ojegon kiun li atendis.La intensa ekscito de labarakto por la plano, kaj la longa nokta voja�o de lakontinento en kanoto ne provizita per man�a�oj, estis,por uzi lian propran frazon, el�erpinta lin [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki