Krzysztof Kwiatkowski SURVIVAL po polsku

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.śnieg zwany Yutah Powder , suchy i puszysty, nie mający nigdziewięcej swego odpowiednika prócz Yutah właśnie.160Przemiany i utrudnienia5.LAWINAWszyscy, nawet i ci, którzy specjalnej estymy do wysokich gór nie czują, mają res-pekt dla lawin.Mrożące krew w żyłach opowieści o ludziach zasypanych śniegiem, któ-ry spadł na nich gwałtownie ze stoku, są w stanie wystraszyć niejednego.Inni, zupełniebeztrosko ruszają na szlak, mimo ostrzeżeń o lawinach.Są szaleni podróżnicy, którzy mają spotkanie z lawiną wliczone w ryzyko.Przypu-szczam jednak, że znają oni zwyczaje lawin i są na to spotkanie przygotowani.Lawiny śniegowe mogą mieć różną formę ze względu na rodzaj śniegu.Mogą więcbyć pyłowe, gdzie świeży i zmrożony śnieg jest sypki i nie klejący się; mogą byćpuszyste, podobne do pyłowych; mogą być płytowe, gdzie śnieg zsuwa się po zboczuw postaci zlepionej, zlodowaciałej płyty; mogą być wilgotne, gdzie śnieg skleja się;mogą być ze śniegu nawianego, czyli zebranego z luznych drobin śniegu, które zostałyprzyniesione przez wiatr i opierają się olbrzymią masą na słabym podłożu starego śnie-gu tworzącego okapy na szczytach; mogą pochodzić ze śniegu ruchomego, nagroma-dzonego zwłaszcza na północnych i wschodnich zboczach.Będzie to naprawdę nasze szczęście, gdy śnieg będzie puszysty i lekki, a zarazemlekko wilgotny, lepiący się.Z takiego śniegu dosyć łatwo (jak na lawinę) jest się wy-grzebać ugniatając go, stopniowo powiększając wolne miejsce wokół naszego ciała(lepiliście kiedyś bałwana?, z jakiego śniegu lepiło się łatwiej?).Przy takiej lawinienależy wykonywać pływackie ruchy i tą metodą utrzymywać się blisko powierzchni.Znieg sypki, zmrożony po okresie długich mrozów, nie tworzy jednolitej ściany,osypuje się, w najgorszym przypadku zasypuje nawet nasze drogi oddechowe powo-dując uduszenie albo przywala nas ściśle zgniatając płuca.Dla porównania przypomnębudowanie zamków z piasku na plaży: suchy piasek nie nadaje się zupełnie do takiegoprzedsięwzięcia.Osypanie się jest podobne do przysypania dużą ilością piasku.Wrócęna chwilę na plażę: podczas zabawy w zakopywanie ludzi tak, by im tylko głowa wy-stawała, owi zakopani znają ten moment lęku, gdy czują, że płuca nie chcą pracować,bo nie mają miejsca na wzięcie oddechu, bo nie mają siły, by rozepchać na boki piasek.Ciało może być po prostu zmiażdżone, kości połamane.Podobnie jest przy lawinachz mokrego, ścisłego śniegu, pozostałego po krótkich odwilżach i nasłonecznieniach.Taka lawina tworzy widoczne bryły śniegu zlepionego w bezpowietrzną masę.Lawiny ze śniegu firnowego mokrego i złożonego z luznych ziaren, dobrego dlanarciarzy to najczęściej spotykane lawiny oprócz lawin puchowych.Są to lawinywiosenne stoków nasłonecznionych.To właśnie taka lawina tworzy ów straszliwy huk,który mówi nam, że nie mamy zbyt wielu szans, gdyż śnieg wali w dół z szybkościąbłyskawicy, ponad 300 km na godzinę.Zjeżdżająca z dużą szybkością zlodowaciała płyta śnieżna grozi zmiażdżeniem.Specjaliści potrafią określić z dość dużą precyzją miejsca, w których jest duże pra-wdopodobieństwo zejścia lawiny.Jeśli sprawdzić przekrój leżącego śniegu pod kątemjego warstwowości, to śnieg gotów do zjechania jest nową warstwą leżącą na warstwiestarej, której powierzchnia zlodowaciała i stanowi doskonałą zjeżdżalnię.Okolice, w których najczęściej schodzą lawiny, mają swoje charakterystyczne cechyi są to najczęściej następujące miejsca:Stok o nachyleniu ponad 20�Gładkość i wypukłość zboczaBrak przeszkód terenowychPołudniowa ściana (operowanie słońca)161Survival po polskuMiejsce schodzenia lawin można rozpoznać ponadto po ściętych drzewach, po zbo-czu wyrobionym na kształt stałego torowiska, jest to widoczne.Zejściu lawiny sprzyjaocieplenie, świeży opad śniegu, deszcz, dmuchnięcie wiatru, zepchnięcie nawisuśnieżnego przez człowieka, głośniejszy okrzyk.Podczas I wojny światowej wojskawalczące w Alpach sprowadzały na siebie wzajemnie lawiny, strzelając w tym celuz armat w kierunku szczytów wznoszących się nad drogami.Poruszanie się po tereniezagrożonym lawinami winno odbywać się w ciszy i skupieniu.Zagrożone lawinąmiejsca lepiej przechodzić szybko i pojedynczo.Głośny krzyk może spowodować zapośrednictwem drgań powietrza drgania nawisów śnieżnych i runięcie ich w dół.Każdy z przechodzących po owym terenie powinien ciągnąć za sobą przyczepioną dopaska, rozwiniętą długą taśmę, najlepiej czerwonego koloru.W razie przysypania ist-nieje szansa, że ekipa ratownicza (mogą to być nie zasypani współtowarzysze) natkniesię na kawałek taśmy na powierzchni czy podczas kopania w śniegu.Kiedy już stwierdzamy, że ruszyła lawina, należy odpiąć narty i plecak, skryć się zajakimkolwiek występem, skulić się, nakryć rękami głowę tak, aby łokcie znalazły sięprzed twarzą.Ten sposób pozwoli ochronić głowę przed uderzeniem bryły lodu, ka-mienia czy ułamanego z drzewa konaru.Prócz tego zasypujący nas śnieg nie zapełniprzestrzeni przed twarzą i będziemy mieli miejsce do oddychania.Wskazane jest niechować się za drzewem, gdyż może ono zostać złamane bądz wyrwane z korzeniamii przysporzyć nam dodatkowych obrażeń.Można podczas porwania przez lawinę wykonywać wspomniane ruchy pływackie, które mają nas utrzymać blisko powierz-chni.Czasem znalezienie się już na głębokości 1/2 metra może znaczyć tyle, co zostaćzamurowanym w betonie.Trzeba chronić też drogi oddechowe.Aokcie trzymane przed twarzą chronią nietylko twarz przed obrażeniami, ale tworzą wolną przestrzeń dla utrzymania powietrza(można odchylać odzież na piersi i w powstałą przestrzeń schować twarz).Tuż przedzasypaniem trzeba nabrać głęboko powietrza, jak przed skokiem do wody.Zaraz pozasypaniu należy się wiercić, by śnieg nie zablokował naszej klatki piersiowej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki